Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  degradation dynamics
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ herbicydu Gesaprim 500 FW stosowanego w kombinacji bez adiuwantu i z adiuwantami: Olemixem 84 EC i Atpolanem 80 EC na aktywność dehydrogenaz, ureazy, β-glukozydazy i reduktazy azotanowej. Badano również szybkość zanikania atrazyny w glebie. Wyniki badań wskazują, że dodatek adiuwantów do Gesaprimu 500 FW przyspieszał zanik atrazyny, zwłaszcza po zastosowaniu dawki zalecanej przez producenta na uprawy i pięciokrotnie większej. Również aktywność dehydrogenaz i reduktazy azotanowej była niższa po zastosowaniu obu adiuwantów z Gesaprimem 500 FW w porównaniu z aktywnością enzymów w glebie z dodatkiem samego herbicydu. Aktywność ureazy i β-glukozydazy po zastosowaniu samego herbicydu i herbicydu z adiuwantami była podobna.
Uproszczenia w uprawie roli nie wpłynęły w istotny sposób na wielkość pozostałości tifensulfuronu i nikosulfuronu w warstwie gleby 0-20 cm. Natomiast sposób uprawy miał znaczenie dla szybkości i skali przemieszczania tifensulfuronu i nikosulfuronu w głąb profilu glebowego. W uprawie uproszczonej szybkość przenikania do głębszych warstw gleby była zdecydowanie mniejsza.
Określono dynamikę rozkładu i przemieszczania się chlorosulfuronu i ami- dosulfuronu w latach 2001-2004 w zależności od przyjętego systemu uprawy pszenżyta ozimego. Próby glebowe pobierano z doświadczeń polowych pszenżyta ozimego, uprawianego w monokulturze systemem tradycyjnym i uproszczonym z dwóch warstw gleby: 0-10 i 10-20 cm w wyznaczonych odstępach czasowych (1, 2. 4, 6 i 8 tygodni po zastosowaniu herbicydów oraz po zbiorze pszenżyta ozimego). Rośliną testową była gorczyca biała. Przeprowadzone badania wykazały, ze niezależnie od przyjętego systemu uprawy wyraźne fitotoksyczne pozostałości chlorosulfuronu i amidosulfuronu w glebie wykryto w okresie do 8 tygodni od momentu aplikacji herbicydów. W okresie 6-8 tygodni od momentu zastosowania herbicydów nastąpiło wyrównanie stężenia chlorosulfuronu i amidosulfuronu w całej warstwie gleby (do głębokości 20 cm). Stosowanie uproszczeń w uprawie ułatwia przemieszczanie się pozostałości w głąb profilu glebowego, natomiast nie stwierdzono wpływu uproszczeń na szybkość degradacji chlorosulfuronu i amidosulfuronu w glebie płowej.
Uzyskano odpowiedź na pytanie czy istnieje zależność między ilością pozostałości herbicydu długo zalegającego w glebie - atrazyny - stosowanego w formie preparatu Gesaprim 500 FW i w postaci czystej w trzech różnych stężeniach a aktywnością enzymów glebowych. Badania przeprowadzone zostały w warunkach laboratoryjnych na materiale glebowym podzielonym na trzy grupy: I kontrolną - bez herbicydu, II z herbicydem w postaci preparatu Gesaprim 500 FW, oraz III z herbicydem w postaci tylko substancji czynnej. W grupie II i III wyodrębnione zostały trzy serie związane z dawką użytego preparatu i substancji czynnej w postaci czystej. Przy doborze dawek substancji kierowano się następującą zasadą: dawka pierwsza była wielkością zalecaną przez producenta herbicydu Gesaprim 500 FW (2 - 3 dm³·ha⁻¹), dawka druga była pięciokrotnie większa, a trzecia dwudziestopięciokrotnie większa od zalecanej (polowej). Punktem odniesienia była gleba kontrolna, bez dodatku herbicydu. W każdej próbce badano w czterech powtórzeniach aktywność czterech enzymów: dehydrogenaz, ureazy, β-glukozydazy oraz reduktazy azotanowej. Jednocześnie w próbach z dodatkiem herbicydu badano w trzech powtórzeniach pozostałości atrazyny metodą HPLC. Analizy przeprowadzano w następujących terminach: 0, 1, 3, 7, 14, 28 i 56 dniu. Wyniki badań wskazują na znaczne oddziaływanie atrazyny stosowanej zarówno w postaci czystej, jak i w postaci preparatu na aktywność badanych enzymów, przy czym oddziaływanie nasilało się wraz ze wzrostem dawki preparatu. Spośród czterech testowanych enzymów reduktaza azotanowa i dehydrogenazy były w największym stopniu narażone na zahamowanie aktywności, zwłaszcza przy stosowaniu preparatu herbicydowego Gesaprim 500 FW. W odniesieniu do powyższego na uwagę zasługuje mniejsza szybkość zanikania atrazyny w glebie przy stosowaniu preparatu pestycydowego niż czystej atrazyny. Stwierdzono także istotną korelację między szybkością zanikania substancji czynnej atrazyny w glebie a aktywnością dehydrogenaz, ureazy i reduktazy azotanowej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.