Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 407

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 21 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  bakterie kwasu mlekowego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 21 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Bakterie fermentacji mlekowej (LAB) wytwarzają związki antagonistyczne, które mogą kontrolować wzrost niepożądanej mikroflory powodującej psucie się produktów spożywczych. Większość badań dotyczących przeciwdrobnoustrojowej aktywności LAB skupia się na ich działaniu przeciwbakteryjnym. Wiadomo jednak, że odpowiednio dobrane szczepy LAB mogą hamować wzrost toksynotwórczych grzybów strzępkowych oraz biosyntezę mikotoksyn, dzięki temu wydłużyć okres przechowywania niektórych produktów spożywczych oraz zmniejszyć ryzyko narażenia zdrowia człowieka na potencjalne działanie mikotoksyn. Użycie LAB do ograniczenia rozwoju pleśni może okazać się interesującą alternatywą dla fizycznych, a szczególnie chemicznych metod przedłużania trwałości żywności. Inną cenną właściwością niektórych szczepów LAB jest zdolność wiązania mikotoksyn, prowadząca do obniżonej biodostępności wtórnych metabolitów pleśni, co może stać się w przyszłości nowym rozwiązaniem służącym detoksykacji żywności i pasz.
W badaniach zastosowano mieszaninę otoczkującą zapewniającą najwyższą przeżywalność bakterii w czasie przechowywania. Skład mieszaniny ustalono na podstawie badań opisanych w pierwszej części artykułu. Przeprowadzono doświadczenia, w których warstwa otoczki stanowiła od 10% do 50% masy rdzenia. Stwierdzono, że minimalna warstwa otoczki powinna stanowić 30% masy rdzenia, ponieważ poniżej tej wartości śmiertelność bakterii w czasie przechowywania była zbyt wysoka. Zastosowanie takiej warstwy otoczki spowodowało wzrost przeżywalności bakterii o 38% w czasie przechowywania w temperaturze chłodniczej. Czas mikrokapsułkowania znacząco rośnie wraz ze wzrostem warstwy otoczki i w przypadku jej masy stanowiącej 30% masy rdzenia wynosi 43 minuty, co ponad dwukrotnie wydłuża proces suszenia biopreparatów. Nie stwierdzono istotnych różnic w poprawie przeżywalności poszczególnych badanych szczepów w efekcie zastosowania procesu mikrokapsułkowania preparatów.
The fight for the clean environment and healthy food also means limiting chemotherapy. To some extent, it is possible thanks to the so-called probiotic bacteria, which seem to attract a lot of scientific interest. These are living micro-organisms, mainly lactic acid bacteria, which can not only be utilised in food processing (as food preservatives), but also in preventing and treating diseases.
Celem pracy było określenie zdolności kultur jogurtowych Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus i Streptococcus salivarius subsp. thermophilus do usuwania cholesterolu z modelowego soku jelitowego, symulującego warunki panujące w przewodzie pokarmowym. Wykazano, że stopień redukcji poziomu cholesterolu był zróżnicowany w zależności od koncentracji biomasy badanej kultury i powtórzenia doświadczenia, zaś nie zależał od rodzaju środowiska hodowlanego. Największy średni ubytek cholesterolu podczas 5-godzinnej hodowli w soku jelitowym stwierdzono w przypadku 10-krotnie skoncentrowanej biomasy kultur Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus (0,129 ± 0,044 g/dm3) lub S. salivarius subsp. thermophilus (0,139 ± 0,029 g/dm3). Biomasy o 1-krotnym stężeniu komórek usuwały z modelowego soku jelitowego jedynie 0,066 ± 0,022 g/dm3 i 0,080 ± 0,029 g/dm3 cholesterolu, odpowiednio w przypadku Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus i S. salivarius subsp. thermophilus. Ilość cholesterolu usunięta przez biomasę o 0,1-krotnym stopniu koncentracji nie różniła się statystycznie istotnie od ilości cholesterolu usuniętej przez biomasę o 1-krotnym stopniu koncentracji, niezależnie od rodzaju środowiska. Podczas 5godzinnej hodowli zbadano również oporność kultur na działanie soku jelitowego. Stwierdzono, że kultury Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus lepiej przeżywały w środowisku modelowego soku jelitowego niż kultury S. salivarius subsp. thermophilus.
W ostatnich latach konsumenci, przywiązując dużą wagę do zdrowego odżywiania i trybu życia, chętniej sięgają po żywność funkcjonalną. Dlatego producenci prześcigają się we wprowadzaniu produktów spożywczych zawierających substancje bioaktywne. Spośród nich duże zainteresowanie budzi kwas γ- aminomasłowy - GABA. Pełni on w organizmie ludzkim funkcję neurotransmitera hamującego. Odpowiedzialny jest za rozluźnienie mięśni szkieletowych, a ponadto wykazuje działanie uspokajające, nasenne, przeciwdrgawkowe, moczopędne oraz obniżające ciśnienie krwi. Niski poziom GABA bądź osłabienie funkcji jego działania wywołuje zaburzenia neurologiczne i psychiczne, takie jak depresja, epilepsja, niepokój, bezsenność. Ze względu na liczne korzyści GABA, istnieje potrzeba wprowadzenia go do codziennej diety. Suplementacja żywności syntetycznym GABA powoduje różne skutki uboczne, których nie stwierdza się po spożyciu naturalnego GABA. Poszukuje się więc naturalnych metod otrzymywania bądź zwiększania stężenia tego tak cennego bioaktywnego składnika w diecie. Jednym z rozwiązań może być zastosowanie odpowiednio wyselekcjonowanych szczepów bakterii fermentacji mlekowej mających zdolność produkcji GABA.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 21 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.