Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ekosystemy naturalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Pole golfowe jest zbiorem różnie wykorzystywanych powierzchni, które tworzą jeden ekosystem. Budowa pola polega na przekształceniu naturalnego ekosystemu w nowy ekosystem naturalny spełniający funkcję sportową, rekreacyjną i estetyczną. Najistotniejszym problemem dotyczącym tego obszaru jest utrzymanie na nim najwyższej jakości darni według wymagań gry w golfa. Szereg zagadnień przekształcania ekosystemów w pola golfowe jest prezentowanych w tym artykule. Autorzy podzielają opinię, że pola golfowe pełnią rolę ochronną w stosunku do naturalnych ekosystemów na terenach zurbanizowanych.
Rodzaj Solidago należy do najbardziej złożonych rodzajów w taksonomii roślin wyższych. U gatunków tego rodzaju można zaobserwować wysoką zmienność przejawiającą się zróżnicowaniem ekologicznym oraz będącą skutkiem czynników wewnętrznych, zmienność ta jest pogłębiona przez hybrydyzację i introgresję. W Europie Środkowej występuje pięć taksonów rodzaju Solidago, lecz tylko jeden gatunek, S. virgaurea jest rodzimy, pozostałe zostały sprowadzone do Europy z Ameryki Północnej w XVIII wieku jako rośliny ozdobne. Na terenie Dolnego Śląska największą częstością występowania charakteryzują się S. canadensis var. scabra i S. gigantea, zaś S. canadensis var. canadensis występuje rzadziej. Zasięg S. graminifolia obejmuje niewielki obszar na terenie Dolnego Śląska, a liczba stanowisk tylko nieznacznie się powiększyła od czasu introdukcji. Ekspansywne taksony nawłoci stanowią zagrożenie dla roślinności rodzimej (lasów i zarośli łęgowych) i całych ekosystemów. Szeroko rozpowszechnione taksony wykazują podobieństwo morfologiczne, a ich status taksonomiczny (szczególnie 5. canadensis s.l.) jest dyskusyjny. Cechami mikrometrycznymi, które mogą posłużyć do rozróżniania taksonów rodzaju Solidago są: typ liścia, owłosienie dolnej strony liścia, indeks szparkowy i grubość liścia.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.