Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  cadmium ion
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The relationship between the photoelectric reaction of Zea mays L. plants and concentrations of cadmium (10-2 M - 10-6 M) in the external medium was investigated. The experiments were carried out by using the conventional electrophysiological technique. The effect of cadmium ions on the acidification of the external medium by fragments of leaves has also been studied. Our results suggest that the photoelectric reaction in plants treated with cadmium ions was significantly reduced. The effect of cadmium ions on the photoelectric reaction at low concentrations (10-6 M, 10-5 M and 10-4 M) was mainly quantitative. High sublethal concentrations of this metal (10-3 M and 10-2 M) induced strong inhibition on these reactions. Measurements of pH of the incubation medium showed that cadmium-dec - reased light induced acidification by Zea mays L. leave cells and that the H+ electrogenic proton pump probably participated in generation of the photoelectric response in the green plant cells. Moreover, the correlation between the electric potential value and decrease in chlorophyll content in mesophyll cells was studied.
The capacity of functional groups of soil organic matter to form organometallic complexes may efficiently reduce the risk of migration of toxic ions of heavy metals in the environment. Therefore, a research was conducted to determine the effect of composting and pyrolysis of Miscanthus giganteus biomass on the quality of humic compounds and on the ability of these materials to bind cadmium ions from the solution. Both processes did not cause any significantly favorable changes in fractional composition of the humic compounds of the transformed Miscanthus giganteus biomass. In the case of the unprocessed and composted biomass, changes in cadmium sorption by the materials used in the research, depending on Cd dose and how long the sample was in contact with the solution, had a similar course, which indicates that the responses taking place directly after the application of the solution that contained Cd ions were stable. In the case of thermal processing of Miscanthus giganteus biomass, it was found that Cd content in the solution decreased with time. Lower cadmium concentrations in the extracts after separation of the biomass were determined in the series with biologically transformed Miscanthus giganteus.
Our aim was to investigate the biosorption of Pb²⁺, Hg²⁺, Cd²⁺ from aqueous solution by Aspergillus terreus (both free and immobilized on loofa sponge discs). Our results show that the adsorption capacity of fungal biomass on loofa sponge (FBLS) is superior to free fungal biomass (FFB). The adsorption selectivity by FBLS was in the order Pb²⁺>Hg²⁺>Cd²⁺. The maximum metal ions adsorbed was 247.2,37.7, 23.8 mg/g FBLS for Pb²⁺, Hg²⁺ and Cd²⁺, respectively. Metal uptake by FBLS was affected by the pH of the metal solution, but independent of temperature (10-50°C). The Langmuir model was more suitable than the Freundlich model to describe the biosorption process of FBLS. The regenerated FBLS was found to be effective for repeated use for five cycles without significant loss in adsorption capacity. This research demonstrates that FBLS possesses excellent capacity for Pb²⁺ biosorption from aqueous solution and industrial wastewaters.
Studies on sorption of heavy metal ions (Cr2+, Cu2+, Cd2+ and Zn2+) onto peats of defined type, sort, and kind, as a function of their physical and chemical properties, as well as de­ter­mi­nation of adsorbent-adsorbate binding stability have been carried out. Among the tested peats the best sorption properties have been found for low-moor peats: Humus Peat and Rush Peat, characterized by high decomposition rates (DR). Among studied heavy metals, the greatest chemical affinity to sorption sites showed chromium ions, bound onto organic matter in insoluble forms, the lowest - zinc and cadmium ions, which mostly enriched mobile forms.
Celem pracy było określenie możliwości wiązania jonów wybranych metali (Cu2+ , Cd2+ , Pb2+ i Zn2+ )z roztworów wodnych przez frakcje zawarte w wytłokach z owoców aronii, gruszek, jabłek i dzikiej róży. Zbadano, w jakim stopniu analizowane frakcje wytłoków (polifenole, pektyny, hemicelulozy, celulozy i ligniny) wiążą jony poszczególnych metali ciężkich. W tym celu pozbawiono wytłoki kolejnych frakcji, a następnie poddano te wytłoki działaniu roztworów metali o stężeniach w zakresie od 4 do 10 g Me/m3. Stężenia jonów metali w roztworze wyjściowym oraz po 30 minutach kontaktu z wytłokami badano w temperaturze pokojowej przy pH w zakresie od 6,2 do 7,0. Następnie uzyskane wyniki przeliczano na 100 g frakcji. Pektyny były frakcją wiążącą największe ilości jonów miedzi, kadmu i cynku, natomiast polifenole wiązały najwięcej jonów ołowiu, wykazując równocześnie odmienne właściwości w porównaniu z pozostałymi frakcjami. Polifenole zawarte w wytłokach z aronii wiązały wszystkie badane jony, natomiast uzyskane z pozostałych wytłoków - jedynie jony ołowiu. Najgorzej wiążącą frakcją uzyskaną z wytłoków były ligniny. Frakcja celulozy była najbardziej zróżnicowana, wiązała jony metali w różnym stopniu, w zależności od tego, z jakiego rodzaju wytłoków była uzyskana. Otrzymane wyniki mogą być przydatne w komponowaniu mieszanek z wytłoków do usuwania jonów metali z roztworów wodnych.
Jednym z ważniejszych czynników określających pobieranie, akumulację i dystrybucję związków mineralnych w tkankach roślinnych jest interakcja pomiędzy jonami pierwiastków oraz oddziaływanie fizjologicznie ważnych substancji. W niniejszej pracy zbadano zależność pomiędzy akumulacją selenu, kadmu i zawartością barwników chlorofilowych w liściach Zea mays L. Zmierzono również produkcję świeżej masy roślin oraz zawartość suchej masy roślinnej i wody w tkankach liści. Doświadczenia przeprowadzono na 7-10-dniowych siewkach kukurydzy (Zea mays L. odmiany K33xF2) hodowanych kolejno w ciemni i na świetle w temperaturze odpowiednio 27°C i 25°C, na pożywce Hoaglanda; pH pożywki było 6,5. Natężenie światła w trakcie hodowli roślin wynosiło w przybliżeniu 450 µmol·m-2·s-1. W badaniach zastosowano SeO2 w stężeniu 10-6 mol·dm-3 oraz CdCl2 w stężeniu 10-3 mol·dm-3 i 10-4 mol·dm-3. Kumulację kadmu w tkankach liści badano przy zastosowaniu metody optycznej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzoną indukcyjnie (ICP-OES). Zawartość barwników chlorofilowych w liściach siewek kukurydzy oznaczano przy zastosowaniu spektrofotometru UV-Vis. Uzyskane w pracy wyniki wskazują na istnienie zależności pomiędzy pobieraniem i akumulacją kadmu w liściach kukurydzy i obecnością selenu w środowisku. Jony kadmu w badanych stężeniach obniżają zawartość barwników chlorofilowych (chlorofilu a i b) w liściach kukurydzy. Z kolei chlorek kadmu w stężeniu 10-4 mol·dm-3 praktycznie nie ma wpływu na produkcję świeżej masy oraz na zawartość suchej masy i wody w roślinie, natomiast CdCl2 w stężeniu 10-3 mol·dm-3 obniża produkcję świeżej masy, a także zawartość suchej masy i wody. Dodanie selenu do pożywek zawierających CdCl2 powoduje przyrost produkcji świeżej i suchej masy, zawartości wody oraz zawartości chlorofilu a i b, w porównaniu do roślin poddanych działaniu samego chlorku kadmu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.