Owczarstwo jest gałęzią gospodarki rolnej, która w ostatnim 20-leciu przeżywała duży regres. Nastąpił głęboki i relatywnie trwały spadek pogłowia, a nawet zanika chów owiec w wielu subregionach kraju, w których przed laty produkcja ta odgrywała znaczącą rolę. Zmniejszeniu pogłowia owiec zwykle towarzyszyło zmniejszenie pogłowia bydła, co spowodowało narastanie problemu porzucania użytkowania trwałych użytków zielonych oraz odłogowania i ugorowania ziemi, jej zakrzaczenie i naturalne zalesianie. Owce mogą ponownie stać się cennym gatunkiem restytucji produkcyjnego wykorzystania terenów rolniczych, ich produktywizacji i dostarczania miejsc pracy i dochodów ludności miejscowej. Jest to szczególnie ważne na obszarach górzystych w naturalny sposób predestynowanych do produkcji zwierzęcej, w tym gór terenów podgórskich Małopolski. W opracowaniu wskazano na spektrum korzyści wynikających z przywrócenia chowu owiec, w tym ich wypasu kulturowego i komercyjno-kulturowego. Podjęto także problem skali niedoboru pogłowia inwentarza trawożernego w Małopolsce. Z badań wynika, że rezerwy paszowe są obecnie bardzo duże, a niedobór inwentarza trawożernego w Małopolsce wynosi ponad 220 tys. DJP, tj. ok. 123% obecnego stanu inwentarza, w tym ok. 100,7% stanu pogłowia owiec.