Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 143

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Campylobacter
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Campylobacter sp. may colonize the intestinal tract of most mammal and bird species. The resultant infections are symptomless or can cause diarrhea. When they concern humans, they are a serious epidemiological problem. In developed countries campylobacteriosis is now one of the most frequent reasons for food-borne diseases and is usually associated with gastroenteritis. In rare cases the infection may lead to complications like septicemia or Gullain-Barre syndrome. Campylobacteriosis is a zoonozis, therefore animal food products are the main source of the infection of Campylobacter for humans. As a zoonozis, in Poland all cases of campylobacteriosis in animals must be registered.
The aim of this work was to assess to what extend freshwater fishes are carriers of Campylobacter spp. and what species dominate in this environment. Analysis of 106 alimentary canals representing 13 freshwater fish species originated from 5 different water bodies confirmed Campylobacter spp. presence in 8.5% of the samples tested. Numbers of campylobacters did not exceeded 10 CFU/g. The dominating species being C. coli.
The conducted study was aimed at determining the level of contamination of broiler chicken carcasses by Campylobacter sp. at selected stages of post-slaughter processing: after defeathering, evisceration, washing, and chilling. Swabs were collected from a 20 cm² skin surface from the neck and cloacal areas and from the wall of the body cavity. The swabs were fixed in flat-bottom flasks with 20 ml of sterile diluent. The resultant suspension was inoculated into two parallel Petri dishes with selective culture media: Karmali agar and CCDA agar. The analyses demonstrated that during the processing, Campylobacter sp. was disseminated on the surface of broiler chicken carcasses. The highest contamination of the carcasses, reaching on average log 1.71 cfu/cm² was observed after their evisceration, especially on skin in the neck area - log 1.96 cfu/cm². In the washed carcasses, the cell count of Campylobacter decreased to a value of log 0.45 cfu/cm². A similar degree of contamination, i.e. log 0.38 cfu/cm², was recorded after chilling.
Campylobacter spp, gramnegative microorganisms, are currently recognized as a major cause of human acute bacterial enteritis. This bacterium frequently promotes a commensal lifestyle in the gastrointestinal tracts of many animals including birds. The main route of human infections is through improperly handled or undercooked poultry meat. This review article intends to present up-to-date research regarding knowledge of how the bacterium establishes commensalism. To date only a few genes that apparently contribute to avian-gut colonization have been identified by standard genetic techniques such as isogenic mutant construction by gene replacement methodology. The post-genomic era has resulted in new instruments for analyzing virulence and commensalism-related mechanisms. The review outlines some currently conducted Campylobacter transcriptome and proteome analyses aimed at the explanation of the adaptation of the bacterium to different environments. The last part of the review concentrates on mechanisms which regulate the chicken gut colonization process, mainly the new, recently described, two-component signal transduction systems.
Dla bezpieczeństwa zdrowotnego ludzi bardzo istotne staje się monitorowanie obecności takich patogenów, jak Campylobacter spp. Jeszcze niedawno przełamanie bariery międzygatunkowej zwierzęta-ludzie przez ten patogen było nieznane. Obecnie, co potwierdzają raporty służb epidemiologicznych Unii Europejskiej, kampylobakterioza zajmuje główne miejsce w wykazie najważniejszych zoonoz (chorób odzwierzęcych) w świecie. Dlatego też w artykule omówiono obecny stan wiedzy na temat tego patogenu i zdolności tworzenia przez niego biofilmu.
Цель работы состояла в установлении, образуют ли штаммы из рода Campylobacter бактериоцины, и определении физиюлoгидеских свойств этих штаммов. На основе проведенных исследований отметили, что штаммы Campylobacter образуют бактериоцины. Условием для показа присутствия бактериоцина является предваяительное намножение штаммов на среде ЕМ в темп. 39°С. Бактериоциногенные штаммы оказались устойчивыми к бриллиантной зелени, щелочному фуксину, метиловому синию в концентрации 0,1%, а чувствительными к кристаллическому фиолету в концентрации 0,1%, ферментировали маннитол, маннозу, не ферментировали трегалозу. Бактериоциночувствительные штаммы ферментировали только трегалозу и были чувствительны к примененным красителям за исключением метилового синия. Бактериoциноусто;чивые штаммы не ферментировали ни одного из углеводов, относительно же 4 примененных красителей вели себя аналогично как бактериоцинотенные штаммы. Для бактериоцина, образуемого оштаммами Campylobacter, предлагается название кампилоцин.
The aim of this study was to isolate, identify and determine the antibiotic susceptibility of Campylobacter spp in aborted sheep fetuses in Diyarbakýr and its vicinity. The bacteria were isolated by conventional methods. Biochemical, growth and tolerance characteristics of the organism were used to identify the isolates. A total of 100 aborted fetuses from 25 different locations were investigated and 10 (10%) yielded Campylobacter spp. Of the isolated bacteria, 7 (7%) were C. fetus subsp. fetus and 3 (3%) were C. jejuni. All isolates were resistant to penicillin and susceptible to enrofloxacin; 9 isolates were intermediately susceptible to streptomycin, 8 isolates were intermediately susceptible to tetracycline and susceptible to gentamycin and neomycin and 7 isolates were susceptible to erythromycin.
Z punktu widzenia zdrowia ludzkiego pałeczki z rodzaju Campylobacter spp., obok takich patogenów jak Salmonella sp., Escherichia coli, Listeria monocytogenes, należą do najbardziej niebezpiecznych bakterii odzwierzęcych rozprzestrzeniających się głównie drogą pokarmową. Pomimo ich wrażliwości na większość antybiotyków, coraz więcej izoluje się szczepów opornych na powszechnie stosowane terapeutyki. Wzrasta również liczba szczepów niewrażliwych na antyseptyki i dezynfektanty. Dlatego też naukowcy poświęcają wiele uwagi opracowaniu nowych strategii walki z tymi patogenami. Jedną z takich metod może być wykorzystanie substancji przeciwbakteryjnych produkowanych przez rośliny. Celem artykułu jest przegląd aktualnego stanu wiedzy na temat bakterii z rodzaju Campylobacter spp. i ich wrażliwości na substancje bioaktywne zawarte w ekstraktach roślinnych.
Narastanie i szerzenie się oporności wśród bakterii Campylobacter spp. izolowanych z różnych źródeł na powszechnie stosowane antybiotyki i chemioterapeutyki znacznie utrudnia leczenie kampylobakteriozy i wielu powikłań z nią związanych. Dlatego też w pracy podjęto badania mające na celu określenie lekooporności szczepów z rodzaju Campylobacter spp. wyizolowanych z mięsa drobiowego. Do badań lekooporności wybrano dwadzieścia szczepów z rodzaju Campylobacter spp. należących do gatunków C. jejuni i C. coli (po dziesięć z każdego gatunku). Wrażliwość szczepów sprawdzono metodą dyfuzyjnokrążkową wg kryteriów CLSI [2014] w odniesieniu do trzynastu antybiotyków i chemioterapeutyków, należących do ośmiu grup (tj. amoksycylina, ampicylina, azytromycyna, ciprofloksacyna, klindamycyna, chloramfenikol, erytromycyna, gentamycyna, kwas nalidyksowy, oksytetracyklina, norfloksacyna, pefloksacyna, cefalotyna). Wyniki badań wykazały zróżnicowaną lekooporność szczepów Campylobacter spp. wyizolowanych z mięsa drobiowego. Niezależnie od gatunku wszystkie badane szczepy Campylobacter spp. były oporne na cefalotynę, a wrażliwe na azytromycynę. W badaniach zaobserwowano 20% i 40% odsetek szczepów wykazujących oporność na odpowiednio erytromycynę i ciprofloksacynę. Ponad 60% szczepów było opornych na norfloksacynę, pefloksacynę, a 45% na kwas nalidyksowy. Wśród szczepów opornych, 13 na 20 przebadanych izolatów było wielolekoopornych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 8 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.