Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  consumption level
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena stosowania suplementów diety oraz spożycia witamin i składników mineralnych z preparatami farmaceutycznymi. Badaniami objęto 60 kobiet w ciąży w wieku 19-40 lat, zamieszkałych na terenie województwa mazowieckiego. Informacje dotyczące spożycia suplementów diety uzyskano na podstawie wywiadu ankietowego. Przyjmowanie preparatów witaminowo-mineralnych przed zajściem w ciąże zadeklarowało 55% kobiet, natomiast w czasie ciąży 98,3% badanych. Średnie spożycie witamin i składników mineralnych z suplementami diety, w czasie ciąży, powyżej zalecanych wartości odnotowano w przypadku witaminy D (157%), folianów (128%), witaminy B2 (125%), witaminy C (121%) oraz żelaza (120%), jodu i cynku (po 113%). Na poziomie rekomendowanych wartości (95-105% normy) odnotowano spożycie dla witaminy B1 В12 i B6. Najniższe spożycie stwierdzono w przypadku witaminy A (60%) oraz wapnia i magnezu (10-12%). Kobiety mieszkające na wsi charakteryzowały się niższym średnim spożyciem witamin i składników mineralnych pochodzącym z preparatów, przy czym różnice istotne statystycznie odnotowano dla witaminy A i E, magnezu, miedzi, jodu i manganu.
Wprowadzenie. Współcześnie, żywność bardzo rzadko produkowana jest bez udziału substancji dodatkowych. Coraz częściej jednak opracowania naukowe donoszą o niekorzystnym wpływie na organizm określonych dodatków do żywności. Brakuje natomiast danych o synergistycznym wpływie mieszanin różnych substancji dodatkowych do żywności na funkcje organizmu i jego podstawowe tory metaboliczne. Cel. Celem badań było określenie, na modelu zwierzęcym, czy i w jaki sposób mieszanina wybranych, najczęściej stosowanych do żywności substancji dodatkowych, wraz ze zmianą składu diety na przetworzoną, oczyszczoną, wpływają na wybrane wskaźniki metabolizmu białkowego organizmu. Materiał i metody. Szczury w wieku 5-7 miesięcy, podzielone na 4 grupy żywieniowe, żywiono ad libitum granulowanymi mieszankami: grupy I i II - paszą podstawową, natomiast grupy III i IV - paszą zmodyfikowaną, w której część pełnych ziaren zbóż zastąpiono izokalorycznie mąką pszenną typ 500 i sacharozą. Do picia zwierzęta grup I i III otrzymywały odstaną wodę wodociągową. Zwierzęta grup II i IV otrzymywały 5 ml roztworu wybranych substancji dodatkowych do żywności, a następnie dopajano je wodą. Ilość podawanych substancji dodatkowych do żywności wyliczono biorąc pod uwagę średnie spożycie wśród ludzi, w przeliczeniu na jednostkę masy ciała zwierząt. Doświadczenie trwało 7 tygodni. Wyniki. Stwierdzono, że zastosowana mieszanina substancji dodatkowych do żywności powodowała istotne zmiany stężenia białka całkowitego i jego frakcji: albumin, α1-globulin, α2-globulin, β-globulin i γ-globulin w surowicy krwi badanych zwierząt, które mogą wskazywać na, ale też przyczyniać się do ujawniania lub powstawania niepożądanych reakcji pokarmowych, szczególnie przy przekraczaniu dopuszczalnych poziomów spożycia tych dodatków. Odpowiedź organizmu na zastosowane dodatki i towarzyszącą im zmianę składu diety była istotnie związana z płcią badanych zwierząt. Niekorzystny charakter zachodzących zmian, obserwowano zarówno u zwierząt karmionych paszą podstawową jak i zmodyfikowaną, z różnym jednak natężeniem, w zależności od badanego parametru, a nie grupy żywieniowej. Wnioski. Analiza uzyskanych wyników pozwoliła na stwierdzenie, że zastosowana mieszanina dodatków do żywności powodowała istotne zmiany stężenia białka całkowitego i jego frakcji: albumin, alfa1-, alfa2-, beta- i gamma- globulin w surowicy krwi badanych zwierząt, zmian które mogą wskazywać ale też mogą przyczyniać się do powstawania lub ujawniania niepożądanych reakcji pokarmowych, szczególnie przy przekraczaniu zacecanych poziomów spożycia. Odpowiedź organizmu na zastosowane dodatki i towarzyszącą im zmianę składu diety była istotnie związana z płcią badanych zwierząt. Niekorzystny charakter zmian zachodzących pod wpływem zastosowanych dodatków, obserwowano zarówno u zwierząt karmionych paszą podstawową jak i zmodyfikowaną, z różnym jednak natężeniem, w zależności od badanego parametru, a nie grupy żywieniowej.
The purpose of the article was the analysis of the level and the structure of the fruits and fruits' preserves consumption, depending on socioeconomic and demographic conditions in polish households. The source of the information was the basis of individual data of researches of households budgets GUS. It was demonstrated, as a result of the analysis that in the households with better financial situation it was consumed bigger quantity of fruits and fruits' preserves. This was seen especially in case of expensive fruits (citrus, dehydrated fruits). The bigger consumption of fruits and fruits' preserves was seen among people who had high level of the education, among the elderly people and among families without children. The season had also influence on the consumption of fruits.
Celem badań była ocena poziomu spożycia wybranych witamin i składników mineralnych w grupie 70 zawodników wyczynowo uprawiających hokej w okresie przygotowawczym. Analizę ilościową racji pokarmowych przeprowadzono na podstawie wywiadu żywieniowego o spożyciu w ciągu 72 godzin poprzedzających badania. Badania wykazały, że analizowane racje pokarmowe hokeistów cechuje niezbilansowana zawartość witamin: stwierdzono ponadnormatywną podaż witamy A (1271,9 µg) (według norm Ziemiańskiego), a jej deficyt (z uwzględnieniem norm Celej owej) oraz nadmierną podaż witamy E (13,6 mg). Racje pokarmowe hokeistów cechuje także niedobór witaminy C (62,5 mg) w odniesieniu do norm dla tej grupy sportowców. Średnia podaż witamy В2 (1,7 mg) była również niewystarczająca. Badania dowiodły także niezbilansowanej podaży niektórych składników mineralnych w racjach pokarmowych hokeistów. Podaż fosforu (1529,3 mg) przekraczała zalecane normy, podczas gdy podaż wapnia (746,6 mg) była deficytowa. Średnie pobranie magnezu (342,9 mg) mieściło się w normie, a żelaza (15,3 mg) pokrywało zapotrzebowanie zgodnie z normami Ziemiańskiego, było natomiast deficytowe w odniesieniu do norm Celejowej dla hokeistów
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.