Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  droga krajowa nr 5
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wzrastający ruch samochodowy na drogach może zdestabilizować funkcjonowanie populacji zwierząt wymagających dużych przestrzeni. Aby umożliwić bezkolizyjną migrację zwierzyny konieczna jest budowa przejść nad lub pod trasami komunikacyjnymi. Dotychczas nie opracowano odpowiednich wytycznych optymalizujących parametry techniczne przejść górnych oraz właściwych sposobów zagospodarowania ekoduktów. Szczegółowy zakres monitoringu przejścia kamerą obejmował: – analizę struktury gatunkowej i wiekowej dzików korzystających z przejścia, – analizę sezonowości rocznej i dobowej migracji, – ocenę wpływu czynników fizycznych (hałasu i światła) generowanych przez ruch samochodowy na behawior zwierzyny na przejściu, Analizy zarejestrowanych sekwencji filmowych dowiodły, że prawidłowo zaprojektowane, zagospodarowane i zarządzane przejście górne jest akceptowane przez zwierzynę i zapewnia ciągłość korytarza migracyjnego przeciętego szlakiem komunikacyjnym z dużym natężeniu ruchu. Z przejścia korzystała zarówno zwierzyna gruba, jak i małe drapieżniki. W ciągu analizowanego roku odnotowano migrację z udziałem ponad 6 tys. dzików. O funkcjonalności modelowego przejścia zadecydowały parametry techniczne obiektu i sposób jego zagospodarowania.
Ruch samochodowy generuje zanieczyszczenia chemiczne, które mogą mieć wpływ na stan zdrowotny drzewostanów. Jako czuły indykator stanu środowiska przyrodniczego uznaje się aparat asymilacyjny sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.), którego jakość jest ściśle skorelowana ze stanem zdrowotnym drzewostanu. Kumulacja i biosorpcja metali ciężkich np. chromu może prowadzić do redukcji długości i powierzchni oraz deformacji igieł. Jako miarę reakcji na negatywne oddziaływanie drogi przyjęto podstawowe cechy fizyczne igieł sosnowych (długość i masę). Badaniami objęto młodnik sosnowy rosnący w sąsiedztwie drogi krajowej nr 5 na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego. Igły (jednoroczne i dwuletnie) pobierano z drzewek rosnących w transektach oddalonych od drogi o 20 m, 40 m i 60 m. Badania morfometryczne wykonano na zeskanowanych igłach przy użyciu programu „DigiShape”. Do analizy rezultatów badań zastosowano analizę wariancji dla modelu klasyfikacji dwuczynnikowej, w której uwzględniono rocznik igieł (czynnik A) oraz odległość transektu od drogi (czynnik B). Badania wykazały, że igły pobrane z drzew rosnących w obrębie transektu oddalonego o 60 m od drogi charakteryzowały się istotnie większymi wartościami mas i długości od igieł pobranych z drzew rosnących w ramach transektów oddalonych o 40 m i o 20 m od drogi. Igły zebrane z drzewek rosnących na transektach oddalonych o 20 m i o 40 m od drogi różniły się od siebie nieznacznie. Istotny negatywny wpływ oddziaływania szlaku komunikacyjnego na masę i długość aparatu asymilacyjnego sosny zwyczajnej stwierdzono w pasie o szerokości ok. 40 m.
Niekorzystne oddziaływanie dróg na środowisko zachodzi zarówno w czasie ich budowy, jak i eksploatacji. Coraz większy obszar terenów rolniczych i leśnych ulega niekorzystnym dla zwierząt przekształceniom. Jest to związane z utratą naturalnych siedlisk, zmianą stosunków wodnych i fragmentacją kompleksów leśnych. Możliwość swobodnego przemieszczania się osobników danego gatunku jest podstawą trwałego funkcjonowania populacji. W celu zapewnienia łączności ekologicznej obszaru przedzielonego trasą drogową lub kolejową coraz częściej buduje się nad lub pod szlakiem komunikacyjnym przejścia dla zwierząt. Celem prowadzonych badań było określenie stopnia akceptacji przez migrującą zwierzynę leśną dwóch przejść górnych wybudowanych nad szlakami komunikacyjnymi: drogowym i kolejowym. Badania prowadzono na przejściu dla zwierząt nad drogą krajową nr 5 w Wielkopolskim Parku Narodowymi oraz na dwóch nowo powstałych przejściach, nad modernizowaną linią kolejową E 20 na odcinku Rzepin-Kunowice. Skuteczność przejść nad linią kolejową oceniano metodą tropienia. Przejście nad drogą monitorowano specjalnie zaprojektowanym zestawem filmującym. Przeprowadzone badania oddanych do użytku przejść dla zwierząt nad linią kolejową E 20 i drogą krajową nr 5 wykazały, że migrująca zwierzyna zaakceptowała analizowane obiekty. Sprzyjało temu: bardzo poprawny wybór lokalizacji przejść, zastosowane parametry konstrukcyjne, sąsiedztwo mateczników. Monitorowanymi przejściami migrowały między innymi: sarny, dziki i jelenie. Migrująca zwierzyna gruba korzystała z przejść górnych zarówno kolejowych, jak i drogowych o szerokości ok. 40 m., wskazana jest jednak budowa przejść o szerokości min. 80 m. Akceptację przejść przyspiesza właściwa lokalizacja, zastosowana konstrukcja oraz sposób zagospodarowania obiektu i terenów sąsiednich. Nawet najbardziej ostrożne gatunki stosunkowo szybko powstałych mostów umiejscowionych na trasach migracyjnych. Struktura wiekowa korzystających z przejść zwierząt wynikała ze struktury zinwentaryzowanych populacji bytujących w obwodzie. Z przejść korzystały przedstawiciele nawet najbardziej ostrożnych klas wieku (łanie licówki, jelenie byki oraz odyńce (pojedynki)). Migracja przejściami odbywa się głównie w porze nocnej, ale zanotowano liczne przypadki przejść w dzień (zarówno dzików, jak i jeleni) nad ruchliwa trasą drogową nr 5.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.