Wyniki wyszukiwania

1

Temporal pattern of vocal activity of the Water Rail Rallus aquaticus and the Little Crake Porzana parva in the breeding season

100%

Polak M.

Acta Ornithologica

|

2005

|

tom 40

|

nr 1

21-26

In the Water Rail the patterns of the two main types of vocalization were quite different: the announcement call was uttered throughout the breeding season with two peaks, one in April and the other in early June, but the courtship call occurred only in the pre-laying period. The vocalization period of the Little Crake is short but intensive, peaking before the start of incubation. In general, Water Rails produced more vocalizations in the evening than in the morning. The vocal activity of the Little Crake peaked at dawn. In both species a peak in vocal output occurred shortly before sunrise and before sunset.

2

A comparison of two European breeding habitats of the Water Rail Rallus aquaticus

100%

De Kroon G. H. J.

Acta Ornithologica

|

2004

|

tom 39

|

nr 1

The study was carried out in two sites — fluvial mires (FM) in Netherlands, and at salt marshes (SM) and at the borders of lagoons (BL) in Spain. All 58 nests were found in unmown and ungrazed vegetation. Carex species were dominant at the nesting sites FM, but not Phragmites australis. Juncus maritimus was dominant in the SM and at the BL. The plant communities at and around the nest sites of FM differed from those of SM + BL. At nest height from the side the nest was mostly only poorly visible. Nests at nest height and eggs at observer eye level were invisible among dense clusters of Juncus maritimus tussocks. Visibility of eggs in reed stands mixed with Carex species and in Sparganium erectum stands was mostly poor and moderate respectively. This was in contrast to nests situated among Juncus maritimus stems. For the most part, an incubating Water Rail on the nest at eye-level was hardly visible in any of the various stands. The vegetation height of nest sites in SM and BL was considerably less than in FM owed to the absence of Phragmites australis. The nest height in tussocks of Juncus maritimus was greater. The other nests characteristics (diameter, depth and weight) were not significantly different in FM and SM + BL. The nest material corresponded to the plant species in the immediate vicinity of the nest.

3

Czerwonodzioby szuwarnik - wodnik

80%

Stepniewski J.

Ptaki Polski

|

2017

|

nr 4[48]- wyd. jako 1/2018 Numer Specjalny

4

Wykorzystanie stymulacji magnetofonowej w ocenie liczebnosci legowych populacji perkozka [Tachybaptus ruficollis], wodnika [Rallus aquaticus], zielonki [Porzana parva] i kokoszki wodnej [Gallinula chloropus]

80%

Dombrowski A., Rzepala M., Tabor A.

Notatki Ornitologiczne

|

1993

|

tom 34

|

nr 3-4

359-369

5

Zimowanie wodnika Rallus aquaticus, kszyka Gallinago gallinago i słonki Scolopax rusticola w północnej Polsce oraz uwagi o ich wykrywaniu

80%

Sikora A.

Ornis Polonica

|

2010

|

tom 51

|

nr 3

6

Predation on artificial nests imitating the broods of two rallid species: the influence of habitat features

80%

Chibowski P., Brzezinski M., Jedlikowski J.

Polish Journal of Ecology

|

2015

|

tom 63

|

nr 4

We tested the influence of nest concealment (vegetation type, density and height), water depth and nest distance from the bank on predation rates upon simulated nests of the water rail (Rallus aquaticus) and the little crake (Porzana parva). Broods of both rallids were simulated by real and wax-filled quail (Coturnix coturnix) eggs coloured typically for each species. Three grades of nest concealment were used: uncovered nests located on wooden floating boards, nests hidden in littoral vegetation and nests hidden under a plastic mesh covered with plants, which made them invisible from the air. Concealment proved to have a stronger impact on the fate of artificial nests than water depth; 95% of the nests on boards were depredated after one week of exposure. Nests attached to a peg at water level and hidden in vegetation had survival rates of 18 and 22%, after three weeks of exposure in two experiment repetitions. In 2012, we found significant differences between survival rates of nests located in different types of vegetation after the first week of the experiment: nests in bulrush (Typha spp.) had a higher survival rate than nests in sedge (Carex spp.) and common reed (Phragmites australis), and nests in sedge had a better survival rate than nests in reed. Those differences disappeared after the end of the experiment. In 2013, nests located in sedge (Carex spp.) had a better survival rate than nests located in bulrush (Typha spp.) or the common reed (Phragmites australis). Covering nests with plastic mesh and plants increased nest survival up to 38% after a three-week-long exposure period. Potential nest predators were monitored: mammals (mustelids and rodents) using live traps and birds by observation of their hunting activity. Filling quail eggshells with wax allowed us to identify the marsh harrier (Circus aeruginosus) as the main nest predator — in 67% of depredated nests, wax eggs carried marks of a raptor beak. American mink (Neovison vison) and the water vole (Arvicola amhibius), though abundant in the study area, were not important nest predators, as only a few bite marks of these mammals were recorded.

7

Gniazdowanie cyraneczki Anas crecca, wodnika Rallus aquaticus i kropiatki Porzana porzana w Kotlinie Kuznickiej [Sudety Srodkowe]

80%

Wasiak P.

Przyroda Sudetów

|

2008

|

nr 11

95-100

8

Wysoka liczebność chruścieli Rallidae oraz perkozka Tachybaptus ruficollis na terenie OSOP Natura 2000 Dolina Dolnej Skawy w latach 2013-2014 i jej przyczyny

71%

Wiehle D.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2015

|

tom 71

|

nr 5

Przedstawiono liczebność chruścieli Rallidae oraz perkozka Tachybaptus ruficollis w latach 2013-2014 na terenie wybranych stawów rybnych w OSOP Natura 2000 Dolina Dolnej Skawy oraz przyczyny środowiskowe mające wpływ na ich wysokie liczebności. Kontrole wykonano pod kątem wykrycia rewirów wodnika Rallus aquaticus, kropiatki Porzana porzana, zielonki P parva, kokoszki Gallinula chloropus oraz perkozka. Do analiz włączono dane z lat 1999-2014 z gospodarstwa rybackiego w Spytkowicach w celu ukazania stopnia napełnienia wodą stawów rybnych w okresie lęgowym oraz zjawiska degradacji środowisk stawowych na terenie ostoi. W wyniku inwentaryzacji wykazano obecność 95-112 rewirów/par wodnika, 9-13 kropiatki, 16-20 zielonki, 133-161 kokoszki oraz 107-120 perkozka. Największe zagęszczenia wymienionych gatunków stwierdzono na stawach Przeręb i Rudze. Na tle innych obiektów stawowych w Polsce, Stawy Zatorskie odznaczały się jedną z najwyższych, znanych liczebności populacji lęgowych chruścieli i perkozka w kraju. Wysokie zagęszczenia wynikały częściowo z zaniechania dotychczasowego sposobu użytkowania stawów. Minimalizację potencjalnych przyszłych kosztów przywrócenia gospodarki rybackiej realizowano poprzez utrzymywanie niskiego poziomu wody w stawach w okresie wegetacyjnym, ograniczając sukcesję roślinną. Opisany przypadek powinien uświadomić przyrodnikom, że w przypadku utraty całej bądź części populacji gatunku w danej lokalizacji, można w ramach tzw. kompensacji przyrodniczych poprzez bodźce środowiskowe ewentualne straty zbilansować i ograniczyć, szczególnie na terenach sąsiednich, odtwarzając, utrzymując, a w uzasadnionych przypadkach zwiększając liczebność danego gatunku do zaplanowanego poziomu.

9

Wystepowanie wybranych gatunkow ptakow w okresie legowym w Rogalinskim Parku Krajobrazowym

61%

Szymkiewicz M., Winiecki A.

Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski

|

2004

|

nr 10

95-109

10

Stalem oko w oko z wodnikiem

60%

Koniuszy J.

Przyroda Polska

|

1999

|