Dendroflora parku w Zawieprzycach liczy 26 taksonów (2010 r.). Zinwentaryzowano 381 drzew. Na obszarze parku dominują gatunki związane ze zbiorowiskami żyznych lasów liściastych. Najliczniej występują: Tilia cordata Mill., Fraxinus excelsior L., Acer pseudoplatanus L. i Carpinus betulus L. Na podstawie inwentaryzacji przeprowadzonej w 2010 r. do ochrony pomnikowej wytypowano 6 egzemplarzy. Park jest zdewastowany i ma swobodną sieć alejek. Wejście do parku od strony zachodniej prowadzi przez barokową bramę wjazdową. Przed wjazdem znajduje się kopiec z kolumną i greckim, żeliwnym krzyżem. W zespole brakuje wspólnej osi kompozycyjnej w układzie budynków. Dominantą obiektu są ruiny pałacu, które z budynkiem lamusa, stajnią, kaplicą i oficyną pałacową tworzą dziedziniec. Na wschodnim krańcu parku znajduje się będąca w ruinie oranżeria. Dawną północną granicę założenia fragmentarycznie wyznacza arkadowy mur. Historycznie do zespołu należały nadwieprzańskie łąki wraz ze stawami.