1. Powtórzenie doświadczeń ze sztucznym zarażeniem cieląt jajami Hypoderma bovis i szczegółowe sekcje zwierząt doświadczalnych w różnych okresach po zarażeniu wykazały, że: a) larwa I stadium po przeniknięciu pod skórę przechodzi do splotów nerwowo-naczyniowych, dochodzi wzdłuż ich powięzi do kanału kręgowego, przenika w głąb kanału po upływie 2,5-3 miesięcy po wylęgu, przebywa w tkance nadoponowej od 3-4,5 do 5 miesięcy, następnie wydostaje się z kanału i wędruje wzdłuż grzbietowych gałązek nerwów rdzeniowych pod skórę grzbietu, gdzie tworzy przetoki i linieje, przechodząc w II stadium larwalne; b) niewielka część larw odbiega od normalnej drogi migracji i dostaje się do powięzi mięśniowych albo wzdłuż brzusznych gałązek nerwów rdzeniowych może przenikać w głąb jamy brzusznej; c) duże zmiany patologiczne w tkankach wokół wędrujących larw można zobaczyć tylko pod koniec ich życia w tkance nadoponowej. 2. Długość rozwoju i drogi migracji I stadium larwalnego Hypoderma spp. jest określona koniecznością fizjologicznego przygotowywania się do wywołania przetoki (tj. nagromadzenia w jelicie środkowym wydzieliny koniecznej do rozpuszczenia tkanki skórnej) i do życia w torebce podskórnej. Przystosowanie larw gza bydlęcego do pasożytowania w podśluzówce przełyku (H. lineatum) lub w tkance nadoponowej (H. bovis) jest prawdopodobnie związana z odrębną odczynowością tkanek, korzystną dla życia larw pasożytniczych przez względnie długi okres.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.