Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Milvus milvus
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Występowanie, zagrożenia i ochrona kani rudej Milvus milvus w zachodniej Wielkopolsce

100%
Maciorowski G., Urbanska M.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2013
|
tom 15
|
nr 3[36]
2

Ekologia rozrodu kani rdzawej Milvus milvus w dolinie srodkowej Odry

100%
Adamski A.
Ptaki Śląska
|
1994
|
tom 10
19-36
3

Stezenie rteci ogolem w tkankach i narzadach kani rudej Milvus milvus

99%
Falandysz J., Mizera T.
Bromatologia i Chemia Toksykologiczna
|
1996
|
tom 29
|
nr 1
99-101
4

Monitoring kani rudej Milvus milvus i kani czarnej Milvus migrans na terenie Nadleśnictwa Międzyrzecz (woj. lubuskie, Polska Zachodnia)

80%
Bielewicz M.
Przegląd Przyrodniczy
|
2012
|
tom 23
|
nr 4
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Dynamika populacji i rozmieszczenie kani czarnej i kani rudej w Puszczy Augustowskiej

80%
Zawadzki G., Zawadzka D., Soltys A.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2017
|
tom 19
|
nr 4[53]
6

Miedzyodrze - enklawa bioroznorodnosci

80%
Marchowski D.
Aura
|
2002
|
nr 02
14-17
Międzyodrze is a giant river island limited by western and eastern (Regalica) branches of the Oder river. Its major part, the Landscape Park of the Lower Oder Valley, is protected. All its area is crisscrossed by a thick net of old river beds, small bodies of water, channels and ditches. It is the largest active European peatland with vegetation which has already disappeared in other estuaries. There is no permanent human settlement in this vast area. The author summarizes field studies aimed at defining the threats to this ecosystem.
7

Kanie - mistrzynie lotu

80%
Czechowski P.
Ptaki Polski
|
2016
|
nr 1[41]
8

Kania ruda Milvus milvus, kania czarna Milvus migrans

80%
Keller M.
Las Polski
|
2000
|
nr 10
18
9

Liczebnosc, rozmieszczenie i efekty rozrodu lesnych ptakow drapieznych i kruka Corvus corax W Wielkopolskim Parku Narodowym w latach 1992-1993

71%
Bednorz J., Kosinski Z.
Notatki Ornitologiczne
|
1997
|
tom 38
|
nr 1
27-41
10

Feeding habits of the Black Kite Milvus migrans, Red Kite Milvus milvus, White-tailed Eagle Haliaeetus albicilla and Lesser Spotted Eagle Aquila pomarina in Wigry National Park [NE Poland]

71%
Zawadzka D.
Acta Ornithologica
|
1999
|
tom 34
|
nr 1
65-75
The study was conducted in the years 1989-1993. The Black Kite fed primarily on birds and fish, Red Kite — on birds, mammals and carrion. The White-tailed Eagle preyed almost exclusively on birds and fish, and the Lesser Spotted Eagle on small mammals, birds and frogs. The White-tailed Eagle was the most specialized species. Its food niche breadth was smallest among the studied species and food taken in water habitats accounted for 95% of its diet. The Black Kite had the widest food spectrum in terms of the frequency of prey while the Red Kite — in terms of the biomass consumed. The mean body mass of prey specimens taken by the White-tailed Eagle was 578 g, by the Red Kite — 235 g, the Black Kite — 230 g, and the Lesser Spotted Eagle — 34 g. The food niches of both Kites and the White-tailed Eagle strongly overlapped. The smallest overlap was between the food niches of the two Eagles and between the Lesser Spotted Eagle and the Black Kite.
11

Zle sie dzieje w panstwie ptasim

71%
Marczewski A.
Ptaki. Biuletyn Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków
|
2005
|
nr 2
9
12

Funkcjonowanie stref ochrony ptaków w województwie wielkopolskim

61%
Ptaszyk J.
Biuletyn Parków Krajobrazowych Wielkopolski
|
2013
|
tom 19
13
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Sprawozdanie z dzialalnosci Komitetu Ochrony Orlow w latach 2001-2004

61%
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2006
|
tom 08
|
nr 2[12]
11-28
14

Liczebnosc i efekty legow ptakow szponiastych Falconiformes Kotliny Sremskej w latach 2001-2002

61%
Kwiecinski Z., Mizera T.
Notatki Ornitologiczne
|
2006
|
tom 47
|
nr 4
230-240
15

Ptaki drapiezne i bocian czarny Ciconia nigra w Beskidzie Sadeckim

51%
Stoj M.
Chrońmy Przyrodę Ojczystą
|
1996
|
tom 52
|
nr 4
38-44
16
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Ptaki szponiaste Puszczy Augustowskiej

51%
Zawadzka D., Zawadzki J., Zawadzki G., Zawadzki S.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2009
|
tom 11
|
nr 3[22]
118-124
W latach 2004-2008 badano liczebność i rozmieszczenie ptaków szponiastych w Puszczy Augustowskiej. Gniazdowało 12 gatunków. Najliczniejszym drapieżnikiem był myszołów Buteo buteo (175-183 rewiry). Wysoką liczebność miały także trzmielojad Pernis apivorus, krogulec Accipiter nisus oraz błotniak stawowy Circus aeruginosus. Jedynym gatunkiem wykazującym wyraźny wzrost liczebności był bielik Haliaeetus albicilla, zajmujący obecnie 10-13 rewirów. Najmniej licznie, poniżej 10 rewirów lęgowych, gniazdowały kania ruda Milvus milvus, kania czarna Milvus migrans oraz gadożer Circaetus gallicus. Zagęszczenia wszystkich gatunków były niskie.
17
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Panstwowy Monitoring Ptakow Drapieznych - metoda oceny liczebnosci i rozpowszechnienia na rozleglych powierzchniach probnych

51%
Cenian Z.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2009
|
tom 11
|
nr 3[22]
10-21
Monitoring Ptaków Drapieżnych (MPD) jest jednym z 11 ornitologicznych zagadnień realizowanych w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska na zlecenie Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Głównym zadaniem MPD jest śledzenie trendów wskaźników liczebności i rozpowszechnienia trzmielojada Pernis apivorus, kani czarnej Milvus migrans, kani ruda Milvus milvus, bielika Haliaeetus albicilla, błotniaka stawowego Circus aeruginosus, błotniaka łąkowego Circus pygargus, jastrzębia Accipiter gentilis, myszołowa Buteo buteo, orlika krzykliwego Aquila pomarina, pustułki Falco tinnunculus, kobuza Falco subbuteo i bociana czarnego Ciconia nigra. Zaproponowana metodyka jest próbą połączenia względnie precyzyjnych ocen liczebności z uproszczoną, standaryzowaną techniką gromadzenia danych. Uzyskane wyniki ilościowe należy traktować jako wartości indeksowe. W przypadku poszczególnych gatunków w różnym stopniu odbiegają one od rzeczywistych wartości bezwzględnych, jakie uzyskalibyśmy metodami szczegółowymi. Wyniki ekstrapolacji danych indeksowych na powierzchnię całego kraju są w przypadku większości gatunków zbieżne z dotychczasowymi oszacowaniami liczebności i rozpowszechnienia. Dowodzi to, że opracowana na potrzeby MPD metodyka może być stosowana w ocenach bezwzględnej liczebności i rozpowszechnienia wybranych gatunków ptaków drapieżnych na rozległych powierzchniach badawczych.
18

Liczebnosc, ekologia zerowania i rozrodu zespolu ptakow drapieznych w Wigierskim Parku Narodowym w latach 1989-1998

51%
Zawadzka D.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2006
|
tom 08
|
nr 2[12]
155-187
19

Przeloty i zimowanie ptakow drapieznych w dolinie Prosny pod Choczem [Wielkopolska]

41%
Zurawlew P.
Przegląd Przyrodniczy
|
1996
|
tom 07
|
nr 2
61-70
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.