Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  chill
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano wpływ spęczniania nasion w chłodzie (7°C; tzw. chłodna imbibicja) na przebieg ich kiełkowania oraz dalsze procesy wzrostowe i rozwojowe części nadziemnych siewek kilku wytworzonych bądź zarejestrowanych po roku 2000 polskich genotypów kukurydzy: odmian i rodów. Ziarniaki wysiano do szalek Petriego z podłożem: gleba organiczna + piasek + torf (3:1:1; v/v/v) i inkubowano przez 7 dni w temperaturze 8°C lub 20/17°C (dzień/noc) bez dostępu światła, a następnie przełożono do skrzynek z analogicznym podłożem na głębokość 5 cm, i umieszczono w szklarni (temperatura 20/17°C, fotoperiod 15/9 godz. (dzień/noc), wilgotność względna (RH) 30%), gdzie siewki rosły do fazy w pełni wykształconego trzeciego liścia (21 dni). W tej fazie rośliny poddano działaniu temperatury chłodowej (7°C) lub 20/17°C (dzień/noc). Po kolejnych 7 dniach chłodzone siewki poddano siedmiodniowej remisji w temperaturze 20/17°C (dzień/noc). Wpływ chłodnej imbibicji ziarniaków na zdolność do kiełkowania, oszacowany na podstawie procentu nasion skiełkowanych po 7 dniach w temperaturze 20/17°C (dzień/noc), wahał się od 0 do 90%. Wyniki porównano z wartościami uzyskanymi dla nasion kiełkujących przez cały czas w temperaturze 20/17°C; w tym przypadku zakres zdolności do kiełkowania wynosi 0-75%. U dwóch genotypów zanotowano stymulację, u dwóch spowolnienie kiełkowania, u czterech brak reakcji. Procent prawidłowo wykształconych siewek uzyskany po 14 dniach wegetacji w temperaturze 20/17oC był mniejszy w przypadku nasion spęcznianych w chłodzie u wszystkich form genetycznych z wyjątkiem odmiany KB 1903. Wśród badanych rodów i odmian kukurydzy wystąpiły jednak takie, które w sposób ekstremalny reagowały na chłodną imbibicję, bowiem u dwóch odmian (KB 1903 i PR39G12) zabieg ten dodatkowo przyspieszał wzrost i rozwój siewek w fazie remisji po chłodzie, ale też spowodował obumarcie pęczniejących nasion u rodu K223 × K227. Badanie wigoru nasion poprzez wyznaczenie zdolności do kiełkowania nie odzwierciedla zatem wigoru siewek. Nie ma także zależności między odpornością ziarniaków na chłodną imbibicję a odpornością siewek na stres chłodu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.