Celem artykułu jest analiza dotychczasowych tendencji oraz perspektyw rozwoju wymiany handlowej produktami rolno-spożywczymi Polski z krajami pozaunijnymi. Szczególną uwagę zwrócono na zmiany w strukturze geograficznej i towarowej polskiego handlu rolno-spożywczego w wyniku wprowadzonego przez Rosję embarga, czyli w latach 2013-2015. Podkreślono również znaczenie bilateralnych umów handlowych oraz potrzebę skoordynowanych działań promujących polską żywność za granicą. Pomimo iż odbiorcy spoza UE w polskim eksporcie rolno-spożywczym w ostatnich latach systematycznie mają coraz większe znaczenie, nadal jest ono stosunkowo niewielkie, a handel z tą grupą krajów opiera się na mało zróżnicowanym asortymencie. Za najbardziej perspektywiczne rynki dla rozwoju polskiego eksportu produktów żywnościowych można uznać w pierwszej kolejności Chiny, Indie, ale także państwa basenu Morza Śródziemnego, ASEAN oraz kraje afrykańskie, które charakteryzują się szybkim wzrostem popytu importowego na żywność. Ważnymi partnerami mogą być również kraje Ameryki Środkowej i Północnej.