Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Enterobacter cloacae
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Enterobacter s p. jest oportunistyczną patogenną bakterią mało poznaną pod względem molekularnym (7). Cechą wyróżniającą ten rodzaj od innych reprezentantów rodziny Enterobacteriacae jest wyjątkowo wysoka oporność na antybiotyki ß-laktamowe (3). Wskazuje to iż, w określonej perspektywie czasowej może w środowisku szpitalnym zostać wyselekcjonowany wielooporny szczep Enterobacter. Sądzimy, że w zaistniałej sytuacji bakteria ta może być dobrym modelem do śledzenia dróg selekcji szczepów szpitalnych opornych na bakteriofagi.
Porównano profile biochemiczne, wzory lekowrażliwości, typy bakteriocynowe i bakteriofagowe pałeczek Gram-ujemnych wyizolowanych z gardła, krtani oraz ran pooperacyjnych pacjentów leczonych chirurgicznie z powodu raka krtani. Wykazano kolonizację ran pooperacyjnych endogennymi pałeczkami Enterobacter cloacae i Pseudomonas aeruginosa.
Enterobacter cloacae NAD(P)H:nitroreductase catalyzes the reduction of a series of nitroaromatic compounds with steady-state bimolecular rate constants (kcat/Km) ranging from 104 M-1s-1 to 107 M-1s-1, and oxidizing 2 moles NADH per mole mononitrocompound. Oxidation of excess NADH by polynitrobenzenes including explosives 2,4,6-trinitrotoluene (TNT) and 2,4,6-trinitrophenyl-N-methylnitramine (tetryl), has been observed as a slower secondary process, accompanied by O2 consumption. This type of 'redox cycling' was not related to reactions of nitroaromatic anion-radicals, but was caused by the autoxidation of relatively stable reaction products. The logs kcat/Km of all the compounds examined exhibited parabolic dependence on their enthalpies of single-electron- or two-electron (hydride) reduction, obtained by quantum mechanical calculations. This type of quantitative structure-activity relationships shows that the reactivity of nitroaromatics towards E. cloacae nitroreductase depends mainly on their hydride accepting properties, but not on their particular structure, and does not exclude the possibility of multistep hydride transfer.
In order to clarify the poorly understood mechanisms of two-electron reduction of quinones by flavoenzymes, we examined the quinone reductase reactions of a member of a structurally distinct old yellow enzyme family, Enterobacter cloacae PB2 pentaerythritol tetranitrate reductase (PETNR). PETNR catalyzes two-electron reduction of quinones according to a 'ping-pong' scheme. A multiparameter analysis shows that the reactivity of quinones increases with an increase in their single-electron reduction potential and pKa of their semiquinones (a three-step (e-,H+,e-) hydride transfer scheme), or with an increase in their hydride-transfer potential (E7(H-)) (a single-step (H-) hydride transfer scheme), and decreases with a decrease in their van der Waals volume. However, the pH-dependence of PETNR reactivity is more consistent with a single-step hydride transfer. A comparison of X-ray data of PETNR, mammalian NAD(P)H: quinone oxidoreductase (NQO1), and Enterobacter cloacae nitroreductase, which reduce quinones in a two-electron way, and their reactivity revealed that PETNR is much less reactive, and much less sensitive to the quinone substrate steric effects than NQO1. This may be attributed to the lack of π-π stacking between quinone and the displaced aromatic amino acid in the active center, e.g., with Phe-178' in NQO1.
Określono częstość występowania szczepów wytwarzających 16S rRNA me- tylazę ArmA wśród pałeczek z rodziny Enterobacteriaceae wyosobnionych z materiału klinicznego od ludzi w jednym z warszawskich szpitali. Wśród 270 izolatów pałeczek Enterobacteriaceae wyosobnionych od 259 pacjentów wykryto 19 izolatów (7,0%) opornych przynajmniej na dwa spośród wybranych aminoglikozydów (gentamicyna, amikacyna, kanamycyna). U tych izolatów testem PCR poszukiwano genów związanych z wytwarzaniem 16S rRNA metylaz ArmA, RmtB i RmtC. Gen armA wykryto u sześciu (2,2%) izolatów należących do gatunków Enterobacter cloacae (n=4), Klebsiella pneumoniae (n=1) i Proteus mirabilis (n=1). Izolaty te charakteryzowały się wartościami MIC w zakresie 128-1024 µg/ml dla wszystkich badanych aminoglikozydów z grupy 4,6-dwupodstawionych 2-deoksystreptamin.
Celem badań było określenie wpływu dostępności składników odżywczych w środowisku wzrostu na adhezję mikroorganizmów do powierzchni użytkowanych w przemyśle spożywczym. W badaniach wykorzystano drobnoustroje, których naturalnym miejscem występowania jest woda (środowisko o ograniczonym dostępie składników odżywczych). Hodowle Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Proteus vulgaris, Enterobacter cloacae i Enterococcus faecalis prowadzono na pożywkach o optymalnej oraz zredukowanej dostępności składników odżywczych. Stopień adhezji komórek bakteryjnych do powierzchni teflonu, szkła oraz stali nierdzewnej (typ 304L i 316L) oceniano techniką mikroskopii fluorescencyjnej wg 9-stopniowej skali. Przeprowadzone badania wskazują na bezpośredni wpływ dostępności składników odżywczych oraz rodzaju badanego drobnoustroju na efektywność tworzenia się biofilmu bakteryjnego. W większości wariantów doświadczeń redukcja zawartości substratów metabolicznych w pożywce indukowała proces adhezji testowanych szczepów drobnoustrojów do powierzchni abiotycznych. Spośród przebadanych powierzchni użytkowych, najbardziej efektywną kolonizację obserwowano w przypadku stali nierdzewnej 304L.
Two kinds of antibacterial activities, lysozyme and cecropin-like proteins, were detected in the haemolymph of larvae and pupae of Galleria mellonella injected with live Enterobacter cloacae strain 12, commonly used as a biotic inducer of an immune response in lepidopterans and other holometabolous insects. The induction of antibacterial activity was constitutively depressed by injection of hydrocortisone at an early stage of immune response, but the mode of action of this immunosuppressive agent on the insect cell-free antibacterial immunity remains unresolved.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.