Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ISSR marker
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Searching for the most useful genotypes of Lupinus mutabilis sweet for breeding purpose

100%
Galek R., Kozak B., Sawicka-Sienkiewicz E., Zalewski D., Nowosad K.
Electronic Journal of Polish Agricultural Universities. Series Agronomy
|
2017
|
tom 20
|
nr 4
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Assessment of genetic diversity and relationships among grapevine cultivars originating in Central and Eastern Europe and North America using ISSR markers

100%
Lisek A., Lisek J.
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
|
2019
|
tom 18
|
nr 5
The study shows genetic diversity of 38 Vitis vinifera L. cultivars and hybrids originating in North America and Europe, including cultivars selected in Poland, which have not been characterized with the use of DNA markers yet. The agrobiological features of the genotypes selected for testing indicate that they may be useful for the breeding of new cultivars and grape production. The use of 12 ISSR primers allowed to obtain 94.4% of polymorphism. The polymorphic information content (PIC) value was high and varied between 0.829 and 0.953 with an average of 0.897. The resolving power (Rp) ranged between 3.678 and 8.892 with an average of 6.347. Primers UBC 809, UBC 810, UBC 812, UBC 855, UBC 891 and UBC 810 were found to be highly effective (informative). Similarity coefficient ranged between 0.167 and 1.0, which indicates high degree of diversity of tested grape cultivars. Tested cultivars were grouped in 3 main clusters; one of them was further divided into 6 subclusters. ‘Pannonia Kincse’ and ‘Danmarpa Polonia’ were not differentiated. Phenotypic differences among those two cultivars suggest that ‘Danmarpa Polonia’ might be a clone of ‘Pannonia Kincse’ and other molecular techniques must be used to differentiate them. Morphological and agrobiological characters of cultivars support the results obtained by ISSR markers.
3

Zastosowanie markerow ISSR do analizy wewnatrzgatunkowego podobienstwa genetycznego Avena sterilis L.

100%
Paczos-Grzeda E., Chrzastek M., Okon S., Gradzielewska A., Miazga D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2009
|
nr 252
215-223
4

Callus-mediated and direct protocorm-like body formation of Bletilla striata and assessment of clonal fidelity using ISSR markers

100%
Wang C. X., Tian M.
Acta Physiologiae Plantarum
|
2014
|
tom 36
|
nr 09
Two efficient morphogenetic pathways for micropropagation of Bletilla striata (Thunb.) Reichb. f. have been established through the callus-mediated and direct formation of protocorm-like bodies (PLBs) from protocorms and shoot tips. Green calli were induced from the basal surface of protocorms and the cut-end of shoot tips on Vacin and Went (VW) medium supplemented with 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D) or α-naphthalene acetic acid (NAA) after 3–5 weeks, with the highest frequency of explants forming callus (48.0 %) from protocorms at 1.0 mg l⁻¹ 2,4-D. The calli obtained from all plant growth regulator (PGR) treatments could proliferate and differentiate PLBs on the PGR-free medium. NAA and 2,4-D significantly enhanced the growth of callus. The fastest growth rate of callus was achieved at the combination of 1.0 mg l⁻¹ 2,4-D and 1.0 mg l⁻¹ TDZ with 46.2- fold within 3 months. The regeneration of PLBs from callus was significantly improved by 6-benzyladenine (BA), and a mean number of 48.4 PLBs was produced from 100 mg calli at 1.0 mg l⁻¹ BA within 3 months. BA and thidiazuron (TDZ) promoted the direct formation of PLBs from explants. The highest frequency of direct PLBs formation (76.0 %) and the highest mean number of PLBs per explant (30.2) were observed in protocorms cultured with 0.5 mg l⁻¹ BA. Assessment of clonal fidelity by intersimple sequence repeat (ISSR) markers revealed similarity ranges of 99.8–100.0 % between the regenerants and their mother plants and 99.5–100.0 % among the regenerants, which suggested the micropropagation protocols were genetically stable.
5

Identification of pear cultivars with RAPD and ISSR markers

100%
Lisek A., Rozpara E.
Journal of Fruit and Ornamental Plant Research
|
2010
|
tom 18
|
nr 2
17-22
RAPD and ISSR techniques were used in identification of 26 pear cultivars. As a result of reactions carried out with RAPD 25 primers, 103 polymorphic DNA frag­ments were obtained. The largest number of polymorphic dNa fragments (7-8) was produced in reactions with the following primers: OPT 15, OPG 16 and OPG 19. Identification of cultivars and rootstocks was achievable with the use of OPT 15, OPG 19 and OPU 07 primers. In the reactions performed with 22 ISSR primers, 135 markers of pear cultivars were obtained. The size of fragments varied from 280 to 1790 bp. The greatest number of polymorphic products (9) was obtained in the reac­tions with primers: 830, 840 and 844. Primers 840 and 844 enabled identification of all tested genotypes. Degree of DNA polymorphism was estimated at 56.3% (RAPD) and 71.5% (ISSR). Results of the research confirm the usefulness of both techniques in identifying pear cultivars.
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

In vitro and molecular characterization using ISSR markers of Glycyrrhiza glabra L.

100%
El-Hameid A. A., El-Kheir Z. A., Abdel-Hady M., Helmy W.
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
|
2018
|
tom 99
|
nr 4
7

Przydatnosc markerow ISSR do identyfikacji linii wsobnych oraz mapowania genomu zyta

100%
Stojalowski S., Milczarski P., Masojc P.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2004
|
nr 231
237-246
8
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Genome instability in fruit body derived lines generated from fruiting pfle somatic hybrid lines and development of hybrid strain specific SCAR marker in edible mushroom

100%
Mallick P., Sikdar S. R.
Journal of Horticultural Research
|
2015
|
tom 23
|
nr 2
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Genetic relationships of Iranian endemic mint species, Mentha mozaffariani Jamzad and some other mint species revealed by ISSR markers

80%
Choupani A., Shojaeiyan A., Maleki M.
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
|
2019
|
tom 100
|
nr 1
10

Ocena zróżnicowania genetycznego polskich odmian pszenżyta ozimego za pomocą markerów ISSR

80%
Kramek A., Paczos-Grzeda E.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 555
W pracy dokonano oceny zróżnicowania genetycznego 19 polskich odmian pszenżyta ozimego za pomocą markerów ISSR. Większość badanych odmian została już wykreślona z Krajowego Rejestru, ale znajdują się one w zbiorach kolekcyjnych i informacje dotyczące ich podobieństwa genetycznego mogą być ważną wskazówką przy wyborze materiałów do hodowli nowych odmian. Spośród wstępnie testowanych 21 starterów ISSR do oceny polimorfizmu wybrano 14. Wybrane startery amplifikowały łącznie 187 fragmentów DNA, z których 116 (62,03%) było polimorficznych. Średnia wartość indeksów podobieństwa genetycznego wynosiła 0,61 i wahała się od 0,46 pomiędzy odmianami Disco i Moniko do 0,81 między odmianami Marko i Fidelio. Najbardziej odmienną od pozostałych była odmiana Tornado (0,54), a odmiana Marko charakteryzowala się największym podobieństwem do wszystkich pozostałych (0,67). Otrzyma ne wyniki wskazują na duże zróżnicowanie genetyczne badanych odmian pszenżyta ozimego.
11

Zastosowanie metod RAPD i ISSR do oceny podobienstwa genetycznego greckich form Dasypyrum villosum [L.] P. Candargy

80%
Gradzielewska A., Paczos-Grzeda E., Gruszecka D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2009
|
nr 253
297-307
12
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Analysis of virulence and genetic variability of Alternaria alternata associated with leaf spot disease in potato plants in Iran

71%
Esfahani M. N.
Acta Mycologica
|
2018
|
tom 53
|
nr 1
Leaf spot disease in potato is caused by Alternaria alternata (Fr.) Keissler, an opportunistic pathogen that infests many agricultural crops worldwide in the field and during postharvest storage of vegetables and fruits. Alternaria alternata is associated with leaf spot disease in potato in Iran. Thus, there is a need to investigate the virulence and genetic variability of Iranian A. alternata isolates to facilitate the development of appropriate management strategies. In the present study, we analyzed a total of 28 isolates obtained from the main potato-growing regions of Iran, including the Ardebil, Hamedan, Isfahan, and Fars provinces. The pathogens were characterized based on sequence analysis of the genes encoding glyceraldehyde-3-phosphate dehydrogenase (gpd), plasma membrane ATPase, Alternaria allergen a 1 (Alt a1), calmodulin, and actin. In addition, random amplified polymorphic DNA (RAPD), intersimple sequence repeat (ISSR), and virulence studies were performed. Phylogenetic analysis of the combined dataset indicated that the five representative isolates were grouped with the subcluster comprising A. alternata. RAPD and ISSR analyses clustered the 28 A. alternata isolates into different groups with no correlation with their corresponding geographical origins. Results of the pathogenicity assay indicated that all A. alternata isolates were pathogenic against potato. However, the A. alternata isolates showed high variability in terms of virulence.
13

Ocena zmienności fenotypowej i molekularnej okrągłonasiennej formy lędźwianu siewnego (Lathyrus sativus L.)

61%
Pankiewicz K.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2011
|
nr 260-261
14
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Markery molekularne w badaniach rzepaku (Brassica napus L.). I. Przegląd stosowanych technik

51%
Matuszczak M.
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
|
2013
|
tom 34
|
nr 2
Współczesna biologia molekularna dostarcza wciąż nowych metod pozwalających na opracowywanie markerów genetycznych, w tym przede wszystkim markerów molekularnych (markerów DNA). Znajdują one zastosowanie w różnych badaniach dotyczących rzepaku. Ich wykorzystanie w hodowli znacznie przyspiesza uzyskiwanie nowych odmian. Markery molekularne umożliwiają postęp w badaniach genomu. Istotne jest także znaczenie markerów molekularnych w badaniach pokrewieństwa oraz identyfikacji odmian. W pracy dokonano przeglądu technik poszukiwania markerów, które już znalazły lub mogą znaleźć zastosowanie w badaniach nad rzepakiem. Omówiono zarówno metody, które były stosowane na wczesnym etapie rozwoju tej dziedziny, jak i te, które stosowane są obecnie. Zasygnalizowano także prawdopodobne kierunki rozwoju nowych technologii dla pozyskiwania markerów w przyszłości.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.