Centrum Edukacji Przyrodniczo-Ekologicznej w Ogrodzie Botanicznym CZRB PAN w Warszawie poza warsztatami, szkoleniami czy kursami organizuje także co roku od 6 do 10 wystaw. Staramy się, by co najmniej jedna lub dwie z nich były adresowane do jak najszerszej publiczności. Konstrukcja takich prezentacji oparta jest na kilku podstawowych założeniach wynikających z wiedzy o ich odbiorze, zbieranych i weryfikowanych na przestrzeni wielu lat. Najważniejsze z nich to: ilość informacji towarzyszącej obiektom nie powinna przekraczać 20% zawartości całej wystawy; wystawa nie może być jednorodna co oznacza, że jeśli przykładowo eksponujemy fotografie, to towarzyszą im inne obiekty (np. żywe rośliny, minerały itd.) wzbogacające wątki, które chcemy dla zaciekawienia publiczności wyodrębnić; w części opisowej (plakaty informacyjne, podpisy wybranych zdjęć itd.) nie przepisujemy książek czy podręczników (choćby najlepszych), a temat wystawy staramy się połączyć z elementami życia codziennego i (lub) powszechnie znanymi faktami.
W Muzeum Przyrodniczo-Leśnym im. J. Miklaszewskiego Białowieskiego Parku Narodowego skonstruowano ekspozycję stałą składająca się z 27 dioram poruszających ważne dla terenu Puszczy. Dioramy nie są odgrodzone od turystów i „prawie wszystko” można „dotknąć”. Wypełnieniem części dioram są wielkoformatowe fotografie przedstawiające m.in. zbiorowiska leśne. W dioramach poświęconych najważniejszym puszczańskim zbiorowiskom leśnym na poszczególne gatunki zwierząt zwracana jest uwaga poprzez odpowiednie ich oświetlenie. Ważnym uzupełnieniem treści prezentowanych w dioramach są prezentacje wyświetlane na ekranach dotykowych. Ta forma prezentacji umożliwiająca samodzielne zdobywanie wiedzy przy pomocy komputera szczególnie przyciąga młodszych odbiorców. Nowoczesne ekspozycje muzealne pod kilkoma warunkami mogą sprzyjać lepszej edukacji.