Ogród jako jeden z najstarszych archetypów przestrzeni oswojonej jest miejscem świadomego lub podświadomego wyrazu naszych wartości oraz realizacji marzeń, ponieważ kształtowanie przestrzeni stanowi odzwierciedlenie naszego dążenia do porządkowania otoczenia. Przestrzeń ogrodu, poprzez zastosowanie obiektywnych kanonów piękna, w ujęciu subiektywnym staje się wyrazem osobowości twórcy. W wymiarze czasowym ogród stanowi również zapis wartości kulturowych, cenne świadectwo historyczne. Współcześnie jest on miejscem tworzenia nowych idei, źródłem porządku, wyrazem różnorodności kulturowej oraz naszej własnej kreatywności. Nowe tendencje, będące z jednej strony wynikiem najnowszych badań w różnych dziedzinach, jak i wyrazem aktualnych trendów artystycznych potwierdzają to, że bez względu na przemijającą modę, przestrzeń ogrodu pozostaje syntezą trzech elementów: idei, miejsca i czynności.