Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  aluminium content
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The present studies were carried out on the basis of field experiment on the strongly acidic soil (pH 3.9). The following treatments were applied: liming, fertilization with manure and nitrogen in the form of ammonium (NH₄)₂SO₄ and nitrate Ca(NO₃)₂ forms of nitrogen, as well as sulphate K₂SO₄ and chloride KCl potassium fertilizers. Liming (CaCO₃) eliminated the effect of aluminium mobilization by (NH₄)₂SO₄. Calcium nitrate Ca(NO₃)₂ and potassium salt KCl limited the content of aluminium strongly bound to the soil organic matter.
The content of phosphorus, aluminium, and iron compounds soluble in an HCl solution and in ammonium oxalate varies widely in different horizons of the investigated gley-podzol soils. Phosphorus compounds accumulate in the surface organic and humus horizons, but they are also found in large quantities in the alluvial and gley horizons. The content of phosphorus compounds soluble in an HCl extract and in ammonium oxalate is related to the content of pedogenic aluminium and iron oxides. The phosphate retention varies significantly in soils studied and is determined by the content of amorphous aluminium and iron oxides. Peat and alluvial horizons have the highes tphosphate retention capacity among investigated soil formations.
The aim of the study was to determine the effect of inoculation of Virginia mallow (Sida hermaphrodita [L.] Rusby) with fungus Sclerotinia sclerotiorum [Lib.] de Bary, which causes stem rot, on the contents and distribution of aluminium, manganese and iron in the shoots of this plant. Field study was carried out during three years (2011-2013) in the soil and weather conditions of central-west Poland. Inoculation was carried out with isolates obtained from rapeseed and mallow. It consisted in a slight damage of stem epidermis and inserting wheat grain overgrown with mycelium of a given isolate. During plant growth, strong infection of mallow shoots was observed, which caused inhibition in the growth and development of the plant. At the stage of technological maturity, shoots were harvested from both the control and inoculated plots for chemical analyses. Contents of the studied elements were determinated in analytical solutions obtained from biomass ash after its “dry combustion” method, using ICP-OES spectrometer. Contents and distribution of aluminium, manganese and iron in mallow shoots depended upon plant parts and placement of pathogens on the stem. The highest amount of aluminium was found in the inoculated part, and the lowest in the apices part, regardless of isolate origin. In the case of iron and manganese distribution, statistically significant effect of the applied pathogen was found. Isolate from the mallow caused greater manganese accumulation and lower iron accumulation. The conducted study demonstrates a significant effect of infection with fungus S. sclerotiorum on the physiological processes that occur in Virginia mallow plants.
The application of some of the agents such as the organic substance or silicon compounds may, under certain conditions, control the level of ions of toxic matter in the soil solution. The aim of this work was to explore the influence of the artificial humic acids and sodium silicate present in the soil on the modification of the content of various fractions of aluminium and manganese in the soil samples collected after harvesting two varieties of wheat (HeliaandIsmena) within two phases: earing and full maturity. The scheme of the experiment research included 11 scenarios (A), two varieties of spring wheat (B), as well as two of the plants development stages (C) within two repetitions. Scenarios (A) of the experiment were designed through the insertion into the selected pots of the soluble aluminium and manganese salts, as well as the immobilising agents. The concurrent addition of the organic substance (humic acid sodium salt) and the mineral substance (sodium metasilicate) reduced to the highest degree the level of the mobile forms of aluminium and manganese in the soil environment. Moreover, it influenced the creation of the largest number of ‘weak’ and ‘strong’ bondings between Al and the organic substance, as well as ‘weak’ bondings between Mn and the organic substance.
Celem badań było określenie wpływu nawożenia mineralnego N, P, K i wapnowania na zawartość glinu wymiennego w glebie. Badania prowadzono w oparciu o trwałe doświadczenia polowe w Skierniewicach, założone w 1923 r. Próby gleby do badań pobrano jesienią 1998 roku, z trzech poziomów genetycznych: Ap (0-25 cm), Eet (25-45 cm) oraz Bt (45-70 cm) trzech powtórzeń pól: A1 (Obiekty: O, CaNPK, NPK, PK, PN, KN, N, na których stosowano azot w formie NH4NO3), AF (Obiekty: O, CaNPK, NPK, PK, PN, KN, N, na których stosowano azot w formie (NH4)2SO4). W pobranych próbach glebowych zmierzono zawartość glinu wymiennego metodą Sokołowa. Nawożenie azotem zwiększało, a nawożenie fosforem zmniejszało zawartość glinu wymiennego w glebie. Nawożenie potasem nie wpływało na zawartość glinu wymiennego w glebie. Siarczan amonowy wywierał silniejszy wpływ na zawartość glinu wymiennego niż saletra amonowa. Stosowanie siarczanu amonowego powodowało znaczny wzrost zawartości glinu wymiennego nawet do głębokości 70 cm, zaś stosowanie saletry amonowej tylko do głębokości 45 cm. Wapnowanie gleby praktycznie eliminowało zmiany zawartości glinu wymiennego spowodowane nawożeniem fosforem, azotem i potasem.
Celem badań było określenie wpływu stosowania odpadów przemysłu ziemniaczanego: wycierki ziemniaczanej oraz ziemi spławiakowej na tle nawożenia obornikiem oraz nawozami mineralnymi na zakwaszenie gleby. Doświadczenie obejmowało następujące obiekty: wycierka ziemniaczana, ziemia spławiakowa, wycierka ziemniaczana z wyrównującym nawożeniem fosforem i potasem, ziemia spławiakowa z wyrównującym nawożeniem fosforem i potasem, obornik, nawożenie mineralne, kontrola. Najmniejsze zakwaszenie stwierdzono na obiektach, na których stosowano obornik oraz materiały odpadowe: wycierkę ziemniaczaną oraz ziemię spławiakową. Szczególne zmniejszenie zakwaszenia oraz zawartości glinu wymiennego zaobserwowano na obiekcie nawożonym wycierką ziemniaczaną z dodatkowym nawożeniem fosforem i potasem. Najsilniej zakwaszony okazał się obiekt nawożony nawozami mineralnymi oraz obiekt kontrolny.
W doświadczeniu wazonowym badano wpływ różnych substancji zawierających wapń: wapno węglanowe, gips oraz fosfogips na wielkość biomasy roślin, zawartości glinu w korzeniach i zielonych częściach roślin oraz na zawartość Al³⁺ w glebie i roztworze glebowym. Rośliną testową była lucerna siewna (Medicago sativa L.). Do badań została użyta gleba pochodzącej z warstwy ornej niewapnowanych poletek NK, Pola Doświadczalnego SGGW w Łyczynie. Spośród badanych substancji jedynie węglan wapnia korzystnie wpływał na odczyn gleby natomiast odpady przemysłowe: gips i fosfogips nie miały wpływu na zmianę pH gleby kwaśnej. Wraz ze wzrostem pH gleby spowodowanym jej zwapnowaniem stwierdzono spadek zawartości toksycznego dla roślin glinu wymiennego w glebie i roztworze glebowym. Na obiektach z gipsem i fosfogipsem przyrostowi zawartości glinu wymiennego w glebie towarzyszył wzrost zawartości Al³⁺ w roztworze glebowym i zawężenie równoważnikowego stosunku Ca : Al. Zastosowanie wyższej dawki gipsu (6 Hh) i zastosowanie fosfogipsu (3 i 6 Hh) spowodowało wyraźny spadek plonów roślin. Spadkowi plonów towarzyszył wzrost zawartości glinu w korzeniach oraz w zielonych częściach roślin. Najwyższy plon roślin uzyskano na obiekcie z mniejszą dawką węglanu wapnia (3 Hh). Na obiektach wapnowanych stwierdzono znaczący spadek zawartości glinu w korzeniach i zielonych częściach roślin.
Doświadczenie wazonowe trzyletnie przeprowadzono metodą całkowicie losową. Celem niniejszych badań było prześledzenie zmian w zawartości kobaltu, litu i glinu w materiałach organicznych, w glebie i życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) pod wpływem stosowania węgli brunatnych, osadów ściekowych oraz ich mieszanin. Całkowitą zawartość Co, Li i Al w materiałach organicznych, glebie i suchej masie trawy oznaczono metodą ICPAES na spektrometrze emisyjnym z indukcyjnie wzbudzaną plazmą, po uprzedniej mineralizacji „na sucho”. Średnia zawartość kobaltu w suchej masie życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) wynosiła 1,39 mg.kg-1s.m., litu 53,97 mg.kg-1 s.m. i glinu 402,6 mg.kg-1. Największą zawartość kobaltu oznaczono w suchej masie rośliny testowej zebranej z obiektu kontrolnego, natomiast litu i glinu z obiektów, na których stosowano odpadowy węgiel brunatny z Konina z osadem z Łukowa.
W doświadczeniu inkubacyjnym badano zmiany zawartości żelaza, glinu, ołowiu i kadmu w mieszaninach odpadowych węgli brunatnych i osadów ściekowych. Komponenty zmieszano w proporcjach (odpadowy węgiel brunatny : osad ściekowy) 1 : 5, 1 : 2, 1 : 1 i inkubowano przez 2 i 4 miesiące przy wilgotności 60% całkowitej pojemności wodnej i temperaturze 22-23°C. W badanych mieszaninach po mineralizacji „na sucho” oznaczono Fe, Al, Pb i Cd metodą ICP- AES. Dodatek węgla brunatnego do osadu ściekowego wpłynął na obniżenie poziomu żelaza, glinu, ołowiu i kadmu. Wydłużenie czasu inkubacji do 4 miesięcy spowodowało istotne zwiększenie zawartości Fe, Al, Pb i Cd w badanych mieszaninach. Rodzaj mieszanin istotnie różnicował zawartość analizowanych pierwiastków.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.