Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  double haploid line
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono ocenę hodowlaną linii podwojonych haploidów (DH) pszenżyta ozimego. Linie DH otrzymano metodą androgenezy z mieszańców F1 odmiany Chrono z rodem SZD 1834/91. Czterdzieści osiem linii wraz z formami wyjściowymi oraz odmianami standardowymi Bogo, Lamberto i Tornado badano w doświadczeniu polowym założonym w układzie bloków losowanych kompletnych w czterech powtórzeniach. Obserwowano plon ziarna z poletka, wysokość roślin, termin kłoszenia, stopień wylegania oraz porażanie rdzą brunatną. Żadna z badanych linii nie plonowała istotnie wyżej od najlepiej plonującego rodu SZD 1834/91. Aczkolwiek w badanej populacji linii DH nie stwierdzono efektów transgresji w stosunku do plonu ziarna, obiecujące wydają się te linie, które plonowały na poziomie najlepszego pod tym względem wśród badanych genotypów rodu SZ 1834/91, w szczególności zaś linia 10875, która była niższa od SZ 1834/91, odporna na wyleganie i nie wykazała porażenia rdzą brunatną.
Celem pracy było oszacowanie zróżnicowania linii podwojonych haploidów pod względem plonu, cech jego struktury, zawartości tłuszczu i trzech kwasów tłuszczowych, określenie współzależności między badanymi cechami i ich odziedziczalności oraz pogrupowanie badanych obiektów pod względem kilku cech łącznie. Materiał badawczy stanowiły dwie populacje podwojonych haploidów uzyskane z mieszańców pokolenia F1 powstałych z krzyżowania odwrotnego pomiędzy odmianą Californium i linią DH W-15. Dwuletnie doświadczenia polowe, obejmujące 38 linii DH i formy rodzicielskie, założono w układzie bloków losowanych kompletnych w trzech powtórzeniach. W celu określenia wielocechowych różnic między genotypami przeprowadzono wielozmienne analizy wariancji. Jako miarę wielocechowego podobieństwa linii DH z formami rodzicielskimi przyjęto odległości Mahalanobisa. Na ich podstawie wykreślono dla obu zespołów cech dendrogramy podobieństwa genotypów stosując hierarchiczną analizę skupień. Największą zmienność w badanych populacjach zaobserwowano dla liczby łuszczyn na roślinie, a najmniejszą dla zawartości tłuszczu i kwasu oleinowego. Natomiast porównując współczynniki zmienności dla form rodzicielskich stwierdzono, że najbardziej zmienną cechą była liczba rozgałęzień, a najbardziej stałą — zawartość tłuszczu. Plon nasion w największym stopniu zależał od liczby łuszczyn na roślinie. Był także dodatnio skorelowany z zawartością kwasu oleinowego i ujemnie z zawartością kwasu linolenowego. Odziedziczalność w szerokim sensie wahała się od 0,32 dla liczby rozgałęzień do 0,94 dla zawartości tłuszczu. Wielowymiarowa ocena podwojonych haploidów i form rodzicielskich wykazała ich wysokie zróżnicowanie w każdym zespole cech, chociaż nie umożliwiła wydzielenia grupy genotypów o najwyższej wartości agronomicznej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.