Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  analiza morfologiczna
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przeprowadzono morfologiczne badania wpływu dodatku osadu ściekowego na strukturę warstwy uprawnej gleby piaszczystej. Stwierdzono, że dodatek osadu w ilości 10 % (w/w) wpływa bardzo korzystnie na strukturę gleby, przekształcając ją z nieagregatowej w agregatową i półagregatową. Podwojenie tej dawki wyraźnie zwiększa efekt. Zmianom struktury towarzyszy zmniejszenie gęstości i wzrost pełnej pojemności wodnej gleby.
Przeprowadzono morfologiczną analizę struktury gleby antropogenicznej na terenie po otworowej eksploatacji siarki w Jeziorku. Badania wykonano, wykorzystując zgłady jednostronne o wymiarach 8x9 cm. Zostały one sporządzone z próbek gleby z obiektów o różnym kierunku zagospodarowania i różnych etapach rekultywacji. W analizowanej glebie stwierdzono dominację struktury nieagregatowej, monolitycznej. Na niektórych zgładach widoczne były ziarna siarki elementarnej. Dzięki metodzie morfologicznej można było zidentyfikować w glebie antropogenicznej trzy podstawowe komponenty, które ją utworzyły. Był to materiał rodzimy, wapno poflotacyjne oraz osad ściekowy. Szczególnie w przypadku pola doświadczalnego, na którym zastosowano osad w formie mazistej, w powierzchniowej warstwie gleby widoczne były ślady wprowadzonej materii organicznej. Również tutaj zaobserwowano najkorzystniejszy typ struktury, charakteryzujący się pojawianiem agregatów i porów typu wydrążeń. Na niektórych zgładach odnotowano występowanie ciemnych plam hydrotroilitu (FeS·nH₂O).
Stellate ganglion (ganglion cervicothoracicum s. ganglion stellatum) is a part of pars cervical sympathica. Investigations were carry out on fetuses of 16 dogs of the American Staffordshire Terrier (AST) breed, 7 of which were the male and 9 female. The fetuses were taken out from 10 uteruses on the 62nd day of pregnancy. The examination was carried out with a magnifying glass (magnification 1.55.0×) and a stereoscopic microscope. During the preparation, in order to better perceive the anatomical structures, 0.5-2% acetic acid was used. The measurements were taken with an electronic slide caliper to the nearest 0.1 mm. For the investigations methods used in topographical anatomy were applied: i.e. holotopy and sceletotopy. According to our research stellate ganglion of dogs is located in the section between C5-8 and Th1-3. It occurs in the aftermath of a combination of 3 or 4 ganglion: inferior cervical ganglion, first thoracic ganglion, two thoracic ganglion, or tree thoracic ganglion. It is characterized by different location, form, morphometry in relation to sex and body side. Nervous branches spread out of stellate ganglion have also been characterized.
Badania przeprowadzono na 117 płodach świni pochodzących z różnych okresów życia płodowego. Analiza morfologiczna wykazała, iż najbardziej nieregularny kształt przyjmowały węzły chłonne tchawiczo-oskrzelowe lewe. Stwierdzono zwiększanie się liczby węzłów chłonnych w badanych ośrodkach chłonnych, co jest częściowo związane ze zjawiskiem „rozchodzenia się” węzłów chłonnych. Badanie mikroskopowe i immunohistochemiczne pozwoliło na prześledzenie stopniowego kształtowania się struktur histologicznych oraz potwierdziło obecność limfocytów T i B od 60. dnia ciąży, przy czym liczba komórek T wzrastała między 82. a 103. dniem ciąży.
Ozdobne pnącza z rodzaju Actinidia wytwarzają smaczne i wartościowe owoce. W latach 2004-2005 w Katedrze Roślin Ozdobnych SGGW w Warszawie przeprowadzono analizę składu chemicznego, ocenę morfologiczną i ocenę sensoryczną jakości i intensywności smaku owoców sześciu mrozoodpornych gatunków i odmian Actinidia. Oznaczano zawartość: cukrów ogólnych, karotenoidów, antocyjanów, chlorofilu a i b, śluzu, kwasu askorbinowego, polifenolokwasów oraz kwasowość ogólną. Owoce różniły się barwą skórki, od zielonej u odmiany ‛Ambrosia’ i ‛Melan’ do czerwonej u A. purpurea. Średnia masa owoców wahała się od 6,38 g do 16,86 g. Stwierdzono istotne różnice w chemicznym składzie owoców. Najwyższą kwasowość (1,53%), zawartość śluzu (127,1 mg‧g⁻¹ s.m) i kwasu askorbinowego (5,09 mg‧g⁻¹ s.m.) stwierdzono u odmiany ‘Ananasnaya’. Najwięcej polifenolokwasów miała odmiana ‘Melan’ (4,66 mg‧g⁻¹ s.m.), a antocyjanów A. purpurea (35,2 mg‧g⁻¹ s.m.). Nie stwierdzono różnic w zawartości karotenoidów i cukrów ogólnych. Ocena sensoryczna intensywności i jakości smaku owoców wykazała, że najsmaczniejsze owoce mają odmiany ‘Melan’, ‘Weiki’ i ‛Ananasnaya’ . Za najkwaśniejsze uznano owoce odmiany ‘Ambrosia’ i A. purpurea.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.