Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 24

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dieta niskoenergetyczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Nieodpowiednia dieta stanowi podstawowy czynnik zaburzeń metabolicznych i zaburzeń skladu ciała. Natomiast efektem prawidłowo zbilansowanej diety jest redukcja masy ciała związana ze zmniejszeniem masy tkanki tłuszczowej (total mass - FM) i utrzymaniem beztłuszczowej masy ciała (total free mass - FFM), w tym całkowitej zawartości wody (totał body water - TBA) na niezmniejszonym poziomie. W badaniu wzięły udział 34 kobiety, w wieku od 20 do 60 lat, z BMI ≥ 25 kg/m2 . Zastosowano dietę 5024,4 kJ (1200 kcal). Po miesiącu jej realizacji wykazano statystycznie istotne zmniejszenie masy tkanki tłuszczowej (FM), zwiększenie wskaźnika FFM/FM oraz zwiększenie ogólnej zawartości wody (TBW%), jak również wody pozakomórkowej (extracellular water - ECW) (ECW%). Jednakże tylko u kobiet do 30. roku życia stwierdzono uzyskanie pożądanej minimalnej zawartości wody pozakomórkowej (ECW%).
Celem pracy była ocena wartości energetycznej zwyczajowej diety i diety niskoenergetycznej (1500 kcal) oraz spożycia wybranych składników pokarmowych z w/w diet przez dzieci w wieku 7-13 lat z nadwagą i otyłością prostą. Badania realizowano w okresie wiosenno - letnim w 2005 roku przez kolejne 6 tygodni, w Poradni Dietetycznej Zakładu Dietetyki, Katedry Dietetyki, Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji, Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Badaniem objęto grupę 17 dzieci w wieku 7-13 lat, w tym 6 chłopców i 11 dziewczynek. W badaniu wykazano, że cala grupa badanych dzieci i młodzieży odznaczała się większą wartością wskaźnika BMI w stosunku do zalecanych norm. Średnia całodzienna racja pokarmowa charakteryzowała się niedoborem energii, wapnia i błonnika, natomiast procentowa zawartość tłuszczu w diecie była za wysoka w porównaniu do zaleceń. Wprowadzenie diety niskoenergetycznej spowodowało dalszy spadek spożycia w całodziennych racjach pokarmowych wapnia i energii, ale przyczyniło się do wzrostu spożycia błonnika i procentu energii z tłuszczu. Wyniki tych badań wskazują na konieczność gruntownego monitorowania diet niskoenergetycznych stosowanych do odchudzania dzieci oraz ich suplementacji mikroskladnikami pokarmowym.
Celem pracy była ocena wartości odżywczej diet, w tym spożycia witamin i składników mineralnych, u dzieci z otyłością prostą przed i po interwencji żywieniowej. Badaniami objęto 50 dzieci z otyłością prostą, pacjentów Poradni Gastroenterologicznej Instytutu Matki i Dziecka. Analiza całodziennych racji pokarmowych, po interwencji żywieniowej (dieta ubogoenergetyczna, czas trwania obserwacji - 12 tygodni), wykazała obniżenie spożycia produktów bogatotłuszczowych i zawierających sacharozę oraz niedobór spożycia warzyw. Z uwagi na okres przedpokwitaniowy badanych dzieci wskazane jest monitorowanie wartości odżywczej diet pod kątem zawartych w nich witamin i składników mineralnych.
Na występowanie nadmiernej masy ciała wpływa wiele czynników. Wśród przyczyn można wymienić czynniki genetyczne, środowiskowe, endokrynologiczne, behawioralne i psychologiczne. Największy wpływ na stan zdrowia mają jednak czynniki środowiskowe: nieprawidłowa dieta opierająca się na przetworzonych produktach, słodkich napojach i nieregularnych posiłkach, mała aktywność fizyczna wywołana długim czasem pracy, dostępnością komputerów, gier i innych niewymagających aktywności rozrywek oraz stres. Chęć szybkiego osiągnięcia prawidłowej masy ciała bardzo często prowadzi do stosowania tak zwanych diet cud, nierzadko jednoskładnikowych, monotonnych, niefizjologicznych, a nawet szkodliwych dla zdrowia, prowadzących często do zaburzeń homeostazy organizmu i zwiększenia masy ciała w krótkim czasie po ich ukończeniu. Praca ma na celu przybliżyć zasady stosowania diet nisko-energetycznych, roli i regularności posiłków, a także podkreślić znaczenie wybranych makro- i mikro- składników pokarmowych oraz napojów przydatnych w prawidłowej redukcji masy ciała. Znajomość oraz promowanie zasad zdrowego żywienia oraz prawidłowej redukcji masy ciała jest niezbędne w praktyce lekarza internisty.
Celem pracy była ocena zmian składu ciała oraz oszacowanych na tej podstawie podstawowych wydatków energetycznych u otyłych kobiet pozostających przez 24 tygodnie na tradycyjnej diecie niskoenergetycznej. Do badań zakwalifikowano 38 kobiet z otyłością prostą o średniej masie ciała 89,8 ± 12,9 kg i średnim współczynniku masy ciała 33,9 ± 4,0 (BMI 29-40), w wieku od 18 do 60 lat (średnio 44,5 ± 8,8 lat). Dynamika zmian masy i składu ciała w trakcie odchudzania zależy od stopnia otyłości i wieku, dlatego pacjentki podzielono na grupy: w zależności od początkowej wartości BMI: < 35 i ≥ 35 oraz wieku: <50 i ≥ 50 lat. Program redukcji masy ciała obejmował odbywające się, co 14 dni przez 12 tygodni spotkania grupowe i spotkanie przypominające po następnych 3 miesiącach. W ramach spotkań wykonywano w standardowych warunkach pomiary masy i składu ciała metodą bioelektrycznej impedancji przy użyciu aparatu AKERN-RJ 101/S. Wartości komponentów ciała oraz podstawowej przemiany materii oszacowano przy pomocy programu Bodygram 1.1. Pacjentkom zalecano stosowanie diety dostarczającej dziennie 1000 kcal, w tym: 20% energii z białka, 30% z tłuszczu i 50% z węglowodanów. Masa ciała kobiet zmniejszała się istotnie przez 24 tygodnie stosowania diety niskoenergetycznej (1000 kcal/dobę), przy czym w największym stopniu w ciągu pierwszych 2 tygodni trwania programu. Skład ciała kobiet stosujących dietę niskoenergetyczną (1000 kcal/dobę) zmieniał się istotnie jedynie przez pierwsze 10 tygodni trwania programu redukcji masy ciała i dynamika tych zmian była zależna od wieku i stopnia otyłości. Wartość oszacowanej na podstawie składu ciała podstawowej przemiany materii nie zmniejszyła się istotnie w trakcie 6 miesięcy stosowania diety niskoenergetycznej (1000 kcal/dobę), chociaż największe jej zmiany zaobserwowano u kobiet powyżej 50 roku życia.
Celem pracy była ocena skuteczności działania pierwszego polskiego preparatu „Linia 2000" w odchudzaniu. Badania przeprowadzono na 10. wolontariuszach-kobietach, członkiniach „Klubu Puszystych" w Warszawie, w pierwszych miesiącach 1996 r. Badane osoby przez 21 dni przyjmowały preparat „Linia 2000" - 2 razy dziennie i spożywały produkty i potrawy w takich ilościach, aby łączna wartość kaloryczna dziennej racji pokarmowej wynosiła 1000-1200 kcal. W czasie trwania doświadczenia badane osoby rejestrowały w ankiecie dane o dziennym spożyciu żywności wyrażonym w miarach domowych oraz czasie poświęconym na codzienne zajęcia. Następnie opierając się na powyższych danych określono wydatek energetyczny i porównano go ze spożyciem. Na podstawie uzyskanych danych można stwierdzić, że preparat „Linia 2000", stosowany łącznie z dietą niskoenergetyczną, powoduje redukcję masy ciała zgodnie z założeniami jego twórców i nie wywołuje efektu jo-jo.
Przeprowadzono analizę rynkowych preparatów deklarowanych jako wspomagające odchudzanie oraz przedstawiono charakterystykę substancji bioaktywnych występujących w tych preparatach. Stwierdzono bardzo dużą różnorodność form wymienionych preparatów, przy czym obecnie zdecydowanie największy asortyment stanowią tabletki lub kapsułki do połykania. W produktach tych występuje 9 różnych substancji bioaktywnych o zróżnicowanym oddziaływaniu fizjologicznym, pomocnym w redukcji lub kontroli masy ciała. W większości przypadków, tj. ok. 64% łącznej ilości produktów rynkowych, były one oferowane jako samodzielne substancje wspomagające odchudzanie, pozostałe 26% rynkowych produktów zawierało kombinacje co najmniej dwóch substancji bioaktywnych. Biorąc pod uwagę zróżnicowane oddziaływanie fizjologiczne stosowanych substancji bioaktywnych na organizm człowieka, preparaty te podzielono na 5 podstawowych grup, tj.: pęczniejące w przewodzie pokarmowym, hamujące apetyt i biorące udział w gospodarce węglowodanami, uruchamiające spalanie tzw. rezerw tłuszczowych, ograniczające przyswajanie tłuszczu z diety oraz regulujące przemianę materii.
Analizowano spożycie witamin A, E, Bu B% C i niacyny w racjach pokarmowych diety zwyczajowej u osób ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) powyżej 25 kg/m oraz dokonano oceny realizacji zaleceń diety niskoenergetycznej (1000 kcal). Stwierdzono, iż po zastosowaniu diety niskoenergetycznej spożycie witamin bylo niższe w porównaniu z dietą zwyczajową. Niższe spożycie związane było z niecałkowitym dostosowaniem się pacjentów do zalecanej diety.
Poddano ocenie podstawowe parametry biochemiczne surowicy krwi i moczu oraz frakcje lipidowe surowicy w grupie 15 chorych z metabolicznym zespołem X i otyłością, w trakcie dwutygodniowego leczenia dietą bardzo niskoenergetyczną.
Wstęp. Otyłość brzuszna jest główną składową zespołu metabolicznego. Nadmierny rozrost trzewnej tkanki tłuszczowej prowadzi do licznych metabolicznych i hormonalnych zaburzeń. Współwystępowanie nadciśnienia, dyslipidemii i insulinooporności istotnie zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 i chorób układu krążenia. Cel badań. Celem niniejszego badania była ocena wpływu ubogoenergetycznej diety (1200-1500 kcal/dobę) o zmodyfikowanym składzie puli kwasów tłuszczowych w terapii zespołu metabolicznego oraz oszacowanie całkowitego ryzyka zgonów z przyczyn sercowo – naczyniowych przed i po interwencji dietetycznej. Materiał i metody. 23 otyłe osoby w wieku 29–65 lat: 14 mężczyzn (44,0±11,9 lat) i 9 kobiet (49,7±11,3 lat) z zespołem metabolicznym (według kryteriów NCEP ATP III) losowo podzielono na 2 grupy: badaną (II) i kontrolną (I), w których proporcja PUFA n-3/n-6 wynosiła odpowiednio 1:5 i 1:10. Wartość energetyczna diet była zbliżona. Białka, tłuszcze i węglowodany dostarczały odpowiednio: 18%, 28% i 53% energii całodobowej racji pokarmowej, zawartość błonnika pokarmowego w diecie >29 g/dobę, dobowa podaż cholesterolu <200 mg. U badanych monitorowano: standardowe parametry antropometryczne, wybrane biochemiczne, skład ciała oraz wartość ciśnienia tętniczego. Wyniki. Po 12 tygodniach odnotowano istotne zmiany w wartościach kontrolowanych parametrów, jednak nie wykazano istotnych różnic między grupami. Znaczącej redukcji uległa masa ciała pacjentów (8,2±1,6 kg; p<0,001), obwód talii (13,4±2,4 cm; p<0,001), wartości skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi o odpowiednio: 11,5±2,2 mmHg i 7,1±09 mmHg (p=0,0003 i p=0,0008). Odnotowano także istotną redukcję całkowitego ryzyka zgonów z przyczyn sercowo – naczyniowych oszacowanego za pomocą skali Framingham i algorytmu SCORE. Wnioski. Niskoenergetyczna dieta o zredukowanej zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych oraz zwiększonej zawartości polienowych kwasów tłuszczowych i błonnika pokarmowego stosowana przez 12 tygodni zmniejszyła istotnie nasilenie zaburzeń metabolicznych u osób otyłych z zespołem metabolicznym, przez co znacząco zmniejszyła ryzyko chorób układu krążenia.
Zastosowanie diety niskoenergetycznej 1200 kcal u otyłych kobiet przez okres 4 miesięcy spowodowało zmniejszenie masy ciała o 6,7kg (6,8%), masy tkanki tłuszczowej o 4,6 kg beztłuszczowej masy ciała 1,6 kg, całkowitej zawartości wody w organizmie o 1,48 kg Procent beztłuszczowej masy ciała nie zmniejszył się. Stosunek ilości wody pozakomórkowej do wody wewnątrzkomórkowej nie uległ zmianie.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.