Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ekstrakty owocowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było oznaczenie zawartości wybranych związków biologicznie aktywnych oraz określenie właściwości przeciwutleniających ekstraktów uzyskanych z suszonych moreli. W owocach oznaczono zawartość suchej masy, natomiast w ekstraktach zawartość polifenoli ogółem, katechin, witaminy C i karotenoidów. Właściwości przeciwutleniające ekstraktów z suszonych owoców zbadano metodą z wykorzystaniem rodników DPPH•, kationorodników ABTS•+ oraz oznaczono ich zdolność do chelatowania jonów żelaza(II). Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że suszone morele są cennym, lecz ciągle niedocenianym źródłem ważnych dla organizmu człowieka składników. Wszystkie ekstrakty wykazały silne właściwości przeciwutleniające wobec syntetycznych rodników oraz zdolność do chelatowania jonów żelaza(II).
Antocyjany są związkami biologicznie aktywnymi, między innymi ze względu na swoje właściwości kompleksotwórcze. Zbadano oddziaływanie jonów Cu(II) ze związkami antocyjanowymi zawartymi w ekstraktach z owoców aronii. Przeprowadzono również badania w układzie modelowym z cyjanidyno-3-glukozydem, jednym z najbardziej rozpowszechnionych glikozydów cyjanidyny występującym w wielu owocach jagodowych. Badania prowadzono w środowisku wodnym w zakresie pH 2÷5. Do badań stosowano metody spektroskopii absorpcyjnej i fluorescencyjnej. Ekstrakty z owoców aronii analizowano metodą HPLC. Na podstawie badań spektroskopowych i chromatograficznych stwierdzono, że glikozydy cyjanidyny tworzą kompleksy z jonami Cu(II) w odpowiednich warunkach fizykochemicznych. Proces kompleksowania antocyjanów zawartych w ekstraktach z owoców aronii z jonami Cu(II) przebiega podobnie jak dla cyjanidyno-3-glukozydu w środowisku wodnym o pH 5.
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie roślinami alternatywnymi. Do tej grupy roślin można zaliczyć bez czarny (Sambucus nigra L.), którego prawie wszystkie części (kora, korzenie, liście, kwiaty i owoce) mają duże znaczenie w lecznictwie i ziołolecznictwie. Oznaczono zawartości związków fenolowych i antocyjanowych w owocach bzu czarnego odmian hodowlanych i formy dziko rosnącej, zbadanie aktywności antyoksydacyjnej tych związków i określenie zależności między zawartością związków polifenolowych a ich aktywnością antyoksydacyjną w ekstraktach z owoców. Badania prowadzono nad odmianami szlachetnymi - duńskimi (Alleso, Korsor, Sampo i Samyl) oraz formą dziko rosnącą bzu czarnego. Na podstawie badań spektrofotometrycznych i chromatograficznych stwierdzono, że zawartość związków fenolowych w owocach poszczególnych odmian i form dziko rosnących bzu czarnego kształtowała się na zbliżonym poziomie. Natomiast zawartość związków antocyjanowych była zróżnicowana. Najwięcej barwników antocyjanowych zawierały owoce odmiany Samyl, a najmniej owoce formy dziko rosnącej. Ekstrakty otrzymane z owoców poszczególnych odmian bzu czarnego i form dziko rosnących wykazywały dużą zdolność antyoksydacyjną. Zawartość związków polifenolowych w owocach bzu czarnego ma istotny wpływ na właściwości przeciwutleniające badanych ekstraktów.
Celem badań było opracowanie metody pozyskiwania barwników antocyjanowych z ekstraktów owoców aronii, czarnego bzu i czarnej porzeczki oraz korzeni czarnej marchwi. Separację antocyjanów na poszczególne frakcje przeprowadzono za pomocą chromatografii preparatywnej w kolumnie Agilent Zorbax SB C18 (250 × 21,2 mm). W ekstraktach z owoców aronii i czarnej porzeczki zidentyfikowano cztery barwniki antocyjanowe. Owoce aronii zawierały pochodne cyjanidyny: cyjanidyno-3-O-galaktozyd, cyjanidyno-3-O-glukozyd, cyjanidyno-3-O-arabinozyd i cyjanidyno-3-O-ksylozyd, natomiast w owocach czarnej porzeczki stwierdzono obecność pochodnych delfinidyny i cyjanidyny i były to: delfinidyno-3-O-glukozyd, delfinidyno-3-O-rutynozyd, cyjanidyno-3-O-glukozyd, cyjanidyno-3-O-rutynozyd. Z owoców czarnego bzu pozyskano dwie frakcje, z których każda stanowiła mieszaninę dwóch antocyjanów, pierwsza zawierała cyjanidyno-3-O-sambubiozydo-5-O-glukozyd i cyjanidyno-3,5-O-diglukozyd, natomiast druga składała się z cyjanidyno-3-O-sambubiozydu oraz cyjanidyno-3-O-glukozydu. Z korzenia czarnej marchwi wyizolowano trzy barwniki antocyjanowe: cyjanidyno-3-O-ksylozydo (synapoiloglukozylo)galaktozyd, cyjanidyno-3-O-ksylozydo(feruloiloglukozylo)galaktozyd oraz cyjanidyno-3-O-ksylozydo(kumaryloglukozylo)galaktozyd. Preparaty antocyjanów w formie stałej otrzymano po zagęszczeniu uzyskanych frakcji w wyparce rotacyjnej i suszeniu sublimacyjnym. Analizę czystości barwników antocyjanowych wykonano za pomocą HPLC w kolumnie analitycznej Agilent Zorbax SB C18 (5 μm, 250 × 4,6 mm). Z 13 otrzymanych stałych preparatów antocyjanów 7 charakteryzowało się czystością większą niż 90 % i były to: cyjanidyno-3-O-galaktozyd i cyjanidyno-3-O-arabinozyd, wyizolowane z owoców aronii, delfinidyno-3-O-glukozyd, delfinidyno-3-O-rutynozyd, cyjanidyno-3-O-glukozyd i cyjanidyno-3- O-rutynozyd – otrzymane z owoców czarnej porzeczki oraz cyjanidyno-3-O-ksylozydo (feruloiloglukozylo)galaktozyd pozyskany z korzenia czarnej marchwi. Czystość pozostałych preparatów antocyjanów zawierała się w zakresie 51 ÷ 87 %.
Preparaty bioflawonoidów z grejpfruta znajdują zastosowanie w leczeniu różnorodnych chorób infekcyjnych, grzybic oraz w leczeniu schorzeń na tle alergicznym i zapalnym. Stosowane są także w weterynarii, kosmetologii oraz jako suplementy diety. W pracy zbadano możliwości ich wykorzystania także w przemyśle spożywczym, jako naturalne substancje przedłużające trwałość mikrobiologiczną żywności, na przykładzie nietrwałych mikrobiologicznie sałatek z udziałem majonezu. Ustalono optymalny, akceptowany sensorycznie dodatek preparatu bioflawonoidów, a następnie prowadzono badania przechowalnicze obejmujące zmiany jakości sensorycznej wybranych wyróżników fizykochemicznych i mikrobiologicznych. Zaobserwowano korzystne, istotne statystycznie obniżenie kwasowości sałatek z dodatkiem bioflawonoidów już w pierwszych dniach ich przechowywania oraz hamowanie wzrostu ogólnej liczby drobnoustrojów i drożdży, szczególnie w końcowym okresie przechowywania. Ponadto ustalono, że akceptowana sensorycznie w sałatkach ilość bioflawonoidów może dostarczyć w 100 g 29 mg bioflawonoidów, cennych z punktu widzenia żywieniowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.