Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  aspartame
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było sprawdzenie możliwości zastosowania metody miareczkowej z kwasem nadchlorowym do ilościowego oznaczania aspartamu w produktach typu „light". Ponadto podjęto próbę walidacji tej metody. W celu oceny metody i określenia jej przydatności sprawdzano liniowość, selektywność, dokładność i powtarzalność oznaczeń aspartamu w badanych próbkach. Wartość średniego odzysku środka słodzącego, w zależności od wzmocnienia i rodzaju próbki, kształtowała się w granicach od 80 do 119%, a współczynnik zmienności charakteryzujący rozrzut wyników w tej metodzie nie przekraczał 5%.
Przedstawiono historię odkrycia aspartamu jego właściwości fizykochemiczne oraz zastosowanie w produkcji żywności. Określono jego przydatność w produkcji żywności, szczególnie o podwyższonej kwasowości. Określono warunki bezpieczeństwa stosowania aspartamu.
Celem pracy było określenie właściwości słodzących wybranych słodzików - aspartamu, acesulfamu K, cyklaminianu i sacharynianu sodu. Dokonano oceny intensywności słodyczy modelowych roztworów wodnych, zróżnicowanych stężeniem substancji intensywnie słodzącej, oraz porównano je z wzorcowymi roztworami sacharozy. Ustalono, które roztwory pod względem intensywności słodyczy odpowiadają tym samym wrażeniom. Stwierdzono, że odczuwanie intensywności smaku słodkiego substancji intensywnie słodzących maleje wraz ze wzrostem ich stężenia w roztworze. Przy zbyt wysokich stężeniach słodzików w wodnych roztworach, intensywność odczuwania słodyczy malała i jednocześnie obserwowano mniejszą precyzję uzyskiwanych ocen. Intensywność słodyczy badanych słodzików w roztworach wodnych była łatwo rozpoznawana i różnicowana przez oceniających w zakresach stężeń: od 0,035 do 0,085% - aspartam i acesulfam K, od 0,040 do 0,066% - sacharynian sodu oraz od 0,23 do 0,38% - cyklaminian sodu. Ustalono zależności pomiędzy stężeniami sacharozy i stężeniami badanych substancji słodzących, równoważnych pod względem intensywności słodyczy, które mogą być przydatne do szybkiego i prostego przeliczania ilości tych substancji, w przypadku zastosowania ich jako zamienników sacharozy.
Celem pracy było przystosowanie prostej i szybkiej metody oznaczania aspartamu, wykorzystującej spektrofotometrię VIS. Metoda polega na reakcji aspartamu z 1,4-dioxanem, dimetyloformamidem oraz p- chloranilem i pomiarze absorbancji barwnego kompleksu. Materiał do badań stanowiły koncentraty spożywcze słodzone aspartamem oraz słodzik w tabletkach. Rezultaty badań wstępnych wykazały, że zastosowana w pracy metoda pozwala na szybkie i proste oznaczanie aspartamu w wybranych produktach spożywczych.
Adoptowano metodę oznaczania środków słodzących - acesulfamu K i aspartamu w niskokalorycznych, owocowo-warzywnych sokach przecierowych. Próbki badanych przetworów odbiałczano roztworami Carreza i po przesączeniu analizowano za pomocą techniki chromatografii cieczowej wysokociśnieniowej (HPLC) w fazach odwróconych.
W oparciu o aktualne piśmiennictwo dokonano przeglądu na temat prób nowego podejścia do oceny związków rakotwórczych w żywności i określenia warunków koniecznej tolerancji niektórych z nich, zwłaszcza tych których praktycznie trudno uniknąć lub zastąpić bardziej bezpiecznymi i równie skutecznymi w praktycznym użyciu, bądź to w charakterze substancji dodatkowych, bądź to nieuniknionych pozostałości pestycydów, czy też zanieczyszczeń środowiskowych w żywności.
Przedmiotem badań było sprawdzenie możliwości zastosowania w analityce miareczkowej metody oznaczania aspartamu w wybranych produktach spożywczych. Aspartam oznaczano metodą miareczkową, stosując metanolan sodu jako substancję miareczkującą wobec wskaźnika pirokatecholu fioletu. Metoda ta została wstępnie przebadana z zastosowaniem elementów procedury walidacji, która ma na celu potwierdzenie naukowej poprawności metody analitycznej. Stwierdzono, że proponowana metoda może być stosowana w ograniczonym zakresie zawartości aspartamu. Charakteryzuje się ona dobrą selektywnością potwierdzoną w badaniach modelowych. Jest prosta i szybka w wykonaniu, jednak najlepszą precyzję i dokładność oznaczenia odnotowano w przypadku analizy słodzików stołowych.
W numerze 4/2002 w części pierwszej (s. 15-16) przedstawiliśmy ogólnie substancje słodzące, historię ich powstania i zastosowania oraz światowy rynek słodzików; a na s. 23 omówiliśmy pokrótce napoje na słodzikach. Ze względu na zwiększenie możliwości produkcji w Polsce napojów na słodzikach, które daje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 27 grudnia 2000 r., rozwijamy temat napojów na słodzikach w tej części artykułu. Koncentracja na zastosowaniu słodzików w branży napojów bezalkoholowych jest całkowicie zrozumiała, biorąc pod uwagę profil tematyczny miesięcznika „Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny" oraz fakt, że ok. 80% światowego spożycia słodzików przypada na konsumpcję napojów bezalkoholowych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.