Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  drainage water
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Research were carried out in study site located in Stare Bogaczowice near Wałbrzych. The daily drainage runoff measurements and periodical chemical analyses of water samples from selected drainage plots had been made. Concentrations of heavy metals: Cu, Zn, Zn, Pb, Cr i Cd had been measured. Drainage waters do not include signifi cant amounts of heavy metals. Concentration of zinc, which is very common in nature, ranged from 0.018 to 0.675 mg Zn·dm–3, cadmium concentrations was somewhat larger then 0.001 mg Cd · dm–3. In spite of precipitations higher then in the other sites and because of low concentrations, the heavy metal loads had been very small. Regarding lead and nickel load did not exceed 70 g·ha–1·yr–1, and concerning copper, chromium and cadmium it was below 5.0 g·ha–1· ·yr–1. Heavy metals in drainage waters do not make serious threat on surface water body receivers.
Vegetative experiments were carried out in the years 2002–2004 in two specialistic horticultural farms growing the most popular in Poland and in the Netherlands cultivars of anthurium (Anthurium cultorum Birdsey): ‘Baron’, ‘Choco’, ‘Midori’, ‘Pistache’, ‘President’ and ‘Tropical’. Plants were grown in expanded clay with the use of drop fertigation with standard nutrient for anthurium in inert substrates (in mg‧dm⁻³): N-NH₄ < 14.0, N-NO₃ 105.0, P 31.0, K 176.0, Ca 60.0, Mg 24.0, S-SO₄ 48.0, Fe 0.840, Mn 0.160, Zn 0.200, B 0.220, Cu 0.032, Mo 0.048, pH 5.5–5.7, EC 1.5 – 1,8 mS‧cm⁻¹. Subject of studies was the differentiation of microelement content in drainage waters driped from the substrate in relation to the supplied nutrient. Manganese was the nutrient wich was most intensely decreased (by –65.5%), followed by iron (by –51.9%) and zinc (by –45.2%). On the other hand, an increase was found in copper (by +11.1%) and in boron (by +16.6%). The recognition of changes in the contents of nutritive components in the drainage waters is a basis for the elaboration and implementation into the horticultural practice of closed fertigation systems with nutrient recirculation.
Vegetation studies were conducted from 2002 to 2004, in two leading farms, located near Poznan where have obtained optimum anthurium (Anthurium cultorum Birdsey) yielding. Plants were grown in expanded clay with the application of fertigation with a standard nutrient solution (in mg·dm⁻³): N-NH₄<14.0, N-NO₃ 105.0, P 31.0, K 176.0, Ca 60.0, Mg 24.0, S-SO₄ 48.0, Fe 0.840, Mn 0.160, Zn 0.200, B 0.220, Cu 0.032, Mo 0.048, pH 5.5 – 5.7, EC 1.5 – 1.8 mS·cm⁻¹. Significant changes of macroelement contents were found in drainage water in comparison to nutrient solution. The most decreased contents (in %) of macroelements were found for phosphorus (51.2), potassium (26.7) and nitrogen (15.4). The EC value showed a downward trend of about 9.5%. Nutrients which concentration increased in drainage water were (in %): calcium (27.9), sulphur (14.3) and magnesium (5.5). The knowledge of variations of nutrient concentrations in drainage waters is the basis for the practical application of closed fertilization systems with the recirculation of nutrient solution.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem gospodarstwa rolnego na odpływ azotu mineralnego z obszarów intensywnie użytkowanych rolniczo w okolicach jeziora Dobskiego. Teren ten został zaliczony do obszarów szczególnie wrażliwych na zanieczyszczenia azotanami ze źródeł rolniczych. Głównym źródłem zanieczyszczeń wód jest osiedle wiejskie i zanieczyszczenia z gospodarstwa. Intensyfikacja rolnictwa zwiększa ilość biogenów w wodach drenarskich, głównie zawartość azotanów. Ładunek substancji odprowadzany z obszaru zlewni był uzależniony od rodzaju systemu melioracyjnego. Największy odpływ azotu azotanowego z jednostki powierzchni stwierdzono w zlewni odprowadzającej wodę z rowu zasilanego drenami (30,58 kg N-NO₃·ha⁻¹), najmniejszy zaś w zlewni odwadnianej przez ciek wodny do zatoki (2,91 kg N-NO₃·ha⁻¹). Ładunek azotu amonowego odprowadzany do jeziora był najwyższy w zlewni odprowadzającej wodę z rowu zasilanego drenami (8,45 kg·ha⁻¹) a azotu azotynowego 0,43 kg·ha⁻¹ i był on najwyższy w przypadku zlewni odprowadzającej wodę z drenu. Rolnicze użytkowanie terenu powoduje zwiększenie zawartości azotu w wodach powierzchniowych. W wodach drenarskich z terenu nawożonego nawozami mineralnymi wzrosła głównie zawartość azotanów, w odpływie ze zlewni, która była nawożona gnojowicą wzrosła głównie ilość azotu amonowego w okresie wiosennym.
W pracy podjęto próbę określenia wpływu warunków glebowych, intensywności produkcji roślinnej i opadów atmosferycznych na zawartość azotu azotanowego w wodach drenarskich. Dwuletnie doświadczenie polowe obejmowało 4 obszary badawcze, zlokalizowane w zróżnicowanych warunkach glebowych. Na każdym z tych obszarów wytypowano 3 obiekty badawcze (działy drenarskie zakończone wylotem w studzience zbiorczej ø 1 m), które potraktowano jako jednostkę eksperymentalną (łącznie 12 obiektów). Czynnikiem różnicującym poszczególne obiekty był stopień antropopresji, wyrażony w intensywności nawożenia obornikiem i nawozami mineralnymi NPK oraz zróżnicowana struktura zasiewów. Dla każdego działu drenarskiego pobierano próbki wód drenarskich w 4 terminach: na początku (3 dekada marca i 1 dekada kwietnia), w pełni (3 dekada czerwca) i przy końcu wegetacji (2 i 3 dekada listopada) oraz po sprzęcie zbóż (3 dekada sierpnia). Stwierdzono wpływ intensywności opadów atmosferycznych, przepuszczalności gleb, sposobu ich użytkowania oraz zakwaszenia gleby na stężenie azotu azotanowego w wodach drenarskich.
Średnie wskaźniki odpływu wody z drenów odwadniających czarne ziemie pyrzyckie, uprawiane tradycyjnie (orka do głębokości 0,3 m) i zasilane wyłącznie wodą opadową były niewielkie, bo przy standardowej rozstawie drenów kształtowały się w granicach 6,5-6,9 mm·rok-1, co stanowiło 1,3-1,4% opadu. Wykonanie orki głębokiej na 0,5 m zwiększyło odpływy o 48% (z 6,5 do 9,6 mm·rok-1), a spulchnianie na 0,7 m zmniejszyło o 11% do 5,8 mm·rok-1. Średnie roczne ładunki N-NO3 odprowadzane z wodą drenarską wynosiły 0,53 kg·ha-1 w przypadku orki tradycyjnej, a wzrosły do 0,85 kg·ha-1 po zastosowaniu orki głębokiej i spadły na 0,35 kg·ha-1 po spulchnieniu na 0,7 m. Ładunki odprowadzanego fosforu (P-PO4) na kolejnych wariantach, to 0,004, 0,012 i 0,003 kg·ha-1. Gdy nie stosowano zabiegów agromelioracyjnych, odpływy po zwiększeniu rozstawy drenów o 50% zmniejszyły się o 38%, a po zwiększeniu o 100% obniżyły się o 43%. Ładunki N-NO3 odprowadzane z wodami drenarskimi wynosiły 1,46 kg·ha-1 przy rozstawie standardowej, 0,75 kg·ha-1 przy powiększonej o 50% i 0,57 kg·ha-1 przy większej o 100%, a P-PO4 wynosiły kolejno 0,006, 0,001 i 0,001 kg·ha-1. Ładunki azotu wynoszone z wodami drenarskimi z czarnych ziem pyrzyckich (gleby gliniaste) stanowiły 0,09-5,4% zastosowanego nawożenia mineralnego azotem, a stężenie związków nawozowych w wodach drenarskich nie było związane z poziomem nawożenia. Na obszarze mad cedyńskich zasilanych z opadów atmosferycznych i dodatkowo wodami dopływającymi gruntem z obszarów sąsiednich odpływy wody i ładunków zanieczyszczeń drenami były wielokrotnie wyższe niż na czarnych ziemiach pyrzyckich zasilanymi tylko wodami opadowymi.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.