Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zrodlisko
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Region łódzki wyróżnia się w Polsce środkowej względnie dużą koncentracją obszarów źródliskowych. Bogactwo rodzajów wypływów oraz związanych z nimi procesów hydrologicznych dają możliwość prześledzenia całej różnorodności szaty roślinnej tych obiektów. Badania dowodzą, że źródliska w krajobrazie leśnym są ostoją chronionych i zagrożonych składników flory, w tym gatunków górskich. Śródleśne nisze źródliskowe w regionie łódzkim są ponadto miejscem występowania trzech typów siedlisk przyrodniczych Natura 2000: łęgów (91E0), grądów (9170) i źródlisk wapiennych ze zbiorowiskami Cratoneurion commutati (7220). Zagrożenia źródlisk związane są przede wszystkim z różnorodnymi przejawami antropopresji. Poza mechanicznymi zagrożeniami zmieniającymi głównie wygląd nisz, znaczny wpływ na ich stan mają zmiany składu chemicznego wód oraz zaburzenia stosunków wodnych. Najskuteczniejszą metodą ochrony źródlisk śródleśnych jest ich bierna ochrona konserwatorska. Źródliska śródleśne w regionie łódzkim są obecnie chronione w 14 rezerwatach przyrody. Ze względu na istotne walory szaty roślinnej i krajobrazu na tę formę ochrony zasługują ponadto: Źródła Ciosenki (Nadl. Grotniki), Źródła Kamionki (Nadl. Brzeziny), Źródła Ceteńki (Nadl. Opoczno) i Źródliska Borowiny (Nadl. Bełchatów).
Szczególną rolę w krajobrazie Pojezierza Mazurskiego odgrywają źródła i obszary źródliskowe usytuowane zwykle w dolinach rzek i strumieni wciętych głęboko w teren. Różnorodne formy samowypływów wód napiętych hydrostatycznie spełniają wiele cennych i niezwykle złożonych funkcji przyrodniczo-gospodarczych. Wyniki prac badawczych, odnoszone do 34 źródeł i mokradeł dolinowych zajmujących łączną powierzchnię 902 ha, wskazują na daleko zaawansowany proces degradacji ekosystemów wodnych. Wskaźniki nierównomierności wydatku źródeł (Q maks./Q min.), dochodzące do 28,6, są dowodem braku stabilizacji i równowagi hydrodynamicznej zbiorników wód podziemnych. Wahania ekstremalne stanów wód w mokradłach sięgają wielkości 100-200 cm, co wynika z zaburzenia cykliczności występowania zjawisk naturalnych zachodzących w środowisku siedlisk hydrogenicznych. Dla powstrzymania procesu dalszej degradacji ekosystemów wodnych niezbędne jest podjęcie odpowiednich działań o charakterze organizacyjno-gospodarczym, jak: wyrównanie zbiornikowe odpływu na sieci rzecznej, hydroenergetyczna zabudowa zlewni, stopniowe wprowadzanie form rolnictwa ekologicznego, powiększenie retencji użytecznej gleb, wzbogacanie waloryzacji przestrzennej krajobrazu drogą odpowiednich zabiegów melioracyjnych (biologiczna regulacja rzek, regeneracja oczek wodnych i mokradeł śródpolnych, odbudowa zadrzewień o charakterze brzegowym i wodochronnym).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.