Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zebra cultivar
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2006-2008 przeprowadzono badania dotyczące wpływu systemów uprawy roli oraz międzyplonów na właściwości fizyczne ziarna pszenicy jarej określone aparatem SKCS (Single Kernel Characterization System). Jednocześnie oceniono zawartość popiołu, włókna i tłuszczu w ziarnie. W obiektach uprawy płużnej masa i średnica zastępcza ziarniaków oceniane komputerowym systemem charakterystyki pojedynczych ziarniaków (SKCS) były istotnie większe niż w konserwujących wariantach uprawy roli. Indeks twardości był większy w obiektach uprawy konserwującej w porównaniu z płużną. Największą wilgotność oraz zawartość popiołu i włókna w ziarnie pszenicy jarej stwierdzono w obiektach konserwującego wariantu uprawy roli z wiosennym talerzowaniem międzyplonów. Zawartość tłuszczu w ziarnie w obiektach uprawy konserwującej bez mulczu była największa. Masa oraz średnica zastępcza ziarna w obiektach z życicą westerwoldzką była istotnie mniejsza niż w obiektach z międzyplonami ścierniskowymi facelii błękitnej i gorczycy białej. Natomiast wilgotność ziarna na poletkach z życicą westerwoldzką była większa w odniesieniu do pozostałych obiektów z międzyplonami. Największą zawartość popiołu w ziarnie stwierdzono w obiekcie kontrolnym oraz z życicą westerwoldzką. Zawartość włókna w ziarnie pszenicy jarej w obiektach z gorczycą białą była największa, a z koniczyną czerwoną najmniejsza. W obiektach z międzyplonami ścierniskowymi facelii błękitnej i gorczycy białej zawartość tłuszczu w ziarnie pszenicy była największa, natomiast na poletkach z koniczyną czerwoną najmniejsza.
W latach 2001–2002 oceniano porażenie bulw wirusami nowych odmian ziemniaka, po jednorocznych rozmnożeniach zdrowych sadzeniaków w strefie wysokiej presji infekcyjnej wirusów (południowe rejony kraju). W badaniach brało udział 9 odmian ziemniaka zarejestrowanych w roku 2000 (Molli, Gabi, Rumpel, Satina, Zebra, Pasja, Zeus, Skawa oraz Umiak), które porównywano do odmian z danej grupie wczesności: Drop, Mila oraz Bzura, stanowiących wzorzec dla danego poziomu odporności na wirusy. Przeprowadzone badania potwierdziły wyższą (ocena 9) od przyjętej w czasie rejestracji (ocena 7,5–8) odporność odmian Gabi, Rumpel, Skawa i Umiak na porażenie PVY. Do najtrudniejszych w produkcji nasiennej zaliczono odmiany Zebra i Satina, natomiast do najłatwiejszych, odmianę Skawa. Odmiany Molli, Umiak i Zeus zakwalifikowano do grupy drugiej, w której w zależności od lokalizacji produkcji nasiennej wymagana jest średnio intensywna ochrona przed PVY lub PLRV, natomiast odmiany Gabi, Rumpel i Pasja do grupy trzeciej, gdzie zaleca się intensywną ochronę przed wirusem liściozwoju. Na uwagę zasługuje również odmiana Pasja, która jako jedyna w badanej grupie odmian wykazywała wyraźną reakcję w próbie oczkowej, na porażenie PVS.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.