Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  culinary value
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Parental lines for breeding potato cultivars suitable for different purposes and resistant to potato cyst nematode are being developed in Plant Breeding and Acclimatization Institute, Research Division Młochów. An initial step to this programme was collecting of nineteen potato cultivars from Germany, Netherlands and Great Britain, highly resistant to different pathotypes of Globodera rostochiensis (Ro1-Ro5) and/or to G. pallida (Pa1-Pa3). Cooking quality of these cultivars was tested and compared to Polish potato cultivars. The following parameters of cooked tuber flesh were evaluated: taste, darkening and aroma. Cooking quality of particular cultivars, which expressed the complex resistance to potato cyst nematode is comparable to that of commonly grown Polish cultivars, susceptible or resistant to pathotype Ro1. It was concluded that there exist a possibility of breeding the cultivars joining good cooking quality with complex resistance to potato cyst nematodes.
The effects of genotype, climatic conditions during storage period on the contents of dry matter, reducing and total sugars, enzymatic and after cooking darkening, processing quality and the fitness of new registered potato cultivars in Poland were examinated. Dry matter content depended mostly on the genotype. The storage temperature and time increased dry matter content. Reducing sugars content depended on the cultivar, but the storage temperature affected the reducing sugar content and colour of fried product. The tubers of Felka Bona, Pirol, Nora, Redstar and Monsun cultivars can be stored at 4°C (4°C type - cold storage), because their reconditioning successfully decreased the content of reducing sugars. Total sugar contents in potato tubers increased especially after 7 month storage at both (4° and 8°C) storage temperature. The Andromeda, Clarissa, Ditta, Satina, Vitara, Żagiel, Korona, Krasa and Molli cultivars showed high content of total sugars (>1%) after storage at 4°C. Intensity of darkening depended on the cultivar and time of storage. Gracja, Innovator, Kuklik, Karatop cultivars were susceptible to after cooking darkening while the Gracja, Krasa, Korona, Asterix, Pirol, Velox, Romula, Zeus, Molli i Felka Bona cultivars to enzymatic browning.
6
80%
W pracy przedstawiono wpływ czasu gotowania i średnicy makaronu formy spaghetti i nitka na jego cechy kulinarne. Stwierdzono silną dodatnią korelację między średnicą makaronu a minimalnym czasem gotowania (r = 0,844). Największe wartości wskaźnika przyrostu wagowego otrzymano w przypadku makaronu formy nitka (średnio 3,5), najniższe w przypadku spaghetti (średnio 2,8). Zmiany ilości wody wchłoniętej przez makaron podczas gotowania opisano równaniem regresji w funkcji średnicy i czasu gotowania makaronu (r = 0,890). Wraz ze wzrostem czasu gotowania zwiększały się straty suchej substancji (od 11,0 do 16,3%). Wyższe straty stwierdzono w makaronie formy nitka. Po dłuższym czasie gotowania stwierdzono ujemne korelacje między polem przekroju makaronu a stratami suchej substancji (r = -0,52). Wydłużenie czasu gotowania miało również negatywny wpływ na cechy sensoryczne próbek. Mniej odporne na zwiększenie czasu obróbki hydrotermicznej były makarony formy nitka.
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Genetyczne podstawy cech jakosciowych ziemniaka

71%
Paper discussed the genetic determination of quality traits in potato. The traits were divided into two groups: first group was related to chemical composition of the tubers (contents of starch, glycoalcaloids, protein, vitamin C, anthocyanin, carotenoid and reducing sugars), the second group was related to culinary value of potatoes (taste, blackening of raw tuber flesh and blackening after cooking, greening of tubers). Together with genetics, the possibilities of breeding toward improvement of these traits were discussed. The emphasis was put on molecular markers linked to genes controlling the quality traits as well as on heritability of the traits determined in polygenic way.
W pracy podjęto próbę określenia i scharakteryzowania niektórych cech jakości ziemniaka jadalnego oferowanego w sieci handlowej Siedlec. Materiał do badań stanowiły bulwy ziemniaka pochodzące ze zbiorów z trzech kolejnych lat (2002-2004), pobierane raz w miesiącu, od października do czerwca, w pięciu sklepach na terenie Siedlec. Oznaczono procentową zawartość skrobi i procentową wydajność przy obieraniu oraz dokonano oceny organoleptycznej zewnętrznych i wewnętrznych cech jakości bulw. Stwierdzono, że z wyjątkiem regularności zarysu kształtu bulw i głębokości oczek pozostałe cechy spełniały wymagania co do jakości, określonej w normach. Największą zmiennością charakteryzował się typ kulinarno-użytkowy, zawartość skrobi oraz średnia masa bulwy, co świadczy o dużej różnorodności odmianowej ziemniaków, oferowanych przez dostawców. Badania wykazały, że wiele istotnych i wysoce istotnych zależności między cechami jakościowymi bulw było determinowanych przez lata, miesiące, jak i punkty zakupu. Różnorodność zależności zachodząca między badanymi cechami ziemniaków zakupionych w poszczególnych miesiącach i sklepach, a także duża zmienność w latach były wynikiem różnic genetycznych (odmianowych) oraz zmian fizjologicznych bulw, modyfikowanych warunkami przechowywania.
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2004-2006 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Badanymi czynnikami były: czynnik I - odmiany ziemniaka: Wiking, Mors, Żagiel, czynnik II - sposoby zwalczania stonki ziemniaczanej z udziałem insektycydów: Actara 25 WG, Regent 200 SC, Calypso 480 SC (w trzech dawkach) i obiekt kontrolny bez insektycydów. Stosowanie insektycydów przyczyniło się do wzrostu ciemnienia miąższu bulw ugotowanych ocenianych po 2 godzinach w porównaniu do obiektu kontrolnego bez ochrony chemicznej. Uprawiane odmiany miały istotny wpływ na badane cechy kulinarne bulw ziemniaka.
W celu urozmaicenia oferty handlowej oraz podwyższenia wartości tuszy bydlęcej, w przemyśle mięsnym istnieje tendencja i potrzeba poszukiwania nowych wyrębów kulinarnych. Szczególną uwagę zwraca się na mięśnie znajdujące się w ćwierćtuszy przedniej, które najczęściej są kierowane do produkcji wyrobów rozdrobnionych. Celem pracy było porównanie składu chemicznego i jakości wybranych ośmiu mięśni bydlęcych z ćwierćtuszy przedniej i tylnej: m. infraspinatus (IS), m. triceps brachii (TB), m. serratus ventralis (SV), m. pectoralis profundus (PP) m. longissimus dorsi (LD), m. semimembranosus (SM), m. semitendinosus (ST), m. bicepsfemoris (BF). Mięśnie nie różniły się między sobą pod względem zawartości wody i związków mineralnych oznaczonych jako popiół. Zawartość tłuszczu była największa w mięśniu IS a najmniejsza w SM. Najwięcej białka zawierał LD a najmniej IS. Metoda obróbki cieplnej (pieczenie, smażenie, grilowanie) nie wpływała istotnie na ocenę sensoryczną mięsa z poszczególnych mięśni. Zaobserwowano następujące tendencje: smażenie było optymalną metodą obróbki SM, grilowanie - ST, TB i SV a pieczenie - BF. Istotny wpływ na wyniki oceny sensorycznej miał rodzaj mięśnia. Najwyżej zostały ocenione mięśnie: LD, IS, TB i SV, a najniżej BF, SM i PP. Wartości siły cięcia mięśni były ujemnie skorelowane z kruchością mięsa ocenianą sensorycznie. Jakość mięśni z ćwierćtuszy przedniej IS, TB i SV jest porównywalna z LD, co świadczy o tym, że mogą być one sprzedawane jako mięso kulinarne.
Celem badań było określenie wpływu nawożenia potasem przy trzech poziomach nawożenia NP: N40P17, N80P34, N120P51 na cechy kulinarne bulw ziemniaka odmian Muza, Oda i Orłan. Dawki potasu zwiększano proporcjonalnie do N i P w stosunku równym: 0, 1, 2 i 3. Ocenianymi cechami były: barwa, smak, zapach, tendencja do rozgotowywania, konsystencja, mączystość, wilgotność i struktura bulw ugotowanych oraz ciemnienie miąższu bulw surowych i ugotowanych. Najkorzystniejszą ocenę uzyskała odmiana Muza. W czterostopniowej skali (4 — najgorszy) smak bulw tej odmiany oceniono na 2,0; zapach na 1,2; konsystencję na 1,9; mączystość — 1,7 i wilgotność — 1,9. Odmiana Muza charakteryzowała się niską tendencją do rozgotowywania (1,4). Ciemnienie miąższu bulw surowych tej odmiany w 9-stopniowej skali wyniosło 8,7 — po 10 min. od przekrojenia i 8,2 po 1 h, a bulw ugotowanych 8,8 po 10 min. i 8,3 po 24 h. Niżej oceniono odmianę Oda. Wszystkie cechy bulw tej odmiany były o ok. 0,4 gorsze. Najniższą ocenę uzyskały bulwy odmiany Orłan. Bulwy tej odmiany jedynie w przypadku smaku w niewielkim stopniu przewyższały odmianę Oda. Zastosowane nawożenie NP nie miało decydującego wpływu na większość cech kulinarnych badanych bulw. Wzrastające dawki NP poprawiły smak bulw i wilgotność miąższu, a obniżyły ciemnienie miąższu bulw surowych po 4 h. Wzrastające dawki potasu poprawiły konsystencję miąższu, mączystość oraz zmniejszyły tendencję do rozgotowywania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.