Omówiono problem szerokiego rozpowszechnienia niedoborów żelaza u kobiet w Szwecji i innych krajach skandynawskich. Dokonano analizy struktury żywienia w tych krajach w porównaniu z innymi krajami Europy a także znaczenia wzbogacania żywności żelazem dla zapobiegania jego niedoborom. Rozważono możliwość poprawy bilansu żelaza u kobiet w krajach nordyckich uwzględniając poprawę biodostępności żelaza oraz zwiększenia aktywności fizycznej, a co za tym idzie spożycia energii i żelaza. Omówiono również możliwość zwiększenia gęstości żelaza w żywności jak również zmiany związku żelaza stosowanego we wzbogacaniu na lepiej wchłanialne.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.