Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  czesci jadalne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1992-1998 w Katedrze Warzywnictwa WSRP w Siedlcach przeprowadzono badania, których celem było porównanie następczego wpływu nawozów organicznych w postaci poplonów letnich (facelia, żyto, wyka ozima, bobik), nawożenia słomą w dawce 4 t/ha, 6 t/ha oraz nawożenia obornikiem w dawce 60 t/ha na zawartość suchej masy w kapuście, cebuli, buraku ćwikłowym. Analizie poddano także wpływ ilości przyoranej biomasy roślin poplonowych na plonowanie wyżej wymienionych gatunków warzyw, przyorując je w całości lub w postaci resztek pozbiorowych. Wymienione gatunki warzyw uprawiano w kolejnych latach po nawożeniu organicznym zgodnie z obowiązującą agrotechniką dla tych gatunków. Przedstawione wyniki obejmują dwa cykle badawcze. W trakcie zbiorów warzyw pobierano próby materiału roślinnego w celu określenia zawartości suchej masy metodą suszarkowo-wagową. W pierwszym roku po nawożeniu organicznym najwyższą zawartość suchej masy uzyskano po nawożeniu obornikiem, w drugim po nawożeniu obornikiem oraz żytem, a w trzecim - po nawożeniu wyka ozimą. Przyorana cała biomasa roślin poplonowych sprzyjała gromadzeniu suchej masy w uprawianych warzywach. Nawożenie słomą nie powodowało istotnych zmian w zawartości suchej masy. Przy czym łączne nawożenie nawozami zielonymi, szczególnie facelią i słomą w dawce 4 t/ha powodowało istotny wzrost zawartości suchej masy w cebuli.
W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 1991-2001 nad wpły-wem nawadniania kroplowego i mikrozraszania na kształtowanie się poziomu wybranych metali ciężkich (Cd, Pb, Zn) w częściach jadalnych niektórych gatunków roślin warzywnych (burak ćwikłowy, cukinia, dynia, fasola szparagowa, marchew jadalna) i jagodowych (aronia, po-rzeczka czarna, truskawka). Doświadczenia polowe przeprowadzono w miejscowości Kruszyn Krajeński koło Bydgoszczy na glebie zalicza-nej do V-VI klasy bonitacyjnej. Zawartość części spławianych w war-stwie orno-próchnicznej wynosiła 7% a w poziomach podornych od 3 do 5%. Zawartość próchnicy wynosiła 1,19%. Polowa pojemność wodna w warstwie 1 m wynosiła 88 mm a wody dostępnej 68 mm. Badanym czynnikiem było nawadnianie w trzech następujących wariantach: I - kontrola (bez nawadniania), II - nawadnianie kroplowe, III - mikro-zraszanie. Nawadnianie rozpoczynano przy potencjale wodnym gleby - 0,03 MPa. Stwierdzono, że nawadnianie istotnie obniżyło zawartość metali ciężkich (Cd, Pb, Zn) w świeżej masie owoców truskawki, nie oddziaływało natomiast w sposób udowodniony statystycznie na ich poziom w owocach aronii i porzeczki czarnej. Pod wpływem mikrona-wodnień nastąpił spadek zawartości w świeżej masie owoców cukini i dyni olbrzymiej metali ciężkich (Cd, Pb, Zn) w stosunku do kontroli. Nawadnianie nie wpływało istotnie na kumulację cynku w korzeniach buraka ćwikłowego i marchwi oraz strąkach fasoli szparagowej. W wa-runkach nawadniania wystąpiła jednak wyraźna tendencja do mniej-szej zawartości tego pierwiastka w częściach jadalnych wszystkich trzech wspomnianych gatunków warzyw. Zaznaczyła się zróżnicowana skłonność do kumulowania metali ciężkich przez badane gatunki uprawne warzyw. Spośród testowanych gatunków, burak ćwikłowy najsilniej kumulował cynk.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.