Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  doswiadczenia przechowalnicze
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Doświadczenia przechowalnicze trwały 12 miesięcy. Po 12 miesiącach prowadzenia eksperymentu wystąpiły znaczne różnice w przebiegu krzywych przeżywalności. Dotyczy to zarówno testowanych szczepów, jak i metod ich utrwalania oraz warunków przechowywania. Niezależnie od szczepu i zastosowanej metody przechowywania, preparaty wykonane z zastosowaniem suszenia fluidyzacyjnego charakteryzują się niższą przeżywalnością bakterii w porównaniu z preparatami uzyskanymi poprzez liofilizację. Przeżywalność bakterii w liofilizatach wynosiła od 17,9% do 92,0% po 12 miesiącach przechowywania (suszenie metodą fluidyzacji 4,5% do 1,1%).
Celem pracy było określenie wpływu warunków przechowywania biomasy wybranych szczepów bakterii z rodzaju Lactobacillus na aktywność biologiczną preparatów. Na tym etapie pracy przeprowadzono hodowle testowanych szczepów LAB (z gatunku Lactobacillus plantarum oraz Lactobacillus buchneri) w skali półtechnicznej. Otrzymaną biomasę bakterii podzielono na dwie części. Jedną suszono techniką fluidyzacji, a drugą liofilizowano. Preparaty suszone fluidyzacyjnie stanowiły materiał porównawczy. W celu sprawdzenia jakości uzyskanych biopreparatów wykonano posiewy mikrobiologiczne, po czym określono przeżywalność bakterii. Przeżywalność bakterii suszonych techniką fluidyzacji wahała się w granicach 68,9% do 76,3%, a procesu liofilizacji wynosiła od 94,7% do 99,8% w zależności od szczepu bakterii. Otrzymane preparaty stanowiły materiał do dalszych badań.
Celem pracy było określenie wpływu promieniowania mikrofalowego na stopień porażenia przechowywanych bulw ziemniaka przez Rhizoctonia solani Kühn. W doświadczeniu przechowalniczym prowadzonym w latach 2006-2008 wykorzystano bardzo wczesne odmiany ziemniaka: Felka Bona, Rosara i Velox. Przechowywanie bulw ziemniaka powodowało istotne zwiększenie stopnia ich porażenia rizoktoniozą. Napromieniowanie mikrofalami bulw ziemniaka przed ich przechowywaniem istotnie wpływało, w odniesieniu do próby kontrolnej, na zmniejszenie stopnia ich porażenia rizoktoniozą po przechowywaniu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.