Ruń łąkową (I pokos, faza kłoszenia się traw) o naturalnej wilgotności (18.3% suchej masy), pociętą na sieczkę (5-7 cm) zakiszono w zbiornikach o pojemności ok. 100 kg zielonki w siedmiu wariantach wg następującego schematu: kiszonka kontrolna (bez dodatku stymulatorów) kiszonki doświadczalne z następującymi dodatkami: grzybnia odpadowa Aspergillus niger w melasie buraczanej; gęstwa po enzymatycznym klarowaniu soku jabłkowego w zawiesinie melasy buraczanej; melasa buraczana; koncentrat bakterii fermentacji mlekowej w zawiesinie melasy; proszek serwatkowy; koncentrat bakterii fermentacji mlekowej w zawiesinie serwatki. Wymienione dodatki biologiczne stosowano w ilości 0.5%, 1.0%, 1.5% i 2.0% zakiszanej zielonki. Należy zaznaczyć, że w przypadku Aspergillus niger, ekstraktu enzymów pektolitycznych i melasy zachowano jednakową 40-procentową koncentrację suchej masy w zawiesinie, natomiast w odniesieniu do melasy i suszonej serwatki utrzymano jednakowy ich udział w zawiesinie. Uzyskane wyniki wskazują, że dodatek preparatów biologicznych w wymienionej wyżej ilości wpłynął na polepszenie jakości kiszonek (przeciętnie 96-98 pkt w skali Fliega-Zimmera w porównaniu z 42 pkt w kiszonce kontrolnej), mniejszy ubytek β-karotenu, podwyższoną koncentrację substancji organicznej oraz wyższą wartość energetyczną w porównaniu z kiszonką bez dodatków. Ograniczenie rozmiaru procesów fermentacyjnych (mniejszy spadek pH, niższa zawartość kwasów organicznych) stwierdzono w kiszonkach z udziałem koncentratu bakterii fermentacji mlekowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.