Dokonano analizy liczebności porażonych roślin grzybami wywołującymi choroby podstawy źdźbła w zależności od sposobu uprawy roli i terminu siewu. W warunkach bezpłużnej i konwencjonalnej uprawy roli analizowano 3 terminy siewu odmian pszenicy ozimej - a) 14-16 września; b) 1-3 października; c) 15-17 października. W wymienionych terminach wysiano następujące odmiany pszenicy ozimej: ‘Finezja’, ‘Rywalka’, ‘Kobiera’, ‘Satyna’, ‘Bogatka’ i ‘Zawisza’. Współdziałania pomiędzy liczbą porażonych roślin kompleksem chorób podstawy źdźbła w zależności od terminów siewu, sposobu uprawy, odmian i lat badań oceniano przy pomocy analizy log-liniowej i analizy korespondencji. Jednoroczna przerwa w uprawie zbóż spowodowała zwiększone nasilenie kompleksu chorób podstawy źdźbła w warunkach uprawy konwencjonalnej w porównaniu do wariantu bezpłużnego. Opóźniony termin siewu spowodował zmniejszenie porażenia pszenicy ozimej chorobami podsuszkowymi. Odmiany wykazywały zróżnicowaną reakcję na termin siewu pod względem liczby porażonych roślin grzybami wywołującymi choroby podstawy źdźbła. Znacznie niższe liczebności objawów kompleksu chorób podstawy źdźbła zaobserwowano u odmian ‘Finezja’ i ‘Kobiera’.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.