Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Narcissus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Cebule wielokwiatowych odmian narcyzów ‘Quail’ i ‘Jumbile’ moczono przez 20 godzin w kwasie giberelinowym o stężeniu 200 mg·dm⁻³ - trzykrotnie, sześciokrotnie oraz jedenastokrotnie. Kontrolę stanowiły cebule nietraktowane GA₃, chłodzone „na mokro” przez 10 tygodni w temperaturze + 9°C. Cebule odmiany ‘Quail’ moczone w GA₃ niezależnie od częstości tego zabiegu kwitły w podobnym terminie, po 45 - 47 dniach pędzenia w szklarni. W przypadku cebul kontrolnych kwitnienie rozpoczynało się po 21 dniach. Rośliny uzyskane z cebul moczonych w GA₃ miały krótsze pędy i z reguły krótsze liście, mniejszą średnicę okwiatu w porównaniu z kontrolą. Cebule traktowane GA₃ tworzyły także średnio o jeden pęd mniej. Mniej kwiatów na pędzie miały jednak jedynie te narcyzy, których cebule traktowano GA₃ jedenastokrotnie. Moczenie cebul w GA₃ tylko nieznacznie wpłynęło na wielkość przykoronka. Cebule odmiany ‘Jumbile’ traktowane GA₃ nie zakwitły w ogóle, zaś rośliny kontrolne kwitły już po 11 dniach od rozpoczęcia pędzenia.
Określono wpływ czasu i częstości zalewania pożywką kultury embriogenicznego kalusa narcyza oraz regulatorów wzrostu na formowanie zarodków somatycznych. Embriogeniczny kalus narcyza odmiany ‘Carlton’ uzyskany w kulturach zalążni pod wpływem 25 µM 2,4-D i 5 µM BA kultywowano przez 4 tygodnie w systemie okresowego zalewania pożywką RITA®, a następnie przez 20 tygodni na pożywkach stałych. Kontrolę stanowiły kultury prowadzone przez 24 tygodnie na pożywkach stałych. Najwięcej zarodków somatycznych narcyza w stadium globularnym uzyskano w kulturach kalusa zalewanych pożywką zawierającą 25 µM 2,4-D i 5 µM BA co 6 i 8 godzin przez 5 minut, natomiast najwięcej zarodków dojrzałych i roślin w kulturach zalewanych co 2 i 4 godziny przez 5 minut pożywką wzbogaconą 0,5 µM NAA i 5 µM BA.
Określono minimalny czas ekspozycji fragmentów pędów kwiatowych narcyza ‘Carlton’ na różne proporcje auksyny i cytokininy, niezbędnego do wywołania reakcji morfogenetycznej. Fragmenty pędów kwiatowych izolowane z cebul chłodzonych poddawano działaniu roztworów regulatorów wzrostu przez 1 minutę, 1 godzinę lub 24 godziny następnie wykładano na pożywki stałe bez regulatorów wzrostu. W doświadczeniu użyto auksyn: Picloramu lub 2,4-D w stężeniu 25 µmol·dm⁻³ w kombinacji z BA w stężeniu 5 lub 25 µmol·dm⁻³. Eksplantaty kontrolne wykładano bezpośrednio na pożywki bez regulatorów wzrostu. Proces organogenezy obserwowano na fragmentach pędów eksponowanych na działanie roztworów auksyn i cytokinin przez 1 minutę, 1 godzinę i 24 godziny. Najwięcej cebul przybyszowych tworzyło się na eksplantatach pędowych poddanych jednogodzinnemu działaniu roztworów regulatorów wzrostu. Wywołanie procesu formowania kalusa wymagało dłuższego, 24-godzinnego traktowania regulatorami wzrostu. Kalus najlepiej tworzył się na eksplantatach traktowanych przez 24 godziny roztworem zawierającym 25 µmol Picloramu·dm⁻³ i 25 µmol BA·dm⁻³.
Badania nad plonem handlowym narcyzów uprawianych w cyklu jednorocznym i trzyletnim przeprowadzone zostały w Ogrodzie Zakładu Dydaktyczno-Doświadczalnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Po zakończeniu wegetacji narcyzów i wykopaniu cebul obliczono plon handlowy wyrażony w szt. ‧m⁻² i kg‧m⁻². Plon handlowy cebul narcyzów uprawianych w cyklu jednorocznym był znacznie wyższy od plonu w uprawie trzyletniej. Najplenniejsze okazały się odmiany: ‘Geranium’ (140,84 szt.‧m⁻²), ‘Gigantic Stať (139,31 szt.‧m⁻²) i ‘Cheerfulness’ (139,00 szt.‧m⁻²) w uprawie jednorocznej. Natomiast w uprawie trzyletniej te odmiany uzyskały znacznie niższy plon.
Określono wpływ regulatorów wzrostu na formowanie zarodków somatycznych narcyza ‘Actaea’ w kulturach kalusa embriogenicznego, namnażanego na pożywkach płynnych i stałych. Do doświadczenia wykorzystano 4 linie kalusa o różnym pochodzeniu (eksplantat, pożywka inicjalna). Kalus kultywowano przez 4 tygodnie w pożywkach płynnych (I etap), a następnie przez 24 tygodnie na pożywkach stałych (II etap). Kontrolę stanowiły kultury prowadzone przez 28 tygodni na pożywkach stałych. W I etapie doświadczenia zastosowano pożywki namnażające o składzie identycznym z inicjalnymi, zawierające wyższe stężenia Picloramu niż BA. W II etapie wykorzystano pożywki namnażające oraz regeneracyjną zawierającą 0,5 μM NAA i 5 μM BA. Po I etapie najwięcej zarodków somatycznych notowano w kulturach kalusa embriogenicznego uzyskanego na fragmentach pędów pod wpływem 25 μM Picloramu i 5 μM BA oraz zalążni pod wpływem 10 μM Picloramu i 1 μM BA. Po II etapie doświadczenia nie obserwowano wpływu pochodzenia kalusa na liczbę tworzących się zarodków. Obniżenie zawartości auksyny w pożywce wpłynęło pozytywnie na proces formowania i dojrzewania zarodków. Więcej dojrzałych zarodków otrzymano na pożywce regeneracyjnej niż namnażającej, zawierającej wysokie stężenie Picloramu. Czterotygodniowy etap na pożywce płynnej stymulował w II etapie doświadczenia przyrost biomasy na pożywce regeneracyjnej oraz dojrzewanie zarodków na pożywkach namnażających.
Badania nad przebiegiem fenofaz odmian narcyzów przeprowadzono w latach 1998-2001 w Ogrodzie Zakladu Dydaktycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Badaniami objęto 8 odmian narcyzów z różnych grup: ‘Carlton’, ‘Gigantic Star’ z grupy Narcyzy Wielkoprzykoronkowe; ‘Cheerfulness’, ‘Golden Ducat’, ‘Tahiti’, ‘Yellow Cheerfulness’ z grupy Narcyzy Pełne; ‘Geranium’, ‘Scarlet Gem’ z grupy - Mieszańce Tazetta. Odmiany te uprawiano w cyklu jednorocznym i trzyletnim. W okresie badań wykonano obserwacje fenofaz: rozpoczęcie wegetacji, początek kwitnienia, pełnia kwitnienia, koniec kwitnienia, zakończenie wegetacji, liczba dni wegetacji, liczba dni od rozpoczęcia wegetacji do początku kwitnienia oraz długość okresu kwitnienia. Fenofazy te notowane u badanych odmian narcyzów miały jednakowy przebieg zarówno w uprawie jednorocznej, jak i w uprawie trzyletniej i zależały od temperatury powietrza oraz opadów w poszczególnych latach badań. Początek wegetacji następował na przełomie lutego i marca. Najwcześniej w obu uprawach rozpoczęły kwitnienie odmiany: ’Carlton’, ‘Geranium’, ‘Gigantic Star’ i ‘Scarlet Gem’. Najdłuższym okresem kwitnienia w obu uprawach wyróżniły się odmiany ‘Carlton’ (8—19 dni) i ‘Gigantic Star’ (10-18 dni), a najkrótszym ‘Yellow Cheerfulness’ (9-13 dni) i ‘Cheerfulness’ (10-14 dni).
Badania morfologiczne odmian narcyzów uprawianych w cyklu jednorocznym i trzyletnim wykonano w latach 1998-2001 w Katedrze Ogrodnictwa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Morfologia części nadziemnej odmian narcyzów (wysokość pędu kwiatowego, średnica okwiatu i długość blaszki liściowej) zależała od sposobu uprawy. W uprawie wieloletniej rośliny charakteryzowały się niższym wzrostem i mniejszą średnicą okwiatu, ale miały dłuższe liście. Uprawa trzyletnia spowodowała istotne zmniejszenie wysokości pędu u odmian: ‘Gigantic Star’ i ‘Carlton’, a średnicy okwiatu u odmian: ‘Tahiti’, ‘Gigantic Star’ i ‘Golden Ducat’. Nastąpił natomiast wyraźny wzrost długości liścia u narcyzów odmiany: ‘Yellow Cheerfulness’ i ‘Geranium’.
W latach 1998 - 2001 badano przezimowanie niektórych ozdobnych roślin cebulowych i bulwiastych uprawianych w warunkach meteorologicznych okolic Olsztyna. Badaniami objęto: narcyzy: ‘Cheerfulness’, ‘Yellow Cheerfulness’, ‘Golden Ducat’, ‘Tahiti’, ‘Geranium’, ‘Scarlet Gem’, ‘Carlton’ i ‘Gigantic Star’; cebulicę syberyjską (Scilla sibirica Haw.) ‘Blue’; cebulicę dzwonkowatą (Scilla campanulata Arr.): ‘White Triumphator’, ‘Blue Giant’ i ‘Queen of the Pink’; czosnek złocisty (Allium moly L.); czosnek czamopurpurowy (Allium atropurpureum Waldst. et Kit.) i czosnek aflatuneński (Allium aflatunense B. Fedtsch.) ‘Purple Sensation’; krokusa wiosennego (Crocus vemus (L.) Hill.) ‘Purpureus Grandiflorus’; Crocus Chrysanthus (Herb.) Herb. ‘Blue Pearl’ i ‘Zwanenburg Bronze’ oraz śnieżnika olbrzymiego (Chionodoxa gigantea Whittall) i śnieżnika lśniącego (Chionodoxa luciliae Boiss.). Wyniki badań przeprowadzone w okresie 1998 - 2001 wykazały możliwość uprawy badanych roślin cebulowych i bulwiastych w warunkach meteorologicznych okolic Olsztyna za wyjątkiem cebulicy dzwonkowatej, która przezimowała najsłabiej (od 31,8 do 63,9%). Wśród narcyzów najlepiej przezimowały odmiany: ‘Gigantic Star’ (98,4%), Tahiti’ (98,1%), ‘Scarlet Gem’ (97,8%) i ‘Carlton’ (97,8%). Natomiast cebulica syberyjska przezimowała w 96,0%. Najlepiej zimującym czosnkiem okazała się odmiana ‘Purple Sensation’ (99,4%). Z badanych krokusów najlepiej przezimowała odmiana ‘Zwanenburg Bronze’ (86,7%). Śnieżniki zaś przezimowały w granicach od 97,2 do 97,5%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.