Po raz pierwszy maca została opisana w 1843 roku przez Gerharda Walpersa, który nazwał ją Lepidium meyenii Walpers. Synonimem Lepidium meyenii Walpers jest Lepidium peruvianum Chacon (nazwa wprowadzona przez Glorię Chacon). Lepidium peruvianum Chacon uprawia się jako roślinę warzywną w Peru w strefach zwanych puna i suni, 3500-4500 metrów nad poziomem morza w ekstremalnych warunkach klimatycznych (niskie temperatury, silne wiatry, skalista gleba). Najbardziej wartościową częścią rośliny jest bulwiasty korzeń zawierający duże ilości białek, minerałów, witamin i węglowodanów. Przeprowadzone dotychczas badania nad Lepidium peruvianum Chacon sugerują, że oprócz wartości odżywczych zawarte w korzeniu substancje stymulują metabolizm, dają efekt energizujący, rewitalizujący, łagodzą stresy, poprawiają pamięć, regulują wydzielanie hormonów, zwiększają popęd płciowy, a także zmniejszają zaburzenia okresu przekwitania. Roślina ta budzi coraz większe zainteresowanie, dlatego w poniższej pracy podjęto próbę zebrania aktualnej wiedzy na jej temat.