Celem badań było określenie aktywności przeciwdrobnoustrojowej wyciągów otrzymanych z Urtica dioica L. za pomocą nadkrytycznego CO2. Badaniami objęto następujące drobnoustroje: Bacillus subtilis, Saccharomyces cerevisiae, Aspergillus niger, Botrytis cinerea i Geotrichum candidum. Na Bacillus subtilis najsilniej działał wyciąg otrzymany z 500 g wysuszonych liści o wielkości cząstek 0,125 mm i wilgotności 8,32% w warunkach: p = 210 barów, T = 50°C, czas ekstrakcji 6 h. Dla Saccharomyces cerevisiae największe strefy zahamowania wzrostu wokół krążków otrzymano w przypadku wyciągu z liści (wilgotność 8,32%, wielkość cząstek 0,630 - 0,125 mm) otrzymanego w warunkach: p = 350 barów, T = 60°C, czas ekstrakcji 6 h. Wyciąg otrzymany przy p = 210 barów, T = 40°C w czasie 6 h wykazywał wysoką aktywność wobec Botrytis cinerea i Geotrichum candidum, natomiast na Aspergillus niger najsilniej działał wyciąg otrzymany przy p = 210 barów, T = 60°C i czasie ekstrakcji 6 h.
W 3-letnich badaniach polowych oraz laboratoryjnych oceniano wpływ zróżnicowanych dawek nawozów azotowych na zawartość makro- (N-NO₃, P, K, Mg, Ca) i mikroelementów (Fe, Cu, Zn i Mn) w części nadziemnej pokrzywy zwyczajnej zbieranej w trzech fazach rozwojowych. Uzyskane wyniki wskazują na wzrost zawartości azotanów i manganu w roślinach pokrzywy pod wpływem zwiększających się dawek nawozów azotowych (do 300 kg·ha⁻¹ N). Z kolei zbiór roślin w kolejnych fazach rozwojowych (wegetatywnej, pąkowania i kwitnienia) powodował spadek zawartości K, Ca, Mn i Cu. Za optymalny pod względem zawartości P, Fe, Cu i Zn można uznać zbiór roślin w fazie pełni pąkowania. W warunkach przedstawionego doświadczenia pokrzywa wykazywała zbyt wysoką zawartość K i Mn, zaś niską – Ca. Wyniki analizy wskazują ponadto na znacznie wyższą zawartość składników mineralnych w liściach niż w łodygach pokrzywy.
W 3-letnich badaniach polowych oceniano wpływ zróżnicowanych dawek nawozów azotowych (0, 75, 150, 225 i 300 kg·ha⁻¹ N) na zawartość białka właściwego i ogółem oraz włókna surowego w roślinach pokrzywy zbieranej w trzech fazach rozwojowych: przed pąkowaniem (fazę tę nazwano umownie wegetatywną), w pełni pąkowania i w pełni kwitnienia. Uzyskane wyniki wskazują, iż wraz ze zwiększaniem dawek nawozów azotowych wzrasta zawartość białka, zwłaszcza w roślinach zbieranych w fazie wegetatywnej. W kolejnych fazach rozwojowych notuje się wzrost zawartości włókna, a spadek białka. Liście w porównaniu z łodygami zawierają znacznie więcej białka, zaś mniej włókna.
Jednym z roślinnych odpadów poprodukcyjnych, generowanych przez zakłady Herbapol w Białymstoku, są drobnoziarniste odpady pokrzywy powstające podczas ich segregowania i pakowania. W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu parametrów technologicznych procesu granulowania bezciśnieniowego na kształt granulatu z odpadów pokrzywy. Proces granulowania przeprowadzono z wykorzystaniem nowatorskiego układu mieszająco-granulująco-dozującego stosowanego jako układ podający materiał roślinny do układu zagęszczającego urządzenia granulująco-brykietującego z matrycą płaską. Budowa układu pozwala na jednoczesną realizację zarówno operacji mieszania, jak i bezciśnieniowego granulowania pylistych frakcji przetwarzanego materiału. W badaniach określono wpływ prędkości obrotowej cylindra wewnętrznego układu mieszająco- granulująco-dozującego (25, 40, 55 obr·minˉ¹), wpływ ilości lepiszcza dodawanego do odpadów pokrzywy (10, 20, 30%) oraz wpływu zawartość skrobi w wodnym roztworze lepiszcza (0, 10, 20%) na kształt uzyskanego granulatu (wartość współczynników kształtu cząstek). Badania przeprowadzono przy masowym natężeniu przepływu zagęszczanego surowca 8 kg·hˉ¹. Uzyskane wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że zwiększenie prędkości obrotowej cylindra granulacyjnego wpływa na zwiększenie jednorodności granulatu określonego za pomocą współczynnika kształtu. Wraz ze wzrostem ilości lepiszcza dodawanego w procesie granulacji zmniejsza się zróżnicowanie współczynnika kształtu cząstek. Natomiast zwiększenie zawartości skrobi w lepiszczu nie wpływa znacząco na rozkład granulometryczny pod względem współczynnika kształtu. Różnice w udziałach ilościowych wynoszą jedynie 2 do 5%.
The method of quantitative determination of magnesium in the juice from the fresh overground part of nettle has been presented. Ulis method is based on the mineralization of a sample, followed by the colorimetric estimation of the coloured magnesium-titan yellow complex.
Porównano plonowanie męskiej i żeńskiej formy pokrzywy zwyczajnej w drugim roku wegetacji roślin. W zależności od terminu zbioru pierwszego pokosu ziele ścinano dwa lub trzy razy. O kumulatywnym plonie ziela decyduje plon uzyskany w pierwszym pokosie. U obydwu form najwyższy kumulatywny plon ziela uzyskano, gdy po raz pierwszy nadziemną część roślin ścięto w okresie ukazywania się pąków kwiatowych i w okresie pełni kwitnienia roślin (VI-VII). Plon liści był istotnie wyższy u formy męskiej.
The fungistatic activity of stinging nettle tops and camfrey roots water extracts on fungi Alternaria alternata, Botrytis cinerea, Colletotrichum lindemuthianum, Fusarium culmorum, F. oxysporum, Puccinia pelargonii-zonalis and Sphaerotheca pannosa was tested under laboratory conditions. Fresh plants were macerated with cold (ez) or boiling (eg) water. All extracts tested inhibited growth of B. cinerea colonies, but (ez) showed less activity. C. lindemuthianum was sensitive only to extracts from nettle tops. No fungistatic activity of extracts was observed in relation to Alternaria alternata. The extracts stimulated germination of A. alternata, B. cinerea and Fusarium spp. conidia, but showed sporostatic activity in Puccinia pelargonii-zonalis and Sphaerotheca pannosa.
The aim of experiment was to evaluate the effect of differentiated nitrogen fertilizer rates (0, 75, 150, 225 and 300 kg N·ha⁻¹) and development stage of harvested plants (before budding-so-called „vegetative”, at full budding and full flowering) on dry matter yields and share of leaves in yield from a field plantation set from the rhizomes. Dry matter yields obtained from fully yielding (2-4 years old) plantation of nettle oscillated from 0.53 t·ha⁻¹ (plant harvest before budding at the fourth year of performance and null nitrogen rate) to 23.5 t·ha⁻¹ (plants harvested at full flowering stage from 2-years old plantation at 300 kg N·ha⁻¹). Average yields amounted to 7.3 t·ha⁻¹. Increasing rates of nitrogen fertilization mitigating quite clear decrease of yields associated with the plantation age exerted the major yield-forming influence. Plant harvest at following development stages caused significant increase of nettle dry matter yields, decrease number of cuts and decrease of leaf share in total weight of nettle plants.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.