Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  brzeczka piwna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy autorzy zaprezentowali ideę wykonanego układu elektronicznego do oceny stopnia odfermentowania brzeczki piwnej. Wykorzystano efekt zmiany gęstości cieczy w trakcie fermentacji. Wielkością wyjściową układu pomiarowego jest częstotliwość. Układ charakteryzuje się dużą czułością. Posiada wbudowany system mikroprocesorowy umożliwiający kompensację temperatury oraz pozwalający na wprowadzenie informacji odnośnie stopnia odfermentowania brzeczki określonego gatunku piwa.
In this study changes in β-glucan content in worts produced with 10 or 30% addition of quinoa or amaranth or maltose syrup were analysed. There were not statistically significant differences in β-glucan content between wort from barley malt and worts produced with 10% addition of pseudocereals. However, the content of β-glucan in worts increased with a higher proportion of pseudocereals in grist. When 30% of malt was replaced with quinoa or amaranth, the concentration of β-glucan raised by approximately 31%. The form of quinoa (flakes, seeds) did not have an impact on the content of β-glucan in worts.
W artykule omówiono wpływ odmiany jęczmienia, warunków słodowania i dodatku preparatu o właściwościach utleniających na parametry technologiczne i chemiczne słodu i jakości brzeczki.
Celem badań było określenie wpływu 10 - 40 % substytucji słodu niesłodowanym ziarnem nieoplewionego jęczmienia paszowego odmiany Rastik oraz dodatku preparatu enzymatycznego Ceremix 2XL na zawartość wybranych związków białkowych w brzeczkach piwnych. Materiał doświadczalny stanowił słód jęczmienny typu pilzneńskiego oraz ziarno jęczmienia nagiego odmiany Rastik. Surowiec niesłodowany w ilości 10, 20, 30 i 40 % zasypu kleikowano w temp. 90 ºC przez 10 min, stosując proporcję surowca do wody 1 : 5. Proces przeprowadzono w różnych wariantach: kleikowanie surowca niesłodowanego bez dodatku, a także z 5 lub 10 % udziałem słodu. Upłynnioną masę łączono ze słodem w temp. 45 ºC i poddawano zacieraniu laboratoryjnemu (kongresowemu). W wariantach, w których kleikowanie przebiegało bez dodatku słodu, zacieranie przeprowadzono dwoma sposobami: bez użycia lub z zastosowaniem preparatu enzymatycznego Ceremix 2XL, w dawce 1,8 kg/t ziarna. Próbę porównawczą stanowiła brzeczka uzyskana z samego słodu. Ziarno, słód oraz brzeczki laboratoryjne poddano ocenie. Oznaczono zawartość białka, w słodzie i ziarnie jęczmienia oraz azotu ogółem w brzeczkach, metodą Kjeldahla, a także zawartość azotu α-aminokwasowego metodą ninhydrynową. Obliczono również liczbę Kolbacha. Oznaczenia wykonano w trzech powtórzeniach. Stwierdzono, że zastępowanie 10 - 40 % słodu niesłodowanym ziarnem jęczmienia nagiego odmiany Rastik (niezależnie od sposobu kleikowania surowca) powoduje niedobory związków azotowych ogółem i azotu α-aminokwasowego w brzeczkach. Najefektywniejszym sposobem zapewnienia wystarczającej ilości produktów hydrolizy enzymatycznej białek w brzeczkach było użycie preparatu enzymatycznego Ceremix 2XL podczas zacierania słodu z niesłodowanym ziarnem, skleikowanym bez dodatku słodu.
Podczas procesu klarowania brzeczki piwnej w kadzi wirowej dobór odpowiedniej konstrukcji oraz parametrów procesów gwarantuje prawidłowy przebieg oddzielenia osadu gorącego od brzeczki. W pracy przedstawiono wyniki analizy wpływu dwóch nowatorskich konstrukcji otworów wlotowych w kadzi wirowej na czasy występowania poszczególnych etapów formowania się stożka osadu zastępczego. W wyniku eksperymentu wykazano, iż użycie zaprojektowanych dysz znacznie skróciło czas zjawiska formowania się stożka osadu. Najbardziej skuteczny w realizacji procesu klarowania okazał się otwór wlotowy o konstrukcji dyszy płaskiej.
In the Institute of Agricultural and Food Biotechnology test beers from the new hop varieties: Magnat and Puławski as well as beer from the hop variety Marynka were produced in a mi- crotechnical scale (50 litres). The former beers are the effect of the cultivating work executed in the Institute of Soil Science and Plant Cultivation, the State Research Institute in Puławy in the years 2010-2012. All beers were produced according to the same technology, from the wort obtained from the malt extract and one hop variety, without the addition of aromatic hop at the end of hopping, in order to compare the new varieties, not only in terms of their usefulness in producing bitterness in beer but also in terms of the hop 's smell and taste. In the produced beers were specified basic physicochemical parameters as well as diacetyl, acetoin and others fermentation by-products' content; bitterness degree (expressed in the bitterness units - BU) and the total polyphenols'content. The beers were subject to a profes- sional sensory assessment conducted by five tasters in accordance with the Polish Norm PN-A-79093-1:2000. Beer. Methods of research. Sensory assessment. The beers were also evaluated by a consumer panel consisting of 59 people. On the basis of the results of physicochemical analysis as well as professional and consumer sensory assessment it can be stated that the new hop varieties: Puławski and Magnat are useful for the brewing purposes, and they are little more useful than the test hop variety Marynka. In order to confirm the obtained results, in chosen domestic brewery will produce beer from these hop varieties on a larger scale.
The formation of DMS during beer fermentation was discussed in the Part III of this article. The transformation of DMSO to DMS by yeast and other microorganisms was described. Factors affecting the formation of DMS, such as yeast strain, fermentation temperature, wort concentration and composition, pH, a type of fermenter or storage conditions were presented.
Głównym nieskrobiowym cukrem brzeczki ze słodu jęczmiennego jest 1,3-; 1,4-β-glukan i produkty jego degradacji. Cukry te, wspólnie z występującym w mniejszych ilościach arabanoksylanem, determinują lepkość brzeczki. W brzeczkach szybko chłodzonych i/lub poddanych działaniu sił ścinających, pomiędzy micelarnymi cząsteczkami β-glukanu tworzą się mostki wodorowe i w efekcie wzrasta lepkość roztworu. Wzrost zainteresowania wpływem β-glukanu na procesy piwowarskie spowodował rozwój badań nad identyfikacją i właściwościami enzymów hydrolizujących polisacharydy ścian komórkowych jęczmienia w czasie procesu słodowania i w początkowym okresie zacierania. Solubilaza β-glukanu najprawdopodobniej rozbija estrowe wiązania występujące w ścianach komórkowych i uwalnia wielkocząsteczkowy β-glukan, na który następnie działają endo-β-glukanazy. W czasie suszenia słodu oba typy enzymów są inaktywowane, jakkolwiek w różnym stopniu. Wyekstrahowane ze słodu endo-β-glukanazy ulegają szybkiej inaktywacji w temperaturze zacierania 60°. Solubilaza β-glukanu, mimo iż jest termolabilna, pozostaje aktywna w temperaturze zacierania do 80° C. W artykule przedyskutowano ponadto zalety i wady metody ilościowego oznaczania zawartości wielkocząsteczkowego β-glukanu i metody oznaczania aktywności endo-β-glukanazy słodu.
Badano optymalną ilość dodatku kwasu mlekowego i brzeczki piwnej dla otrzymania napoju winopochodnego charakteryzującego się odpowiednimi cechami smakowo-zapachowymi. Dodatek brzeczki piwnej może pozwolić na obniżenie kosztów produkcji, co jest sprawą niezwykle ważną w przypadku dużej konkurencji na rynku. Szczególnie istotne może być to w latach, w których ceny owoców będą wygórowane lub ich podaż mała. Porównanie cech sensorycznych poszczególnych win z różnym procentowym udziałem brzeczki piwnej pozwoli ustalić ich optymalny skład. W otrzymanych winach oprócz standardowej analizy chromatograficznie zostały oznaczone powstałe estry kwasu mlekowego. Część win sporządzonych z udziałem moszczu jabłkowego poddano miesięcznej maderyzacji w celu sprawdzenia ewentualnych zmian aromatu i smaku win dokwaszonych kwasem mlekowym.
W pracy przedstawiono wyniki analizy parametrów jakościowych brzeczek poddanych wstępnej klaryfikacji z zastosowaniem karagenu. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu stosowania karagenu na jakość brzeczki oraz przebieg procesu jej fermentacji. Karagen dodawano do wrzącej brzeczki słodowej w postaci wodnej zawiesiny w ilości 50, 100 i 200 mg·l⁻¹. Uzyskane wyniki pozwoliły stwierdzić, iż zastosowanie karagenu do wstępnej klaryfikacji w stężeniu 50 mg·l⁻¹ zdecydowanie poprawia klarowność brzeczki piwnej o ekstrakcie 10%. Jednakże nie miało to istotnego wpływu na przebieg fermentacji. Zastosowanie karagenu spowodowało obniżenie barwy brzeczek z ok. 11 EBC, w przypadku brzeczki kontrolnej, do ok. 7,5–8,0 w brzeczkach klarowanych karagenem w ilości 50 i 100 mg·l⁻¹.
The aim of this study is to present a case study of finding solutions to the problem of reduced yeast viability in industrial conditions. The study presents the results obtained during the production of beer on an industrial scale, carried out for a period of 1.5 years. The actions, decision process and conclusions obtained on the basis of the results are described in sequence. Based on a series of trials, it is suggested that the level of aeration (oxygen content) of wort and adequate supplementation of wort with magnesium and zinc ions are technological treatments that can improve the condition of yeasts removed from fermentation carried out using concentrated worts, especially when using yeast slurries repeatedly.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.