Sałata listkowa (Lactuca sativa L. var. foliosa Brehmer) wytwarza duże rozety liściowe lub luźne główki, różniące się kształtem i barwą oraz wielkością, Szczególnie dekoracyjne i jednocześnie bardziej trwałe są rośliny odmian kędzierzawych (Crispa Group). W uprawie polowej sałaty listkowej stosuje się rozstawę wynoszącą 20-30 cm, w zależności od odmiany. Odpowiednie zagęszczenie roślin decyduje o wielkości i jakości plonu sałaty. Badania przeprowadzone w latach 2005-2006 w Gospodarstwie Doświadczalnym Akademii Rolniczej w Felinie dotyczyły wpływu odmiany oraz zagęszczenia roślin na wybrane cechy biometryczne oraz plon świeżej masy sałaty listkowej w uprawie polowej. Materiałem badawczym były rośliny sałaty listkowej odmian Farsa i Jana oraz Lollo Bionda i Lollo Rossa należących do Crispa Group. Zastosowano trzy rozstawy sadzenia roślin: 30 x 30 cm, 30 x 20 cm oraz 20 x 20 cm. Doświadczenie założono metodą bloków losowych w 4 powtórzeniach. Spośród badanych odmian najlepszymi cechami wzrostu oraz plonu odznaczała się odmian Jana. Najmniejszy plon ogółem i handlowy otrzymano z odmiany Lollo Rossa. Odmiany pierzaste sałaty listkowej Lollo Bionda i Lollo Rossa tworzyły mniejsze rośliny, niż pozostałe. Plon ogółem i handlowy tych odmian był mniejszy w porównaniu z odmianami Farsa i Jana. Wykazano duży wpływ warunków klimatycznych panuj ących w okresie wegetacji roślin, na ich wzrost i plonowanie. Największy plon ogółem (6,5 kg·m⁻²) i handlowy (6,4 kg·m⁻²) uzyskano z roślin rosnących w najmniejszym zagęszczeniu (20 x 20 cm).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.