Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 45

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Stabilizacja gruntów pylastych cementem z dodatkiem środka jonowymiennego. W pracy przedstawiono wyniki badań stabilizacji z wykorzystaniem cementu z dodatkiem środka jonowymiennego. Przeprowadzone badania miały na celu określenie skuteczności wspomnianego dodatku w stabilizacji cementem w polskich warunkach. Jako materiał badawczy wykorzystano dwa materiały: były to osady denne zbiorników zaporowych sklasyfikowane jako piasek pylasty (ze Zbiornika Czorsztyńskiego) oraz pył (ze Zbiornika Rzeszowskiego). Oznaczono wytrzymałość na ściskanie oraz mrozoodporność czterech mieszanek po różnych okresach (od 7 do 365 dni) i sposobach pielęgnacji (wodna lub z cyklami mrożenie – odmrażanie). Zastosowanie cementu z dodatkiem środka jonowymiennego wpłynęło w znaczącym stopniu na zwiększenie wytrzymałości na ściskanie jednoosiowe i mrozoodporności piasku pylastego w stosunku do stabilizacji samym cementem, jednak nie miało to znaczenia przy kwalifikacji tego materiału do zastosowań w budownictwie drogowym. Podobnej zależności nie stwierdzono jednak w przypadku pyłu – mieszanki pyłu stabilizowane cementem z dodatkiem środka jonowymiennego wykazały nawet mniej korzystne parametry wytrzymałości na ściskanie i mrozoodporności niż stabilizowane samym cementem.
Introduction. Glass-ionomers have the ability to chemically bond to enamel and dentin, and are characterized by longterm fluoride release and absorption of fluoride from surrounding sources. Objective. The aim of the presented long-term clinical trial was to evaluate and compare the three-year clinical performance of the experimental glass-ionomer cement ‘SJZ/W’ with the bi-functional fluid placed in carious and non-carious cavities. Material and methods. Seventy restorations were made in adult patients of both genders. Clinical evaluation was performed at baseline and yearly intervals after placement using Ryge’s scale, considering the surface structure, anatomical form of the restoration and marginal integrity. Results. Immediately after placement, 70 restorations were assessed, 65 of which were subject to clinical evaluation after a year, 63 subject to clinical evaluation after 2 years, and 3-year evaluation was made for 55 restorations. The material showed minor changes in evaluated parameters and no differences were detected between their performance at baseline, and after three years only in anatomical shape. No post-operative sensitivity was recorded. Conclusion. The examined glass-ionomer ‘SJZ/W’ provided an acceptable clinical performance over a three-year period.
Wpływ bio-popiołów na wybrane właściwości zapraw cementowych. W artykule przedstawiono możliwość wykorzystania popiołu lotnego ze spalania dwóch rodzajów biomasy w kotle fluidalnym do modyfikacji składu zapraw cementowych. Określono wpływ wykorzystania popiołów lotnych na ich właściwości mechaniczne i fizyczne (wytrzymałość na ściskanie, mrozoodporność, nasiąkliwość) zapraw. W badaniach część piasku normowego zastąpiona została popiołami lotnymi ze spalania drewna z dodatkiem łupin orzecha kokosowego oraz drewna z dodatkiem słonecznika w ilości 10, 20 i 30% masy cementu. Dodatek popiołu wpłynął, w zależności od składu, na zwiększenie wytrzymałości na ściskanie nawet o ponad 17%, zmniejszenie spadku wytrzymałości na ściskanie po badaniach mrozoodporności do wartości 0,5%, a także nieznaczne wzrosty ubytku masy i nasiąkliwości.
W artykule przeanalizowano koloidy srebra stabilizowane hydrolizatami skrobiowymi pod kątem właściwości bakteriobójczych, określając również ich wielkość oraz kształt. Zbadano także właściwości wytrzymałościowe zapraw cementowych z domieszkami analizowanych hydrolizatów skrobiowych, lignosulfonianów sodowych i ich połączenia z nanosrebrem. Koloidy srebra poddano analizie spektrofotometrycznej UV-vis w celu stwierdzenia obecności nanostruktur srebra. Określono również rozkład wielkości nanocząstek metodą nieinwazyjnego wstecznego rozproszenia światła oraz ich kształt za pomocą mikroskopii elektronowej (TEM). Otrzymane koloidy srebra podczas wykonania prób bakteriobójczych wykazały silną odporność na działanie tzw. bakterii bytowych. Połączenie wymienionych właściwości nanosrebra z właściwościami uplastyczniającymi plastyfikatorów daje możliwość wytwarzania zapraw cementowych i betonów odpornych na działanie mikroorganizmów o zwiększonej urabialności i wytrzymałości na ściskanie.
Jednym ze skutków ubocznych działalności gospodarczej człowieka jest zmiana rzeźby terenu. Zmiana ta jest wywoływana między innymi eksploatacją kopalin, składowaniem odpadów przemysłowych i budownictwem ziemnym. Działalności takiej towarzyszy zniszczenie pokrywy glebowo-roślinnej, a w konsekwencji erozja. W celu zabezpieczania skarp przed erozją stosuje się metodę humusowania i obsiewania skarp najczęściej trawą. Zabieg humusowania jest mało skuteczny na bardzo stromych skarpach. Celem przedstawionych badań było opracowanie mieszanki korowo-cementowo-piaskowej, z której możliwe jest wykonanie gazonowej obudowy biologiczno-technicznej skarp. Założono, że gazony o obrysie sześciokąta foremnego z wydrążeniem wypełnionym humusem i obsiane roślinnością trawiastą przydatne będą do umacniania skarp o dużych nachyleniach (składowisk odpadów przemysłowych, nasypów i wykopów ziemnych, wydm itp.). Ułożone „w kratę” elementy umożliwiają wypełnienie wolnych powierzchni humusem i obsiew bez groźby jego wymycia. Obudowa gazonowa wstępnie zapewnia stabilność stoku aż do momentu rozwoju roślinności, która przejmuje rolę umacniającą. Założono, że roślinność ukorzeniająca się w gruncie gazonu, będzie jednocześnie przerastać jego ściany, a szczególnie jego dno zawierające granulat nawozowy. W efekcie nastąpi proces wrastania korzeni w skarpę i powolny rozpad elementów korowo-cementowo-piaskowych. W pracy przedstawiono wybrane cechy fizyczne i mechaniczne zagęszczonego statycznie kompozytu korowo-cementowo-piaskowego, a w szczególności badania wytrzymałości na ściskanie, nasiąkliwości, mrozoodporności oraz wstępne wyniki badań terenowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.