Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dam building
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań wpływu szykan na długość odskoku hydraulicznego. Badania przeprowadzono na modelu jazu z wypływem wody spod zasuwy i niecką wypadową, w której dodatkowo zastosowano szykany w dwóch różnych ustawieniach. Długość odskoku wyznaczano na podstawie wyników pomiarów prędkości strumienia na wypadzie. Pomierzone długości odskoku porównano z wartościami obliczonymi wzorami innych autorów oraz równaniami zalecanymi do stosowania w praktyce projektowej. Uzyskano znaczną rozbieżność wyników, zarówno długości odskoku uzyskiwanych z przytoczonych w pracy wzorów, jak i pomierzonych w porównaniu z obliczonymi. Wyniki doświadczeń wykazały, że zastosowanie na modelu szykan ustawionych w jednym rzędzie spowodowało ograniczenie długości odskoku o 7–9%, a w dwóch rzędach o 15–19%. Praktyczną korzyścią w projektowaniu budowli z tym związaną jest możliwość skrócenia wypadu.
Krajowe przepisy prawne, obowiązujące w obszarze projektowania budowli hydrotechnicznych, są niekompletne i pozostawiają wiele niejasności. W niniejszym artykule przedstawiono to na przykładzie zasad sprawdzania nośności zapór, gdzie napotyka się na odwołania do nieaktualnych norm, niewyjaśnionych pojęć, a także rozmaitych metod, często przestarzałych wobec współcześnie wprowadzanych norm europejskich. Dla porównania przytoczono niektóre zapisy niemieckiej normy DIN 19700-11:2004-07, która dokonuje systematycznej klasyfikacji warunków pracy budowli, przypadków obciążeń, wymienia zestawy oddziaływań wchodzące w skład kombinacji oraz opierając się na metodzie całkowitego współczynnika bezpieczeństwa, określa wymagania w każdej sytuacji obliczeniowej. Jednocześnie dokument ten otwiera drogę do wprowadzenia metody częściowych współczynników bezpieczeństwa na podstawie doświadczeń projektantów.
Beavers (Castor fiber) alter stream ecosystems by dam building resulting in a lower stream velocity, retention of sediments and organic matter as well as modifying physical, chemical and geomorphological conditions in these streams. The effects of beaver dams on invertebrate benthic communities were examined in two semi-natural lowland brooks. For this purpose, beaver ponds and reference sections upstream and downstream of each pond were sampled. Mollusca, Crustacea and five orders of aquatic insects were analyzed according taxa richness, abundances, micro-habitat preferences and feeding types to characterize the macroinvertebrate communities. Detailed data in downstream sections and taxa-related parameters of insects (upstream and downstream sections) were analyzed first time. The abundance of Trichoptera, Plecoptera and Crustacea as well as taxa numbers of EPT taxa decreased significantly in the ponds compared to the free-flowing sections. Odonata and Ephemeroptera did not respond in abundance but in a change of the species composition, because lentic species replaced the lotic species in the impoundment section. Only the number of molluscs increased in the ponds. Regarding the microhabitat preferences, lithal dwellers dominated in all free-flowing sections, whereas its proportion decreased in the ponds. On the opposite, pelal dwellers increased in the impounded area. Significant differences were also found in proportions of shredders and passive filter feeders (decreasing in ponds), whereas predators increased in the ponds compared to the downstream section of the brooks.
Eksploatacja budowli piętrzących, a w szczególności małych elektrowni wodnych niesie ze sobą wiele problemów natury technicznej. Jednym z nich jest osadzanie się na kratach materiału niesionego przez wodę. Zadaniem krat jest ochrona ujęć wody, pompy lub turbiny przed stałymi zanieczyszczeniami płynącymi wraz z wodą. Przy doborze krat istotne jest określenie strat hydraulicznych, które zależą m.in. od szerokości, kształtu i rozstawy prętów kraty czy prędkości przepływu wody. Całkowitą wysokość strat możemy określić, uwzględniając: straty wejściowe, straty na kratach, straty spowodowane obecnością wnęk bocznych. Straty te mogą powiększyć się w warunkach osadzania się na kratach materiału organicznego niesionego nurtem wody. Zwiększa to prędkość oraz opory przepływu. W pracy przeanalizowano wpływ zatrzymanego na kratach materiału organicznego i innych zanieczyszczeń pływających na straty hydrauliczne.
W artykule przedstawiono wyniki badań stosunków wodnych prowadzonych na zalesionych użytkach rolnych o powierzchni 70 ha położonych w dolinie rzecznej na przedmieściach Wrocławia. Obserwacje prowadzone były w latach hydrologicznych 2001/2002-2002/2003 o opadach poniżej normalnych. Stwierdzono, że przy właściwie prowadzonej regulacji odpływu poziom wód gruntowych terenów przyległych jest o 40 cm płytszy w porównaniu do obszarów bez nawodnienia. Wydłużeniu ulegają równiez czasy, w których woda gruntowa zalega na poziomie 50-100 cm określonym, jako optymalny dla zalesionych nizinnych dolin rzecznych.
Specyfika hydrotechnicznych budowli piętrzących sprawia, że obiekty te powinny być szczególnie starannie kontrolowane, a pozyskiwane w ramach kontrolnych pomiarów i obserwacji dane powinno się wykorzystać do sporządzania oceny stanu bezpieczeństwa obiektu. Techniki stosowane przy kontroli i ocenie stanu technicznego budowli piętrzących należy doskonalić wraz ze wzrostem doświadczenia w tym zakresie. W niniejszym artykule przeanalizowano możliwość uzupełnienia dotychczas używanych metod kontroli zapór wodnych technologią naziemnego skaningu laserowego, pozwalającą na bardzo szybkie i automatyczne określenie lokalizacji, geometrii oraz właściwości powierzchni obiektów. Wykonane dla zapór Solina-Myczkowce i Rożnów prace badawcze dowiodły, że na podstawie obserwacji uzyskanych skanerem laserowy można wzbogacić podstawowe działania diagnostyczne prowadzone w celu kontroli i oceny stanu technicznego budowli piętrzących.
W niniejszej pracy została przeprowadzona analiza średnich miesięcznych i najczęściej występujących głębokości zalegania wód gruntowych w piezometrach G3, G4, G5, zlokalizowanych odpowiednio o 120, 220, 550 m od koryta Odry, na tle odpowiadających stanów na Odrze na wodowskazie Malczyce. Zostały wykorzystane codzienne obserwacje głębokości zalegania wody gruntowej z lat 1976-2007 dla w/w piezometrów. Na podstawie tych danych określono tempo zmian poziomów wód gruntowych w przyległej dolinie. Zależy ono głównie od stanów wody w Odrze, czasu ich trwania oraz odległości od koryta rzeki. Wynosi ono około 2,4 cm·rok⁻¹ w odległości 120 m, 1,9 cm·rok⁻¹ w odległości 220 m i 0,9 cm·rok⁻¹ w odległości 550 m od Odry.
12
59%
Na rzece Nysie Kłodzkiej w mieście Nysie zaprojektowano trzyprzęsłowy jaz piętrzący wodę na potrzeby energetyczne. Dokumentacja projektowa nie zawierała przewidzianego Eurokodem 7 projektu geotechnicznego, a w tym badań podłoża gruntowego, spełniających wymagania III kategorii geotechnicznej. Wykonano jedynie niewystarczające wiercenia geologiczne i sondowania dynamiczne. W konsekwencji do projektu przyjęto niezgodny z rzeczywistością układ warstw i parametry geotechniczne niemogące być podstawą do poprawnego posadowienia i wykonania jazu. Nie wykazano także, że pod dnem szerokoprzestrzennego wykopu fundamentowego zamiast podanych w dokumentacji gruntów spoistych w stanie twardoplastycznym występowały tylko ich nieliczne przewarstwienia w sufozyjnych piaskach drobnych i pylastych o miąższości ponad 4,5 m. Przyjęcie do projektowania tych nieprawdziwych cech podłoża spowodowało, że ściankę szczelną zakończono w piaskach zaledwie 2,5 m poniżej poziomu posadowienia jazu. W wykonywanym początkowo w żwirach, a następnie w warstwie gruntów spoistych wykopie na głębokości 7 m powstało przebicie hydrauliczne. Nastąpiło gwałtowne wyparcie dolnego końca ścianki, jej deformacja, a wykop zapełnił się sufozyjnym gruntem. Spowodowało to także rozluźnienie podłoża pod zaprojektowanym fundamentem budowli.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.