Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2253

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 113 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dodatki do zywnosci
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 113 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pierwszej części artykułu omówiono pojęcie żywności funkcjonalnej - założenia i początki koncepcji, składniki, które jako pierwsze były dopuszczone jako dodatki do żywności. Przedstawiono wymagania wobec produktu deklarowanego jako funkcjonalny oraz znaczenie żywności i napojów funkcjonalnych w żywieniu człowieka. Podano, jakie czynniki determinują sukces żywności funkcjonalnej.
Aspartam jest jedynym sztucznym środkiem słodzącym dopuszczonym w Polsce jako dodatek do Zywnosci. Przedstawiono jego cechy organolep tyczne i technologiczne. Opisano przykłady stosowania aspartamu w wy branych produktach spożywczych m.in. w napojach słodzących i produktach mlecznych.
Komisja Europejska opracowała „Wytyczne dotyczące wykonania niektórych przepisów rozporządzenia (WE) nr 853/2004 dotyczącego higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego”, w których określono kryteria rozróżniania surowych wyrobów mięsnych i produktów mięsnych. Niezbędne stało się wprowadzenie poprawek do zał. nr II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 w zakresie właściwej kategoryzacji surowych wyrobów mięsnych. Od 25 czerwca 2014 r. obowiązuje rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2014 zmieniające dotychczasowe przepisy w zakresie substancji dodatkowych do surowych wyrobów mięsnych.
W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia dotyczące hydrokoloidów jako środków stabilizujących żywność. Omówiono podstawowe funkcje tych związków w żywności i żywieniu człowieka, z uwzględnieniem przykładów, mechanizmów oraz skutków działania. Zadania substancji stabilizujących opisano w kontekście aktualnych trendów i oczekiwań konsumentów, dla których oprócz zalet sensorycznych, coraz większe znaczenie ma jakość bezpieczeństwo i wartość nutraceutyczna produktów żywnościowych. W artykule omówiono również metody modyfikacji stabilizatorów w kontekście obowiązujących uwarunkowań prawnych związanych z ochroną zdrowia konsumentów. W podsumowaniu określono perspektywy dalszego rozwoju rynku produkcji dodatków do żywności.
Współczesną produkcję żywności charakteryzuje stosowanie dużego wyboru substancji dodatkowych. Są to m.in. preparaty: białek roślinnych i/lub zwierzęcych, hydrokoloidy, konserwanty, barwniki, przeciwutleniacze, enzymy, wzmacniacze smakowitości, substancje żelujące i zagęszczające, kultury startowe bakterii itp. Niedocenianie ich roli technologicznej oraz znaczenia w kształtowaniu smaku i aromatu, a także jako czynników przeciwdziałania skutkom metabolizmu mikroorganizmów, a więc rozkładowi gnilnemu, należy uznać za ewidentny brak rozeznania zagadnienia lub wręcz za przejaw ignorancji. Przedmiotem artykułu jest uzasadnienie braku podstaw do oceniania stosowania dodatków do żywności z pozycji: za i/lub przeciw, tj. jako traktowania niemającego żadnego merytorycznego i logicznego uzasadnienia. Ma to szczególne znaczenie w kontekście nieodpowiedzialnego upowszechniania poglądów o chemizowaniu przemysłowego wytwarzania żywności, które jest powszechnie, w opinii przeciętnego konsumenta, jednoznaczne z zagrożeniem dla zdrowia publicznego, tj. oceniane jako zatruwanie konsumentów.
Przedstawiono budowę chemiczną i właściwości fizykochemiczne fosforanów skrobiowych na tle pozostałych skrobi modyfikowanych rekomendowanych do stosowania w produkcji żywności przez Komisję Mieszaną FAO/WHO ds. dodatków do żywności. Szczególną uwagę poświęcono fosforanowi dwuskrobiowemu E 1412 - preparatowi zapobiegającemu wyciekowi cieplnemu w procesie produkcji wędlin i nie mającemu dotychczas zamiennika funkcjonalnego. Wykazano, że stosowanie fosforanów skrobiowych, podobnie jak innych skrobi modyfikowanych, przynosi szereg korzyści technologicznych szczególnie w produkcji wyrobów mięsnych i produktów o obniżonej zawartości tłuszczu. Sposób produkcji fosforanów skrobiowych jest ściśle kontrolowany i ich spożywanie nie wiąże się z wprowadzeniem do organizmu żadnych szkodliwych czynników. Stosowanie fosforanów skrobiowych (w szczególności fosforanu dwuskrobiowego E 1412) w produkcji żywności, z żywieniowego punktu widzenia, nie ma istotnego wpływu na poziom spożycia fosforu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 113 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.