Zbadano oporność na permetrynę prusaków odłowionych w obiektach służby zdrowia w niektórych miejscowościach na terenie Polski. Badania prowadzono metodą kontaktową. Oporność badanych owadów była zróżnicowana: wartości LT50 wahały się od 19,1 min. do 1582,9 min.; LT90 - od 75,3 min. do 16066,3 min.
Zbadano oporność na permetrynę, deltametrynę, cypermetrynę, etofenproks, bendiokarb i propoksur prusaków odłowionych w szpitalach w różnych miejscowościach na terenie Polski.
Dokonano oceny zdolności porażania prusaków (Blattella germanica L.) przez różne szczepy grzyba Beauveria bassiana,- również przez szczepy otrzymane drogą pasażu. Badano prusaki dojrzałe, zróżnicowane pod względem wieku, płci i pochodzenia (laboratoryjne i tzw. terenowe). Testowane szczepy wykazały zróżnicowany poziom patogeniczności w stosunku do badanych populacji prusaków; a procent śmiertelności owadów zależał od właściwości patogenicznych danego szczepu, ilości zarodników grzyba w pokarmie oraz obu płci tych owadów. Z badanych szczepów najbardziej skuteczny w redukcji liczebności prusaków okazał się szczep Beauveria bassiana oznaczony w kolekcji szczepów Instytutu Ekologii PAN pod numerem Bb 23.
Dokonano selekcji oraz doboru odpowiednich szczepów grzyba Paecilomyces farinosus zdolnych do porażania prusaków (Blattella germanica L,). Badania prowadzono na prusakach dojrzałych, zróżnicowanych pod względem wieku i płci. Uzyskane wyniki wskazują na zróżnicowany charakter patogeniczności testowanych szczepów w stosunku do badanych populacji prusaków. Do szczepów mogących posłużyć do zwalczania prusaków zaliczono szczepy 5, Ł i P grzyba P. farinosus, które przy stosunkowo niskiej gęstości zarodników powodowały wysoką śmiertelność u doświadczalnych owadów.
Zbadano efektywność handlowych biopreparatów owadobójczych z B. thuringiensis (Biobit, Novo Skeetal, Novodor) w redukcji liczebności prusaków (Blattella germanica L.).
Praca dotyczy oceny wpływu zakażeń mieszanych Beauveria bassiana i Pae- cilomyces farinosus (szczepy Ł i P) na redukcję liczebności dojrzałych Blattela germanica L. pochodzących z hodowli laboratoryjnej. Grzyby stosowano w określonej kolejności i w różnym czasie od podania owadom pierwszego patogena.
Określono wrażliwość prusaków (Blattella germanica L.) różnorodnych pod względem wieku i płci, na owadobójczy biopreparat z Bacillus thuringiensis var. kurs taki (Dipel).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.