Wyniki wyszukiwania

1

The effect of foliar application of copper on content of this element in winter wheat grain

100%

Korzeniowska J., Stanislawska-Glubiak E.

Polish Journal of Agronomy

|

2011

|

nr 04

2

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Effect of foliar soil application of copper on the level and quality of winter rapeseed yields

84%

Sienkiewicz-Cholewa U.

Journal of Elementology

|

2008

|

tom 13

|

nr 4

615-623

In Poland nearly 40% of land under agricultural use is characterised by a progressing deficit of copper available to plants. Inventory studies revealed that 25% of rapeseed plantations are undernourished with this component. The objective of the study was to estimate the yield-forming effects of foliar and soil fertilisation of rapeseed with copper, to identify the optimum dose of Cu for the crop species, and to compare the effects of the two methods of application on the quality of the seeds. The study comprised two three-year strict field experiments, in which pre-sowing fertilisation of rapeseed with copper was applied at rates of 4, 8 and 12 kg Cu⋅ha-1, as well as foliar spraying at the optimum dose of 250 Cu g⋅ha-1 in the phase of closed bud. The experiments were set up on light soils of acid and light acid reaction and with a low or medium content of available copper. Significant increases in rapeseed yields, compared to the control treatment (without Cu), were obtained in treatments fertilised to the soil with doses of 8 and 12 kg Cu⋅ha-1 and in the treatment with foliar spraying. In plants from treatments without copper fertilisation, insufficient levels of the content of this component were found. Sufficient copper nutrition of plants caused a significant increase in yields of rape seeds. In some of the treatments, there was a tendency for the copper content in seeds to increase favourably, especially in the case of foliar application and of the higher copper doses applied to the soil. Also, some cases of increased oil content in seeds were recorded, even by several percent compared to seeds from treatments without Cu fertilisation. With the existing copper deficit in soils in Poland, fertilisation of rapeseed with this component appears to be crucial.

3

Comparison of different winter wheat cultivars in respect to their copper fertilization requirements

84%

Korzeniowska J.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 541

|

nr 1

Celem badań było sprawdzenie czy nowe, polskie intensywne odmiany pszenicy ozimej różnią się istotnie potrzebami pokarmowymi w stosunku do miedzi. Pszenica ozima uważana jest za jeden z najbardziej wrażliwych gatunków na niedobory Cu. Nawożenie jej miedzią wydaje się być koniecznością ze względu na zaobserwowane w ostatnich latach w Polsce niedobory tego pierwiastka. W ramach badań w latach 2003, 2004 i 2006 przeprowadzono 3 ścisłe doświadczenia polowe w Jelczu-Laskowicach k. Wrocławia. Badano w nich reakcję 10 odmian pszenicy na nawożenie miedzią stosowaną w formie dolistnego oprysku. Wykazano, że pięć z dziesięciu badanych odmian reagowało istotnie na nawożenie Cu. Wyodrębniono 3 grupy odmian ze względu na ich reakcję na aplikację Cu: I grupa - istotna zwyżka (Kobra, Mewa, Sakwa, Pegassos, Zyta), II - brak reakcji (Korweta, Jawa, Soraja), III - istotna obniżka plonów (Symfonia i Kris). Zwraca uwagę fakt, że najwyższy wzrost plonów (22,8%) wykazała Kobra najniżej plonująca na obiekcie bez miedzi, a istotne obniżki wykazały Symfonia i Kris najwyżej plonujące bez Cu. Przeprowadzone badania wykazały, że odmiany pszenicy ozimej różnią się istotnie potrzebami pokarmowymi w stosunku do Cu. Decyzję o nawożeniu pszenicy ozimej miedzią należy więc podejmować nie tylko w zależności od zasobności gleby w ten pierwiastek, ale również od wrażliwości uprawianej odmiany na niedobory Cu.

4

Response of spring barley to foliar fertilization with Cu and Mn

67%

Tobiasz-Salah R., Augustynska-Prejsnar A.

Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura

|

2020

|

tom 19

|

nr 1

5

Porównanie wpływu doglebowego i dolistnego nawożenia azotem i miedzią na zawartość białka w ziarnie pszenicy ozimej i jego jakość

67%

Domska D.

Acta Academiae Agriculturae ac Technicae Olstenensis. Agricultura

|

1996

|

tom 63

97-105

Na podstawie trzyletnich badań polowych stwierdzono, że w dobrych warunkach glebowych północno-wschodniej Polski najbardziej korzystne było nawożenie pszenicy ozimej odmiany Emika 100 kg N/ha, zastosowanymi doglebowo w okresie krzewienia (50 kg) i dolistnie w okresie strzelania w źdźbło (50 kg) razem z 0.2 kg Cu/ha. Ten sposób nawożenia przyczynił się do uzyskania wysokiego plonu ziarna i białka o dobrej wartości odżywczej. Dokarmianie dolistne pszenicy azotem w porównaniu z doglebowym nawożeniem tym składnikiem wpłynęło na zwiększenie udziału azotu niebiałkowego w azocie ogólnym ziarna, a przy wyższych dawkach azotu również na obniżenie wartości biologicznej białka. Doglebowe nawożenie miedzią w dawce 5 kg Cu/ha łącznie z dawką 125 kg N/ha było bardziej efektywne w stosunku do uzyskanych plonów niż dolistne zastosowanie miedzi, ile przyczyniło się do pogorszenia jakości białka.

6

Dynamika przyrostu masy roślinnej oraz pobierania miedzi przez szarłat (Amaranthus cruentus L.)

59%

Wojciechowska B., Bobrzecka D., Procyk Z.

Biuletyn Magnezologiczny

|

2001

|

tom 06

|

nr 1

W dwuletnim (1998-1999) doświadczeniu polowym badano dynamikę przyrostu masy roślinnej oraz pobranie miedzi przez szarłat (Amaranthus cruentus L.).Stwierdzono, że nawożenie szarłatu dawką 10 kg Cu/ha w istotny sposób wpływa na przyrost jego biomasy, plon nasion, zawartość oraz pobranie tego mikroelementu przez rośliny. Szarłat przedsiewnie nawożony dawką 10 kg Cu/ha może pobrać z plonem jedynie około 85 g Cu z hektara. Dynamika przyrostu masy roślinnej w znacznym stopniu zależy od zasobności i odczynu gleby oraz warunków klimatycznych.

7

Wpływ techniki dokarmiania mikroelementami na plonowanie i jakość ziarna pszenżyta

51%

Domanska D., Raczkowski M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 541

|

nr 1

Na podstawie wieloletnich doświadczeń polowych stwierdzono, że w warunkach północno-wschodniej Polski, w celu uzyskania wysokiego plonu ziarna pszenżyta jarego odmiany Maja wskazane jest uzupełnienie nawożenia podstawowego miedzią, cynkiem, czy manganem. Największe plony ziarna (6,50 i 5,85 t∙ha-1) uzyskano po zastosowaniu doglebowym manganu w ilości 10 kg∙ha-1 oraz dolistnym dokarmianiu roślin tym składnikiem w ilości 0,2 kg∙ha-1, w obydwu przypadkach razem z dawką 120 kg∙ha-1 azotu. Do zwiększenia nagromadzenia białka właściwego w ziarnie przyczyniło się dolistne dokarmianie pszenżyta wieloskładnikowym nawozem Florovit z dawką 80 i 120 kg∙ha-1 azotu oraz manganem zastosowanym dolistnie w ilości 0,4 kg∙ha-1 i doglebowe nawożenie cynkiem w ilości 10 kg∙ha-1 z większą dawką azotu (120 kg∙ha-1). Pod wpływem mikroelementów w białku ziarna pszenżyta zwiększała się przede wszystkim zawartość jednej z frakcji białek zapasowych (prolamin lub glutelin).

8

Wplyw techniki stosowania i wspoldzialania mikroelementow na plon pszenicy jarej

51%

Warechowska M., Domska D.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 512

|

nr 2

603-609

Stwierdzono, że w warunkach niskiej zasobności gleby w miedź, pod wpływem tego mikroelementu zastosowanego przedsiewnie w dawce 5 kg·ha⁻¹, uzyskano większy plon ziarna pszenicy jarej odm. Banti (o 0,51 t·ha⁻¹) i odm. Eta (o 0,20 t·ha⁻¹). Do zwiększenia plonu ziarna (o 0,37 i 0,25 t·ha⁻¹) przyczyniło się również nawożenie cynkiem w dawce 5 kg·ha⁻¹. Ponadto wykazano, że w stosunku do plonu ziarna, bardziej efektywnie niż przedsiewne doglebowe nawożenie oddziaływało dokarmianie dolistne manganem, łączne manganem z miedzią i cynkiem oraz INSOLEM 3. Dokarmianie dolistne cynkiem przyczyniło się do istotnego obniżenia plonu słomy pszenicy odm. Banti o 0,68 t·ha⁻¹ i pszenicy odm. Eta o 0,27 t·ha⁻¹.

9

Wplyw terminu nawozenia miedzia na ksztaltowanie sie zawartosci miedzi i azotu w owsie

51%

Jasiewicz C.

Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement

|

1999

|

tom 06

|

nr 1

119-125

Badania z owsem przeprowadzono na torfie wysokim w warunkach doświadczenia wazonowego. Schemat doświadczenia obejmował 5 serii różniących się terminem stosowania nawożenia miedziowego. Miedź w postaci roztworu siarczanu miedziowego zastosowano w okresie: po wschodach, krzewienia, strzelania w źdźbło i kłoszenia. Cztery razy w okresie trwania doświadczenia pobierano materiał roślinny do analiz chemicznych. Stwierdzono, że nawożenie i termin stosowania w istotny sposób zróżnicował plony owsa w okresie krzewienia i strzelania w źdźbło. Najintensywniej była pobierana miedź w okresie od wschodów do krzewienia oraz pod koniec wegetacji, w przypadku gdy nawożenie miedzią miało miejsce w fazie kłoszenia. Poziom zaopatrzenia owsa w miedź również wpłynął na zawartość azotu.

10

Zawartość różnych form siarki w fasoli uprawianej w warunkach nawożenia wybranymi mikroelementami

51%

Barczak B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 541

|

nr 1

W latach 2004-2006 prowadzono jednoczynnikowe doświadczenia mikropoletkowe w Stacji Badawczej w Wierzchucinku należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Celem badań była ocena wpływu nawożenia pojedynczymi mikroelementami (Mn, B, Mo, Cu i Zn) na kształtowanie się zawartości siarki ogólnej, siarczanowej (VI) i organicznej w nasionach oraz w słomie fasoli zwyczajnej odmiany Aura. Mikroelementy w formie schelatowanej zastosowano dolistnie w postaci serii nawozów ‘Symfonia’. Przeprowadzone badania wykazały, że pierwiastkiem, który spowodował największą w porównaniu z obiektem kontrolnym, kumulację siarki ogólnej w nasionach i w słomie fasoli, a także siarki siarczanowej (VI) w nasionach, był cynk. Stosunkowo dużą rolę w kształtowaniu zawartości różnych form siarki w plonie fasoli odgrywały również miedź i molibden. Mangan i bor były jedynymi mikroelementami, które nie różnicowały istotnie zawartości badanych form siarki w plonie fasoli w stosunku do obiektu, na którym nie stosowano nawożenia tymi składnikami.

11

Wpływ zróżnicowanego nawożenia miedzią na zawartość miedzi i białka w ziarnie pszenicy jarej

51%

Warechowska M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 541

|

nr 2

Celem niniejszej pracy było poznanie reakcji pszenicy jarej odmian Eta i Banti na nawożenie przedsiewne i dokarmianie dolistne miedzią oraz miedzią, cynkiem i manganem łącznie, lub „Insolem 3” wyrażonej zawartością białka oraz miedzi w ziarnie. Badania oparto na trzyletnim doświadczeniu polowym (lata 2004-2006) przeprowadzonym w Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym w Tomaszkowie. W nawożeniu pszenicy zastosowano przedsiewnie 30,5 kg∙ha-1 fosforu, 83 kg∙ha-1 potasu, natomiast azot w ilości 80 kg∙ha-1 (40 kg∙ha-1 stosowano w czasie krzewienia i 40 kg∙ha-1 w czasie strzelania w źdźbło). Miedź stosowano: doglebowo w ilości 5 kg czystego składnika∙ha-1; doglebowo z dodatkiem manganu i cynku (po 5 kg czystego składnika∙ha-1); dolistnie w ilości 0,2 kg∙ha-1; dolistnie z dodatkiem manganu i cynku (po 0,2 kg∙ha-1) oraz dolistnie w postaci nawozu „Insol 3” w ilości 7,34 g Cu∙ha-1. Zawartość miedzi w ziarnie pszenicy oznaczono metodą atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (ASA), po wcześniejszym zmineralizowaniu w mieszaninie kwasów chlorowego i azotowego. W próbkach ziarna oznaczono zawartość azotu ogółem metodą Kjeldahla, następnie przeliczono na białko ogółem stosując mnożnik 5,7. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że zawartość miedzi w ziarnie pszenicy jarej zależała od odmiany badanej pszenicy oraz roku, w którym była uprawiana. Większą zawartością miedzi charakteryzowało się ziarno pszenicy jarej odmiany Eta. Stwierdzono również, że bardziej efektywny wpływ na koncentrację miedzi w ziarnie, miało dolistne stosowanie nawozów mikroelementowych w porównaniu z nawożeniem doglebowym. Zawartość białka w ziarnie pszenicy jarej zależała głównie od warunków meteorologicznych panujących w danym roku uprawy. Największą zawartość białka uzyskano z ziarna pszenicy uprawianej w trzecim roku doświadczenia.

12

Influence of mineral fertilisation on the yield and macroelement content in sugar beet

51%

Acta Agrophysica

|

2017

|

tom 24

|

nr 2

The aim of this study was to assess the influence of mineral NPK, Mg and micronutrient fertilisation on the content of macroelements and root yield of a sugar beet cultivar called Khazar. The effects of three fertilisation levels were assessed. Additionally, the highest NPK dose was analysed in treatments with NPK + Mg and micronutrients (B, Cu, Zn, Mn). The increasing level of NPK fertilisation as well as the nutrition with magnesium and micronutrients caused an increase in root yield. The highest yield of roots was achieved by beet plants fertilised with the high NPK dose combined with magnesium, boron, copper and zinc. It was demonstrated that roots fertilised with the 3NPK dose and magnesium tended to accumulate more N-total. At the same time, the applied micronutrients contributed to a decline in the N-total content of dry matter in roots. The analysed fertilisation with NPK and micronutrients did not affect the content of phosphorus, potassium and calcium in either of the two beet organs. In general, beet leaves were characterised by higher concentrations of nutrients than roots.

Ograniczanie wyników

The effect of foliar application of copper on content of this element in winter wheat grain

Effect of foliar soil application of copper on the level and quality of winter rapeseed yields

Comparison of different winter wheat cultivars in respect to their copper fertilization requirements

Response of spring barley to foliar fertilization with Cu and Mn

Porównanie wpływu doglebowego i dolistnego nawożenia azotem i miedzią na zawartość białka w ziarnie pszenicy ozimej i jego jakość

Dynamika przyrostu masy roślinnej oraz pobierania miedzi przez szarłat (Amaranthus cruentus L.)

Wpływ techniki dokarmiania mikroelementami na plonowanie i jakość ziarna pszenżyta

Wplyw techniki stosowania i wspoldzialania mikroelementow na plon pszenicy jarej

Wplyw terminu nawozenia miedzia na ksztaltowanie sie zawartosci miedzi i azotu w owsie

Zawartość różnych form siarki w fasoli uprawianej w warunkach nawożenia wybranymi mikroelementami

Wpływ zróżnicowanego nawożenia miedzią na zawartość miedzi i białka w ziarnie pszenicy jarej

Influence of mineral fertilisation on the yield and macroelement content in sugar beet