Treścią pracy jest analiza i próba oceny efektywności hodowli nowych odmian ziemniaka. Polska hodowla twórcza ziemniaka w latach 1945-2007 wniosła do produkcji zauważalny potencjał postępu biologicznego. Ze względu na zbyt niską częstotliwość wymiany sadzeniaków, postęp ten był wykorzystany w zbyt małym stopniu. Stwierdzono niską efektywność polskiej hodowli mierzoną skalą reprodukcji i wymiany kwalifikowanego materiału nasiennego. Odmiany wykorzystywane w przetwórstwie, ze względu na niższą odporność na wirusy, wymogi jakościowe odbiorcy oraz większą skalę uprawy w gospodarstwach odznaczaj ą się kilkakrotnie wyższymi wskaźnikami wymiany.