Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: backfill compaction

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Współczynnik parcia spoczynkowego gruntu przy warstwowym zagęszczeniu zasypki

100%

Rymsza B.

Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

2013

tom 12

nr 3

Uwzględniając wskazania Eurocodu EC 7-1, dotyczące projektowania konstrukcji oporowych z zagęszczaną zasypką, w referacie omówiono metodę określania współczynnika parcia spoczynkowego (K0). Szczegółowo zanalizowano parcie gruntu na pionową sztywną ścianę (ρ = 0), jakie jest wzbudzane przez przesuwającą się maszynę przy warstwowym zagęszczaniu zasypki. W analizie przyjęto histeretyczny model gruntu (HSM), określający zmienność współczynnika Ko = ơh:ơv dla gruntów normalnie skonsolidowanych (NC) i prekonsolidowanch (OC), wyznaczając 3 strefy parcia (rys. 5): HI – strefę odporową dla zasypki prekonsolidowanej mechanicznie (OC), gdzie współczynnik parcia KI = K0,OC ≈ 1; HII – strefę przejściową przy rezydualnym współczynniku parcia KII 􀀠 K0,OC 􀀟 KI; HIII – strefę zasypki normalnie skonsolidowanej (NC), gdzie KIII = K0,NC. Dodatkowe „wzbudzone” parcie gruntu należy uwzględniać również w przypadku obsypywanych ścianek płytowo-kątowych (w analizie wytrzymałościowej STR wspornika). W części wnioskowej zwrócono uwagę na zależność parcia gruntu od uwarunkowań technologicznych: rodzaju gruntu, grubości warstw, sposobu ich zagęszczania i wysokości ściany oporowej.

Ograniczanie wyników

1 Acta Scientiarum Polonorum. Architectura

1 Rymsza B.

1 2013

Wyniki wyszukiwania

Współczynnik parcia spoczynkowego gruntu przy warstwowym zagęszczeniu zasypki