Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 87

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Lynx lynx
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Ryś jest w Polsce gatunkiem chronionym, ale bierna ochrona nie przyniosła dotąd zadowalających efektów. Zasięg występowania rysia zmniejszył się w północnowschodniej Polsce w ciągu ostatnich 20 lat. Ponieważ biologia rysia jest ściśle związana ze środowiskiem leśnym, podjęto próbę scharakteryzowania wybiórczości środowiskowej tego gatunku i określenia, jakie cechy otoczenia odgrywają rolę w ich podstawowych czynnościach biologicznych – polowaniu i odpoczynku. W tym celu przeanalizowano dane dotyczące charakterystyki środowiskowej miejsc odpoczynku i polowania rysi w Puszczy Białowieskiej uzyskane w trakcie badań telemetrycznych. Łącznie zlokalizowano 98 miejsc polowania i 80 miejsc odpoczynku 3 samców i 2 samic rysia oraz porównano je z opisem 81 miejsc losowych. W polowaniu szczególnie istotna okazała się duża liczba struktur ułatwiających podejście ofiary (zwalone pnie, wykroty, zarośla). Ważną rolę w polowaniu rysi odgrywały śródleśne polany z rozwiniętym runem i naturalnym odnowieniem z powodu ich atrakcyjności jako miejsca żerowania ssaków roślinożernych i dobrych warunków podchodzenia ofiar. Wykazano również, że miejsca zabicia ofiar charakteryzują się mniejszym zwarciem drzewostanu i większą widocznością niż miejsca ich późniejszego ukrycia. Miejsca odpoczynku charakteryzowały się gęstszym podszytem, większym zwarciem drzewostanu i niższym stopniem widoczności niż miejsca losowe. Młodniki były wybierane na odpoczynek częściej niż wynikałoby to z ich dostępności. Wyniki tych badań pokazują szczegółowe cechy środowiska, które zapewniają rysiom skuteczność polowania i bezpieczeństwo w trakcie odpoczynku. Na podstawie wymagań biologii rysia zaproponowano sposoby jego aktywnej ochrony poprzez odpowiednią restrukturyzację środowisk leśnych. Konieczność podjęcia takich działań jest szczególnie pilna na obszarach leśnych o uproszczonej strukturze lasu, które znajdują się w zasięgu potencjalnego występowania rysia w Polsce. Przebudowa struktury lasu w celu jej dostosowania do wymagań rysia może przyczynić się do zwiększenia jego liczebności, jak również do rozszerzenia zasięgu występowania gatunku.
W marcu 2009 roku w Słowińskim Parku Narodowym, na Mierzei Łebskiej odnotowano obecność rysia Lynx lynx. W Polsce stan populacji tego drapieżnika szacuje się na około 200 osobników zasiedlających głównie lasy Karpat i Pogórza Karpackiego oraz puszcze we wschodniej części kraju. Obserwacja poczyniona w Słowińskim Parku Narodowym jest pierwszym stwierdzeniem obecności rysia w tak daleko na północ wysuniętej części Polski. Najbliższe znane stanowisko (podawane dla 2001 roku) położone jest około 120 km na południe od wybrzeża
During a study of Lynx lynx (Linnaeus, 1758) in the Jura Mountains of Switzer­land, we observed a fight between a radio-collared adult female and an unmarked lynx. The resident female attacked the other lynx and finally drove it away.
Lynx Lynx lynx maternal behaviour and dispersal pattern were studied by radio -telemetry in the Białowieża Primeval Forest, E Poland from 1992-1995. From June­-July, 2 females with kittens used 1-4 dens per month, for 5 to 33 days each, Consecutively used dens were 1-3 km apart and were located in inaccessible places. Female movements were concentrated around the den at this time, Mothers left their kittens and returned to them, on average, 3 times per day. Mean time of female's absence from the den was 4 h 20 min. Mean den attendance averaged 4 hours. In August, kittens began to accompany their mother. At this time, each den was used for 2-3 days only and the distances between consecutive dens were 0.5—2 km. Dens were situated in places where a female killed large prey. In August, a female spent an average of 12 h 50 min with kittens, alternating with 4-h of absence. Subadults dispersed at 9-11 months of age, immediately after separation from their mothers. Four subadult males dispersed for 11, 39, 62 and 129 km from their natal ranges. Two subadult females dispersed for 5 and 9 km. Lynx that moved the farthest distances covered most of their routes during the first two months of dispersal, when they moved 20-32 km/month, compared to 3-11 km/month in the later period. Distant emigrations of two adult lynx (55 km by a male and 120 km by a female) were also recorded. Directions and routes of lynx dispersal and emigration were related to the contemporary distribution and availability of woodlands and forest corridors.
Two cases of Eurasian lynx Lynx lynx (Linnaeus, 175S) caching prey (roe deer Capreolus capreolus) jn trees were documented: in southeastern Polami in February 1996 and in southwestern Czech Republic in November 19911. Both carcasses were
Turkey is being a bridge between Europe and Asia and it provides the natural pathway for the spread of species between these continents. The Beydağları Mountains and its surroundings (Antalya) host many Asian, European and Mediterranean faunal and floral elements and the location, which is considered as one of the most important faunal areas in Turkey especially for larger mammals. The study is the first systematic survey of the carnivores in the region which is based on photo trapping. The cameras were set at 45 locations for 2055 trap days between 2005–2009 over the area 294 km2 at the altitude 1200–2000 m a.s.l. Most of the species and their individual abundance were recorded in maquis habitat type followed by red pine forest, mixed (red pine and maquis), and cedar forest respectively. The wild animals that were captured included five mammalian carnivore species (red fox Vulpes vulpes, badger Meles meles, stone marten Martes foina, gray wolf Canis lupus and caracal Caracal caracal) and also wild boar Sus scrofa, fallow deer Dama dama and hare Lepus europaeus. Photo trapping activity was mostly recorded between 21:00 and 03:00 hours. Wild terrestrial carnivores occur at low densities in the study area (1.73 for caracal and 0.9 for wolf ind.100 km-2) while the most widespread larger mammal was the wild boar (188 ind.100 km-2). The small fallow deer population was mainly confined in a large (4.2 km2) fenced enclosure and its size was accessed by direct drive count. The results support the hypothesis that Beydağları Mountains having the Asian, European and Mediterranean mammals makes the Anatolian Peninsula being a bridge between Europe and Asia. Caracal density was lower than the Datca population in the southern part of Anatolia. This may be consequence of higher human activities in the Beydağları Mts. Human activities in the Beydağları Mts. Should be reduced for sensitive animals to human activities like caracal and wolf and the illegal hunting should be strictly prohibited in the area for viability of the large mammals of Beydağları Mts.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.