Na obszarze polskiej części Karpat masowe ranienie drzew przez niedźwiedzie po raz pierwszy stwierdzono w 1991 roku w okolicach Dwernika Kamienia (Nadleśnictwo Lutowiska) i na Hyrlatej (Nadleśnictwo Cisna). Obecnie zjawisko to dotyczy zarówno wschodnio-, jak i zachodnio- karpackiej populacji niedźwiedzia brunatnego. W obserwacjach nad tym aspektem behawioru niedźwiedzia brunatnego interesujący wydaje się wpływ poszczególnych czynników biotycznych i abiotycznych na wybór przez te zwierzęta miejsc do żerowania oraz preferencje w odniesieniu do konkretnych gatunków drzew. W Bieszczadach, a także w Beskidzie Niskim najchętniej wybieranym przez niedźwiedzie gatunkiem jest jodła, w Tatrach oraz Beskidzie Żywieckim zaś – modrzew i świerk. Spośród drzew iglastych sosna jest najrzadziej wybierana przez niedźwiedzie w celu żerowania na jej łyku. Pojedyncze ranienie drzew tego gatunku spotyka się w Bieszczadach