Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Festulolium braunii
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań była ocena plonowania mieszanek festulolium z koniczyną łąkową o różnym udziale komponentów na tle zróżnicowanego nawożenia azotem. Udział nasion koniczyny łąkowej w mieszance z trawą wynosił: 40, 60 i 80%. Zastosowano cztery poziomy nawożenia azotem: 0, 60, 120, 180 kg∙ha⁻¹. Wykazano, że udział komponentów oraz nawożenie azotem istotnie wpływały na plonowanie mieszanek. Największy plon suchej masy oraz białka ogólnego uzyskano z mieszanki z 80% udziałem koniczyny, nawożonej azotem w dawce 60 kg·ha⁻¹. Najsłabsza okazała się mieszanka z 40% udziałem rośliny motylkowatej, bez nawożenia tym składnikiem.
Investigations were carried out in 2008–2009 to assess the rachilla tensile strength and seed retention strength in spikelets of various Festulolium braunii genotypes depending on their growth stages. The cultivars (Felopa, Sulino and Agula) and breeding materials were used. With the aid of a special testing machine, retention strength of successive flowers/kernels in spikelets as well as strength required to rachilla breaking of selected spikelets were determined. It was found that the examined Festulolium braunii genotypes were characterised by specificity regarding seed retention strength in spikelets. This biological feature was smaller for top flowers/kernels and increased with the movement down the spikelet. It was found that in the examined genotypes of Festulolium braunii the seed retention strength in spikelets in the analysed consecutive growth stages was smallest in spikelets situated in the upper part of the inflorescence and the highest in the lower part.
W eksperymencie oceniano wpływ zróżnicowanego udziału Medicago media Pers. w mieszance z Festulolium braunii (K. Richt) na plonowanie oraz względną wartość pokarmową uzyskanej paszy. Oceny jakościowej paszy dokonano na podstawie zawartości włókna ADF (neutralne włókno detergentowe) i NDF (kwaśne włókno detergentowe), obliczając wskaźnik względnej wartości pokarmowej (RFV), który łączy strawność i pobranie paszy w jeden parametr, umożliwiający efektywną ocenę pasz objętościowych. Badania przeprowadzono w latach 2011- 2012. Ścisłe doświadczenie polowe zlokalizowano w Stacji Dydaktyczno-Badawczej, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, na glebie mineralnej, klasy bonitacyjnej IVa, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Udział nasion lucerny w mieszance z festulolium wynosił 30, 50 i 70% w stosunku do masy nasion gatunku wysiewanego w czystym siewie. Na obiektach kontrolnych wysiano w siewie jednogatunkowym: lucernę (100%) oraz festulolium (100%). Badania wykazały dużą konkurencyjność lucerny w stosunku do festulolium, w drugim roku wegetacji jej udział w runi mieszanek był znacznie większy od udziału wysianych nasion. Mieszanki lucerny z festulolium plonowały istotnie wyżej niż festulolium w czystym siewie i na podobnym poziomie jak jednogatunkowy siew lucerny. Wprowadzenie lucerny jako komponentu mieszanki z festulolium korzystnie wpłynęło na jakość uzyskanej paszy poprzez obniżenie w biomasie zawartości NDF. Zróżnicowany udział lucerny w zasiewie nie wpłynął istotnie na badane parametry jakościowe paszy.
Celem pracy było określenie wpływu zróżnicowanego udziału Medicago media Pers. w mieszance z Festulolium braunii (K. Richt.) A. na plon biomasy nadziemnej, plon białka oraz względną zawartość chlorofilu w liściach festulolium. Badania przeprowadzono w latach 2011- 2013. Ścisłe doświadczenie polowe zlokalizowano w Stacji Dydaktyczno-Badawczej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, na glebie mineralnej, klasy bonitacyjnej IVa, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Badaniami objęto festulolium uprawianą w siewie czystym oraz w mieszance z lucerną mieszańcową. Czynnikiem doświadczalnym był zróżnicowany udział nasion lucerny w mieszance: 30, 50, 70%. Uzyskane wyniki wykazały, że udział lucerny w mieszankach systematycznie wzrastał w kolejnych latach badań, przy czym jej udział w biomasie nadziemnej był większy do ilości wysianych nasion. Wprowadzenie lucerny jako komponentu mieszanki spowodowało wzrost względnej zawartości chlorofilu w liściach festulolium, jednak między obiektami z 30 i 50% udziałem lucerny nie stwierdzono istotnych różnic. Mieszanki plonowały istotnie wyżej w stosunku do siewu czystego festulolium. W zależności od udziału lucerny w mieszance plonowanie było o ok. 40 do 46% większe i wierniejsze w latach badań. Wprowadzenie lucerny do mieszanki istotnie zwiększyło plon białka z jednostki powierzchni. W porównaniu do siewu czystego festulolium plon białka mieszanek wzrósł o ok. 61-80%. Wysoce istotne współczynniki korelacji dowodzą, że indeks zieloności liści można uznać za ważny wskaźnik prognozowania wielkości plonowania roślin oraz plonu uzyskanego białka.
Wyniki badań pochodzą z eksperymentu polowego realizowanego w latach 2004-2006 w Stacji Dydaktyczno-Doświadczalnej w Tomaszkowie (53°42' N; 20°26' E). Celem badań było porównanie festulolium i kostrzewy łąkowej uprawianych w mieszankach z komonicą zwyczajną pod względem wymiany gazowej, poziomu chlorofilu w liściach oraz plonowania, na tle zróżnicowanego nawożenia azotem. Stwierdzono, że w warunkach okresowego deficytu wody większą intensywnością fotosyntezy odznaczało się festulolium, natomiast w warunkach dobrego uwilgotnienia kostrzewa łąkowa. Podczas trzyletniego okresu badań kostrzewa łąkowa charakteryzowała się istotnie większą intensywnością transpiracji i większym indeksem zieloności liści niż festulolium. W warunkach korzystnych dla rozwoju traw, kostrzewa łąkowa lepiej wykorzystywała wodę niż festulolium, natomiast w warunkach niedoboru wody większym współczynnikiem WUE odznaczało się festulolium. Mieszanki z udziałem testowanych gatunków traw nie różniły się istotnie pod względem plonu suchej masy. Nawożenie azotem mineralnym zwiększało intensywność fotosyntezy i plonowanie mieszanek tylko w korzystnych warunkach pogodowych; w warunkach braku opadów duży wpływ miał udział komonicy zwyczajnej w runi. Zastosowany azot wpływał dodatnio na ograniczenie transpiracji i lepsze wykorzystanie wody przez trawy, zwiększał również poziom chlorofilu w liściach.
Field experiments were conducted in 2006–2007 to investigate the influence of selected growth regulators on seed yield of Festulolium braunii cv. Felopa in the first and second year of utilization. Moddus 250 EC (trinexapac ethyl) applied at the dose of 0.6 l/ha at flag leaf stage was found to be most effective. Its application in the first year of utilization increased seed yield by 22.1–31.0% and in the second year by 9.6–25.4% in comparison with the check treatment. The applied growth regulators had a significant effect on decreasing of shoots height and higher seed setting efficiency. The application of growth regulators had no negative effect on germination capacity of F. braunii cv. Felopa.
Wyniki badań pochodzą z eksperymentu polowego realizowanego w latach 2004-2006. Doświadczenie polowe założono w 2003 roku w Stacji Dydaktyczno-Doświadczalnej w Tomaszkowie w woj. warmińsko-mazurskim. Celem badań było porównanie pod względem wymiany gazowej, poziomu chlorofilu w liściach oraz plonowania życicy trwałej i festulolium uprawianych w mieszankach z koniczyną białą, na tle zróżnicowanego nawożenia azotem. Stwierdzono, że życica trwała odznaczała się większą intensywnością fotosyntezy i transpiracji oraz większymi wartościami indeksu zieloności liści niż festulolium. Gorzej jednak wykorzystywała wodę. Współczynnik wykorzystania wody był u niej znacznie mniejszy niż u festulolium. Badane gatunki najlepiej asymilowały CO₂ przy nawożeniu azotem w dawce 60 kg N·ha⁻¹. Udział koniczyny białej w runi korzystnie wpływał na intensywność fotosyntezy traw. Na obiektach nie nawożonych azotem fotosynteza była większa niż na obiektach nawożonych azotem mineralnym w dawce 120 kg N·ha⁻¹. Zastosowany azot ograniczał transpirację wody i wpływał na jej lepsze wykorzystanie przez testowane gatunki. Mieszanka życicy trwałej z koniczyną białą plonowała istotnie wyżej niż mieszanka festulolium z koniczyną białą. Nawożenie azotem mineralnym zwiększało plonowanie tylko w latach z dużą ilością opadów, natomiast w roku ze znacznym ich niedoborem istotnie wyższe plony uzyskano na obiektach nie nawożonych azotem. Wysokie temperatury i niedobór opadów hamowały intensywność fotosyntezy i transpiracji traw oraz ograniczały plonowanie mieszanek, sprzyjały natomiast gromadzeniu chlorofilu w liściach.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.