Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bee honey
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem niniejszej pracy było opracowanie nowej metody szacowania zawartości związków mineralnych określanych jako zawartość popiołu ogólnego w wybranych pszczelich miodach odmianowych, w oparciu o wyznaczone modele regresji wielokrotnej. Analiza statystyczna uzyskanych wyników dowiodła, że zaproponowana metoda, oparta o modele regresji wielokrotnej, charakteryzuje się odpowiednią dokładnością i precyzją, co pozwala na zastosowanie jej w miejsce dotychczasowej metody oznaczania tego parametru, której podstawą jest mineralizacja próbki.
Oznaczono aktywność antyoksydacyjną i całkowitą zawartość polifenoli w miodach nektarowych i spadziowych. Stwierdzono istotną korelacją dodatnią pomiędzy zawartością polifenoli w badanych miodach, a ich aktywnością antyoksydacyjną. Wykazano ponadto, że istotne właściwości antyoksydacyjne posiadały miody nektarowe gryczane i spadziowe iglaste.
Celem niniejszej pracy było opracowanie nowej metody identyfikacji typów i odmian miodu pszczelego, na podstawie fizykochemicznych parametrów determinujących ich jakość. Przeprowadzona analiza dyskryminacyjna pozwoliła, na podstawie zaproponowanego modelu uwzględniającego pomiar przewodności elektrycznej właściwej, lepkości dynamicznej oraz kwasowości ogólnej badanych próbek miodów, na identyfikacją poszczególnych typów i odmian. Model ten poddano weryfikacji, w odniesieniu do dodatkowych próbek miodu, która dowiodła jego poprawności.
Oznaczono zawartość żelaza i magnezu w wybranych gatunkach miodów pszczelich. Oceniono także stopień realizacji zalecanego dziennego zapotrzebowania na niezbędne składniki mineralne.
W pracy zamieszczono wyniki analiz 43 miodów pszczelich dostępnych w obrocie handlowym w Białymstoku. Parametry fizykochemiczne miodów oznaczono wg Polskiej Normy PN 88/A-77626 „Miód pszczeli". Zawartość miedzi i cynku oznaczono metodą absorpcyjnej spektometrii atomowej. Wykazano, że 51% badanych miodów nie spełniało wymagań Polskiej Normy. Wyznaczono współczynniki korelacji pomiędzy badanymi parametrami fizykochemicznymi miodów.
Wprowadzenie. Miód jest synonimem zdrowej żywności. Jego jakość jest m.in. związana ze stanem środowiska. Pomimo zaprzestania produkcji i stosowania, w środowisku wykrywa się nadal pozostałości trwałych węglowodorów chlorowanych. Część z nich jest klasyfikowana jako związki rakotwórcze dla człowieka. Ciągłe narażenie pszczół na działanie różnego rodzaju środków chemicznych nie pozostaje bez wpływu na wytwarzany przez nie produkt. Z tego względu znajomość stopnia zanieczyszczenia miodu może mieć istotne znaczenie dla zdrowia człowieka. Cel badań. Celem pracy była ocena stopnia zanieczyszczenia miodu związkami należącymi do trwałych zanieczyszczeń organicznych. Materiał i metody. Badaniom poddano sześć rodzajów miodu oraz zebrane po okresie kwitnienia kwiatostany rzepaku i glebę z pól położonych w okolicy miejscowości Przybysław i Pęczerzyno w województwie zachodniopomorskim. Zakres badań obejmował oznaczanie zawartości pestycydów chloroorganicznych: α-HCH, β-HCH, γ-HCH, heptachlor, aldryna, dieldryna, endryna, izomer B epoksydu heptachloru, p,p’-DDT, o,p’-DDT, p,p’-DDE, p,p’-DDD, o,p’-DDD; non-orto (PCB 77, PCB 81, PCB 126, PCB 169), mono-orto (PCB 105, PCB 114, PCB 156, PCB 157) oraz kongenerów wskaźnikowych PCB (PCB 28, PCB 52, PCB 101, PCB 118, PCB 138, PCB 153, PCB 180). Oznaczenia wykonano metodą chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas (GC-MS). Wyniki. Spośród analizowanych pestycydów chloroorganicznych w miodach największe stężenie notowano dla heptachloru (3,89 ng/g m.m.), natomiast zawartość kongenerów wskaźnikowych kształtowała się w zakresie od ilości śladowych poniżej LOQ do 0,02 ng/g m.m. Zawartości kongenerów non- i mono-orto PCB w miodach były stosunkowo niskie, osiągając maksymalnie 0,02 ng/g m.m. Wnioski. Zawartości analizowanych związków chloroorganicznych w badanym materiale zależały od miejsca pobrania próbek, przy czym najwyższe stężenia notowano w kwiatostanach rzepaku. Stwierdzono znacznie większe zanieczyszczenie gleby i kwiatostanów rzepaku pochodzących z okolicy Pęczerzyna, jednak nie miało to wyraźnego wpływu na zawartość związków w miodzie. Najmniej zanieczyszczeń chloroorganicznych zawierał miód gryczany. Zawartości oznaczanych związków w badanych miodach były na niskim poziomie i nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia konsumentów.
Celem pracy było przeprowadzenie oznaczeń obecności sulfonamidów w dostępnych w handlu naturalnych miodach pszczelich z zastosowaniem chromatografii cienkowarstwowej (TLC) jako metody przesiewowej do wykrywania tych zanieczyszczeń.
Materiał do badań stanowiło: 37 prób miodów nektarowych i 6 prób miodów spadziowych dostępnych w handlu białostockim w 1998 roku. Badania przeprowadzono metodą zalecaną przez Polską Normę PN-88/A-77626. Na podstawie analizy pyłkowej w osadzie miodowym stwierdzono, że 43% badanych miodów nektarowych zostało nieprawidłowo zaklasyfikowanych do poszczególnych odmian. Analizę spektrofotometryczną w bliskiej podczerwieni (w zakresie widma 6100-5700 cm można zastosować do różnicowania miodu sztucznego, nektarowego i spadziowego, ale metoda ta wymaga dalszych badań.
Metodą HPLC oznaczono zawartość wybranych związków fenolowych w 15 próbkach miodów pszczelich.
Celem przeprowadzonych badań było stwierdzenie, czy istnieje współzależność między zawartością popiołu i przewodnością elektryczną właściwą miodów pszczelich. Materiał badawczy stanowiły miody pszczele różnego typu, jasne i ciemne produkowane w Polsce. Zawartość popiołu, w zależności od typu i odmiany, wynosiła od 0,04 do 0,67 g/100 g. Odpowiadająca jej przewodność elektryczna właściwa przyjmowała wartości od 0,9 do 10,7∙10ˉ⁴ S/cm. Analiza statystyczna wyników wykazała istnienie ścisłej współzależności między zawartością popiołu i przewodnością elektryczną właściwą. Świadczą o tym wysokie współczynniki determinacji. Pomiar konduktometryczny jest pomiarem szybkim i jednocześnie prostym do wykonania, może więc być stosowany do oznaczania zawartości popiołu w miodach.
W artykule opisano korzystne cechy fluorescencji warstwy barwników uporządkowanych na powierzchni roztworów. Przedstawiono warunki tworzenia się takiego układu fizycznego oraz schemat układu pomiarowego odpowiedniego do rejestracji fluorescencji w nim powstającej. Przedstawiono także założenia programu komputerowego zastosowanego do ilościowej analizy kształtów wykresów widm synchronicznych fluorescencji powierzchniowej próbek miodów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.