Próbki aerozolu pobierano w Katowicach i Zabrzu, równolegle na stanowisku komunikacyjnym i tła miejskiego za pomocą 13-stopniowych impaktorów kaskadowych (DLPI fi rmy Dekati). Zawartość rtęci Hgp oznaczono metodą CVAAS (MA-2 fi rmy NIC). Rozkład masy Hgp względem wielkości cząstek miał zasadniczo charakter bimodalny. Główna wartość modalna rozkładu (maksimum) występowała w przedziale cząstek 0,4–1 μm (tzw. frakcja akumulacji). Natomiast druga mniejsza moda była zorientowana lokalnie i występowała w przedziale cząstek drobnych (0,108– –0,17 μm – Zabrze) lub grubych (2,5–4,4 μm – Katowice), zależnie od źródła pochodzenia Hgp.